Μπορεί ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος, κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης, να εκοιμήθη στις 12 Ιουλίου 1994, όμως είναι πολλά τα θαύματα που οι πιστοί διηγούνται ότι έπραξε μετά την κοίμησή του.
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα συγκλονιστικά θαύματα που τέλεσε ο Γέροντας Παΐσιος, σύμφωνα με τις διηγήσεις των πιστών, έτσι όπως αυτές περιγράφονται στο βιβλίο «Βίος Γέροντος Παΐσιου».
ΣχετικάΆρθρα
Ο π. Χρήστος Τσάνταλης από τη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης και εφημέριος Κερασιάς, με εννέαπαιδιά, καταθέτει: «Μερικά από τα παιδιά μου έπαιζαν στην ταράτσα του σπιτιού και κάποια στιγμήάρχισαν να πηδούν τον φωταγωγό. Ένα αγοράκι μου έξι ετών, που ακόμη δεν μιλάει καλά, θέλησε καιαυτό να πηδήξει. Βρέθηκε στο κενό και σαν βολίδα έφυγε προς τα κάτω. Έπεσε από τον τρίτο όροφο.Ήλθαν τα παιδιά τρομαγμένα και μου το είπαν. Έτρεξα με χτυποκάρδι στο βάθος του φωταγωγού, για ναπεριμαζέψω το μικρό. Έμεινα έκπληκτος όταν το είδα να έρχεται προς το μέρος μου κατακίτρινο απότον φόβο. Το πήγα στο Νοσοκομείο. Οι γιατροί το εξέτασαν και είπαν ότι δεν έχει τίποτε, ούτε τοπαραμικρό τραύμα».
Καταλάβαμε ότι πρόκειται περί θαύματος, και σκέφθηκα πως η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας τηςΝέας Μηχανιώνας έσωσε το παιδί. Το πήγα στην εικόνα της και το ρώτησα: «Αυτή σε φύλαξε;». Αυτόαπάντησε «όχι». Με οδήγησε στην φωτογραφία του π. Παϊσίου και μου τον έδειξε με το δάκτυλο (ότιδηλαδή αυτός με κράτησε)».
Επεμβάσεις σε τροχαία
Ο κ. Στ. από την Καλαμάτα, κάτοικος Αθηνών, ταξίδευε με το αυτοκίνητό του προς τα Ιωάννινα. Καθ οδόνέπεσε θύμα ισχυρής μετωπικής συγκρούσεως, κατά την οποία το αυτοκίνητό του κυριολεκτικάδιαλύθηκε και ο ίδιος τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Μεταφέρθηκε αναίσθητος στο Νοσοκομείο καιμπήκε στην εντατική.
Ενώ ευρίσκετο στην κατάσταση αυτή, είδε μία φωτεινή νεφέλη και στο μέσον έναν ηλικιωμένο μοναχό.Παρ ότι δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με την Εκκλησία, επειδή εκείνες τις ημέρες είχε ακούσει gerontas_paisiosαπό γνωστό του για κάποιον χαρισματούχο γέροντα Παϊσιο, μέσα στην έκπληξή του ρώτησε αυθόρμητατον άγνωστο μοναχό:
– Είσαι ο γέροντας Παΐσιος;
Ο Γέροντας δεν απάντησε. Χαμογέλασε, τον χάιδεψε ελαφρά στο κεφάλι και του είπε:
– Μη φοβάσαι θα γίνεις καλά!
Ο Στ. συνήλθε. Αν και σαστισμένος από το παράδοξο του πράγματος, και παρόλο που αγνοούσε τονθαυμαστό επισκέπτη του, πίστεψε στην διαβεβαίωσή του. Την διηγήθηκε μάλιστα με έντονο ύφος καιστους γιατρούς. Και αυτοί έκπληκτοι διαπιστώνοντας την ανθρωπίνως ανεξήγητη βελτίωσή του, ομολόγησαν:
– Όντως πρόκειται για θαύμα!
Αφού βγήκε από το Νοσοκομείο, στον δρόμο περνώντας μπροστά από ένα βιβλιοπωλείο έκπληκτοςαντίκρυσε στην βιτρίνα τον σωτήρα του. Ανεγνώρισε την μορφή του στο εξώφυλλο ενός βιβλίου. Έτσιανεκάλυψε τον ευεργέτη του και γεμάτος ευγνωμοσύνη το αγόρασε και το διάβασε.
Συγκινημένος ήλθε να προσκυνήσει στην «Παναγούδα» (Ιανουάριος 1998), όπου και διηγήθηκε ταανωτέρω. Εκτός του ότι τον διέσωσε από βέβαιο σωματικό θάνατο, η επέμβαση του Γέροντα άλλαξε καιριζικά την ζωή του. Ανεζήτησε πνευματικό και εξομολογήθηκε. Σταμάτησε την κοσμική ζωή παρά τιςέντονες πιέσεις των συγγενών. «Μου είναι αδύνατο να συνεχίσω τα ίδια, Στον νου μου έρχεται συνέχειατο χαμογελαστό φωτεινό πρόσωπο του Γέροντα», έλεγε με δάκρυα στα μάτια.
Διήγηση ευλαβούς εγγάμου Ιερέως που σπουδάζει στην Θεσσαλονίκη
«Προ καιρού ήρθε ένας νέος και μου είπε: «Πάτερ, εγώ χθες έπρεπε να είχα πεθάνει, αλλά ο Θεός μεέσωσε. Καθώς έτρεχα με μεγάλη ταχύτητα χτύπησα με την μοτοσυκλέτα μου επάνω σε ένα αυτοκίνητοκαι πετάχτηκα μακριά. Την στιγμή εκείνη είδα έναν παππούλη να με πιάνει γερά από το δεξί χέρι καιέτσι δεν έπαθα τίποτε».
Πήρα βιβλίο του Γέρ. Παϊσίου. Από περιέργεια το ξεφύλλισα, μου κίνησε το ενδιαφέρον και το τελείωσαμέσα σε μια νύχτα. Από τότε άλλαξε η ζωή μου».
Το κασκόλ του εξαφανίζει όγκο
Μαρτυρία Φιλίτσας. . . από τον Βόλο:
«Βρέθηκα στην δύσκολη θέση να μην μπορώ να βοηθήσω και να ηρεμήσω, την απελπισμένη αδερφήμου, μετά από την ένδειξη όγκου στην μαστογραφία που έκανε.» Με σεβασμό ζήτησα από αγαπητή μουφίλη την πολύτιμη κληρονομιά της, το κασκόλ του σεβαστού γέροντος Παϊσίου. Κρατώντας το σφιχτάστην αγκαλιά μου, με χέρια τρεμάμενα, με έντονο χτυποκάρδι, έτρεξα και το εναπόθεσα στην αγκαλιάτης πασχούσης. Εκείνη με δάκρυα στα μάτια πήγε στο εικόνισμα και προσευχήθηκε. Της ευχήθηκαπεραστικά, και το επέστρεψα αμέσως στην φίλη μου.
Μετά από 45 μέρες η άρρωστη επανέλαβε την μαστογραφία. Το θαύμα είχε γίνει. Η μαστογραφία ήτανπεντακάθαρη. Ο όγκος είχε εξαφανιστεί. Μεγάλη η χάρη του γέροντος Παϊσίου Εγώ (ο ιερεύς) του έδειξαμερικές εικόνες Αγίων και φωτογραφίες συγχρόνων Γερόντων. Μόλις είδε τον γέροντα Παϊσιο, φώναξεσυγκινημένος: «Αυτός ήταν».
Ύστερα από λίγες ημέρες ξαναήρθε και μου ανέφερε ότι εκ των υστέρων ανακάλυψε στο τσεπάκι τουμπουφάν του, στον δεξιό βραχίονα (ακριβώς εκεί που τον έπιασε ο Γέροντας), δύο μικρές εικονίτσες,μια του Χριστού και μια του γέροντος Παϊσίου που τις είχε βάλει η μητέρα του κρυφά».
