Το Σάββατον, 8ην / 21ην Νοεμβρίου 2015, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου η εορτή της Συνάξεως των Αγίων Αρχαγγέλων Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και πασών των επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων εις την πόλιν της Ιόππης και εις την εν αυτή παραλιακήν ομώνυμον Ιεράν Μονήν.
Προεξήρξε της εορτής και της θ. Λειτουργίας, μετά την υπό των Προσκόπων υποδοχήν Αυτού, η Α.Θ.Μ. Πατριάχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αυτώ του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού, του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Ιόππης κ. Δαμασκηνού, του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου Γέροντος Αρχιγραμματέως, του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Ανθηδώνος κ. Νεκταρίου Αντιπροσώπου του Πατριαρχείου εις Κωνσταντινούπολιν, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρώην Ζάμπιας κ. Ιωακείμ, Ιερομονάχων Αγιοταφιτών, ως του ηγουμένου του Φχες εν Ιορδανία Αρχιμανδρίτου π. Ιερωνύμου ως Προεξάρχοντος ιερέως, του Τελετάρχου Αρχιμανδρίτου π. Βαρθολομαίου, του Προισταμένου της Ρωσικής Αποστολής εις Ιεροσόλυμα Αρχιμανδρίτου Αλεξάνδρου και του βοηθού αυτού Αρχιμανδρίτου π. Λεοντίου, του εφημερίου της Κοινότητος Ιόππης Πρεσβυτέρου π. Κωνσταντίνου, του ηγουμένου της Ρέμλης Αρχιμανδρίτου π. Νήφωνος, του Αρχιδιακόνου π. Ευλογίου και του Ιεροδιακόνου π. Μάρκου και Αρχιμανδρίτου π. Τιμόφτη της Μονής των Αρχαγγέλων, ψάλλοντος δεξιά ελληνιστί του Πρωτοψάλτου κ. Μαρτινάκου εν ταυτώ και αγιογράφου του Ναού τούτου, προσκληθέντος υπό του Αγίου Ιόππης, και της χορωδίας της Κοινότητος Ιόππης αραβιστί, εν κατανυκτική προσευχή, παρουσία του Πρέσβεως της Ελλάδος εις Ισραήλ κ. Σπυρίδωνος Λαμπρίδη, της Πρέσβεως της Κύπρου και άλλων διπλωματικών εκπροσώπων.
Προς το ευσεβές εκκλησίασμα τούτο εκήρηξε τον θείον λόγον ο Μακαριώτατος ελληνιστί έχοντα ούτως:
«Χαίρει χαρά πάντα τα πέρατα σήμερον, την αισίαν μνήμην εορτάζοντα, των Αρχαγγέλων σου, ο Θεός, Μιχαήλ του θείου και Γαβριήλ του θεόφρονος, συγχαίρει δε και πάσα των Αγγέλων η τάξις ότι σώζεται κόσμος τη σκέπη αυτών», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, Ευλαβείς Χριστιανοί.
Οι Αρχιστράτηγοι Μιχαήλ και Γαβριήλ μετά των λοιπών ασωμάτων Δυνάμεων συνεκάλεσαν ημάς σήμερον εν τω φερωνύμω αυτών Ναώ εν τη βιβλική ταύτη πόλει Ιόππη, ίνα ευσεβώς και εορτίως τιμήσωμεν την ιεράν αυτών σύναξιν. Καί τούτο, διότι οι Άγγελοι είναι πνεύματα, τα οποία υπηρετούν τας βουλάς του Θεού διά την σωτηρίαν των ανθρώπων, ως διδάσκει ο θείος Παύλος, επικαλούμενος τον προφήτην Δαυίδ: (Ψαλμ. 103,4): «Ουχί πάντες εισί λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα διά τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν;», (Εβρ. 1, 14)».
Οι Άγγελοι ως προς την φύσιν αυτών είναι πνεύματα, δηλαδή υπάρξεις ασώματες, άϋλες και λογικές, ως διδάσκει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: «Άγγελος είναι ουσία νοερά, αεικίνητος, αυτεξούσιος, ασώματος, που έχει λάβει την αθανασίαν εις την φύσιν της κατά χάριν, της οποίας ουσίας μόνος ο Κτίστης γνωρίζει το είδος και τον όρον». «Άγγελος τοίνυν εστίν ουσία νοερά, αεικίνητος, αυτεξούσιος, ασώματος, Θεώ λειτουργούσα κατά χάριν εν τη φύσει το αθάνατον ειληφυία, ης ουσίας το είδος και τον όρον μόνον ο Κτίστης (Θεός ) επίσταται».
Ως προς δε την αποστολήν αυτών, είναι να υπηρετούν το θέλημα του Θεού, «αύτη εστίν η διακονία αυτών (των αγγέλων), λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος, το δι᾽ ημάς (τους ανθρώπους) πανταχού πέμπεσθαι υπό του Θεού». Κατά δε τον άγιον Ιωάννην τον Δαμασκηνόν, οι Άγγελοι είναι ισχυροί και έτοιμοι διά την εκπλήρωσιν του θείου θελήματος και βρίσκονται αμέσως παντού… και φυλάσσουν μέρη της γης και ηγούνται εις έθνη και τόπους, όπως διετάχθησαν από τον Δημιουργόν και οικονομούν αυτά που μας αφορούν και μας βοηθούν. «Ισχυροί και έτοιμοι προς την του θείου θελήματος εκπλήρωσιν και πανταχού ευθέως ευρισκόμενοι, ένθα αν η θεία κελεύση επίνευσις, τάχει φύσεως και φυλάττοντες μέρη της γης και εθνών και τόπων προιστάμενοι, καθώς υπό του Δημιουργού ετάχθησαν και τα καθ᾽ ημάς οικονομούντες και βοηθούντες ημίν».
Πάντες οι Άγγελοι, οι οποίοι εκτίσθησαν (εδημιουργήθησαν) διά του Θείου Λόγου και ετελειώθησαν διά του αγιασμού του Αγίου Πνεύματος, παρίστανται κύκλω του θρόνου του Θεού και ακαταπαύστως άδουσιν τον επινίκιον ύμνον βοώντες και λέγοντες: «Άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου». Κατ᾽ αναλογίαν δε της αξίας και της τάξεως αυτών, συμμετέχουν του φωτισμού και της χάριτος του Αγίου Πνεύματος.
Μεταξύ των μακαρίων και αύλων Δυνάμεων, δηλονότι των Αγγέλων, διακρίνονται ο Μιχαήλ και ο Γαβριήλ, ως αναφωνεί ο μελωδός: «έθου των κτισμάτων σου αρχήν, ουσίαν την ασώματον, Ποιητά Θεέ των Αγγέλων, τον άχραντόν Σου θρόνον κυκλούσαν κραυγάζειν σοι Άγιος Άγιος Άγιος ει Θεέ Παντοκράτορ. Χαίροις, Γαβριήλ, μυσταγωγέ της του Θεού σαρκώσεως, Μιχαήλ τε ταγμάτων αύλων πρωτοστάτα, απαύστως κραυγάζοντες, Άγιος Άγιος Άγιος ει Θεέ Παντοκράτορ».
Η αγία ημών Εκκλησία εξόχως τιμά τον Μιχαήλ, ως λέγει και ο μελωδός: «Συν αυτοίς (τοις Αγγέλοις) Μιχαήλ ο ασώματος και πρωτοστάτης των άνω Δυνάμεων, ο Αρχιστράτηγος των Αγγέλων, εστιάτωρ ( ο φιλοξενών ) ημίν σήμερον γέγονεν».
Βεβαίως ο πραγματικός εστιάτωρ σήμερον είναι Αυτός ούτος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Οποίος αγαπητοί μου, μας εκάλεσεν διά των αγίων και αύλων αυτού λειτουργών, εις το ευχαριστιακόν τούτο δείπνον του Κυριακού αυτού σώματος και αίματος. Το δείπνον δε τούτο αφορά εις την αληθινήν ζωήν, δηλονότι την αιώνιον και μένουσαν, την ζωήν του Θεού Λόγου του Χριστού του ειπόντος: ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ, (Ιωάν. 6, 56), «εις τούτο γαρ και κοπιώμεν και ονειδιζόμεθα, ότι ηλπίκαμεν επί Θεώ ζώντι, ος εστι σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα πιστών», (Α´ Τιμ. 4,10).
Εις την ελπίδα μας ταύτην, «επί Θεώ ζώντι, ος εστι Σωτήρ πάντων ανθρώπων», (Α´ Τιμ. 4, 10) έχομεν συμπαραστάτας τους Αγγέλους και μάλιστα τους πρωτίστους αυτών, ως λέγει και ο μελωδός: «Αγγέλους επέστησας φύλακας, τοις ανθρώποις ως ευσπλαχνος, διακόνους τε ανέδειξας, Χριστέ, της σωτηρίας των σων θεραπόντων». Διά τούτο και πάλιν ο μελωδός αναφωνεί λέγων: «Χαίρει χαρά πάντα τα πέρατα σήμερον την αισίαν μνήμην εορτάζοντα των Αρχαγγέλων σου ο Θεός, Μιχαήλ του θείου και Γαβριήλ του θεόφρονος. Συγχαίρει δε και πάσα των Αγγέλων η τάξις ότι σώζεται κόσμος τη σκέπη αυτών».
Η σωτηρία του ανθρώπου, αγαπητοί μου, η οποία αρχίζει από την επίγειον παρούσαν ημών ζωήν με την ένταξίν μας εις το Σώμα της Εκκλησίας, δηλονότι του Χριστού, αποτελεί ένα κατ᾽ εξοχήν εσχατολογικόν γεγονός. Καί τούτο, διότι μέλλει να ολοκληρωθή με την Δευτέραν Παρουσίαν του Κυρίου και την είσοδον των εκλεκτών αυτού εις την αιώνιον βασιλείαν.
Η εόρτιος μνήμη σήμερον των ασωμάτων αγγελικών Δυνάμεων και λειτουργικών Πνευμάτων επιβεβαιώνει και δικαιώνει απολύτως τον Ευαγγελικόν και Κυρακόν λόγον της Εκκλησίας, τον υπό του Ευαγγελιστού Ιωάννου μαρτυρούμενον, «Γνωρίζομεν καλά ότι καταγόμεθα από τον Θεόν και όλοι οι μακράν του Θεού άνθρωποι ευρίσκονται υπό την εξουσίαν και επίδρασιν του πονηρού πνεύματος, του πνεύματος των δαιμόνων: «οίδαμεν ότι εκ του Θεού εσμεν, και ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται», (Α´ Ιωάν. 5, 19).
Δεηθώμεν του Κτίστου των αύλων ασωμάτων ουρανίων Δυνάμεων και μετά του μελωδού είπωμεν: «Ως φύλακες του κόσμου και της Εκκλησίας και Ταξιάρχαι των άνω Δυνάμεων (Μιχαήλ και Γαβριήλ), υπέρ ημών και υπέρ ειρήνης της δοκιμαζομένης περιοχής ημών, τον Σωτήρα, καθικετεύσατε», Αμήν.».
Την θ. Λειτουργίαν ηκολούθησε δεξίωσις εις το ηγουμενείον της Μονής, την δεξίωσιν δε ηκολούθησε τράπεζα, παρατεθείσα υπό του ηγουμένου και ανακαινιστού της Μονής Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Ιόππης κ. Δαμασκηνού.