Κάποτε ο Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης είχε επισκεφτεί την Ιερά Κοινότητα. Εκεί ήλθε ο Ιβηρίτης Πρωτεπιστάτης, ο οποίος τον ρώτησε:
– Πάτερ, τί θα κάνουμε με τον Πατριάρχη;
Ο Γ. Εφραίμ απάντησε:
-Γέροντα, το χώρισμα, το σχίσμα εύκολα γίνεται. Η ένωση είναι δύσκολος.
Εγώ δεν παρακολουθώ τέτοια πράγματα, κοιτάω το κομποσχοινάκι μου, να πω την αλήθεια.
Τί κάνουν οι Εκκλησίες, η Κοινότης, άλλοι μού τα λένε, ούτε ερευνώ να μάθω.
Στη συνέχεια ο Γέροντας Εφραίμ είπε:
-Γέροντα, είδες τί έκαναν οι Ρώσοι; Παρέδωσαν τα μυστήρια στους καθολικούς και οι καθολικοί στους Ρώσους.
Η Εκκλησία τί τους έκανε, τους έδιωξε; Όχι. Υπομονή. Τώρα οι Ρώσοι, να με συγχωρέσετε, σφάλμα έχουν κάνει.
Έτσι κυβερνάται η Εκκλησία. Ναι, η Εκκλησία είναι Εκκλησία! Σε χωρίζω, ναι, αλλά να γίνει η ένωση δύσκολα είναι.
-Ανέκαθεν, πάτερ, η Εκκλησία είναι Μάνα και κάνει και επιείκεια, κάνει και συγκατάβαση, κάνει και πώς δεν βλέπει, κάνει πώς δεν ακούει, να μην γίνει σχίσμα! Όχι. Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος που πήγε εξορία, οι άλλοι Δεσποτάδες ρωτούσαν (εάν πρέπει να μην συλλειτουργούν με τους αντιπάλους του).
Όχι, λέει, να συλλειτουργήσετε, μα μη γίνει σχίσμα, προς Θεού!
Οι λόγοι αυτοί του Γέροντα καταγράφονται στο βιβλίο, «Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης», έκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ», Κατουνάκια Αγίου Όρους 2000, σελ. 212-213.
Σχόλιο: όσον αφορά το περιστατικό με την Ρωσική Εκκλησία, προφανώς ο Γέροντας αναφέρεται σε κάποια προσέγγισή της με τους Καθολικούς, στην παλαιότερη περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης, όταν η Εκκλησία αυτή αντιμετώπιζε μεγάλα προβλήματα από το άθεο κράτος, που προσπαθούσε να επεμβαίνει στα εσωτερικά της και να την ελέγχει.
Το νόημα των λόγων του Γέροντα Εφραίμ είναι ότι η Εκκλησία βλέπει μεν τα σφάλματα, αλλά ως στοργική Μάνα δεν παίρνει την μάχαιρα να κόψει τους δεσμούς με τα παιδιά Της ούτε ευνοεί σχίσματα, γιατί αυτό θα ταίριαζε περισσότερο σε χασάπη, παρά σε μητέρα.
