Δεν μπορούμε να προσφέρουμε καλύτερη θυσία στον Θεό από την φιλευσπλαγχνία αναφέρει στο μήνυμά του με αφορμή την Εορτή των Τριών Ιεραρχών και των Ελληνικών Γραμμάτων ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικήςκ. Δημήτριος.
Ολόκληρο το μήνυμα έχει ως εξής:
Προς τους Σεβασμιωτάτους και Θεοφιλεστάτους Αρχιερείς, τους Ευλαβεστάτους Ιερείς και Διακόνους, τους Μοναχούς και Μοναχές, τους Προέδρους και Μέλη των Κοινοτικών Συμβουλίων, τα Ημερήσια και Απογευματινά Σχολεία, τις Φιλοπτώχους Αδελφότητες, την Νεολαία, τις Ελληνορθόδοξες Οργανώσεις και ολόκληρο το Χριστεπώνυμον πλήρωμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής
Προσφιλείς Αδελφοί και Αδελφές εν Χριστώ,
Η Εορτή των τριών μεγίστων Ιεραρχών και Οικουμενικών Διδασκάλων, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, μας προσφέρει μία ιδιαίτερη ευκαιρία κάθε χρόνο να εξετάζουμε βαθύτερα τον βίο και τα διδάγματα αυτών των μεγάλων αγίων και να αναγνωρίζουμε ότι ομονοούσαν σε θέματα αληθείας, αγιότητος και αγάπης έχοντας ως βάση των το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Η σύμπνοιά των σε θέματα πίστεως, θεολογίας και αποστολής της Εκκλησίας επηρεάσθηκε αναμφισβήτητα από την ανατροφή, την μόρφωση και την σχέση μεταξύ των. Ιδιαιτέρας σπουδαιότητος είναι τα διδάγματα και οι πράξεις των εν σχέσει με την προσφορά φροντίδος και αγάπης στους έχοντες ανάγκη, κάτι απολύτως σχετικό με την σύγχρονη κατάσταση την οποία βιώνουμε. Ας εξετάσουμε ορισμένα από τα ωραιότερα σημεία των διδασκαλιών των. Πρώτον, έδωσαν προτεραιότητα στην πράξη της φιλανθρωπίας στην χριστιανική ζωή. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος δηλώνει: Τίποτε δεν καθιστά έναν άνθρωπο μιμητή του Χριστού όσο η φροντίδα του πλησίου του. Πράγματι, ακόμη και αν νηστεύετε, ή κοιμόσασθε ασκητικά επί σκληρού εδάφους, ή ακόμη αν υποφέρετε μέχρι θανάτου, αλλά δεν σκέπτεσθε καθόλου τον πλησίον σας, δεν έχετε επιτύχει τίποτε μεγάλο ... (Ομιλία 25 – Επί της προς Κορινθίους Πρώτης Επιστολής του Αποστόλου Παύλου). Ο Άγιος Γρηγόριος επιβεβαιώνει ότι η φιλανθρωπία και η φιλευσπλαγχνία είναι ουσιαστικά στοιχεία της σχέσεώς μας με τον Θεό: Θεωρώ, γράφει, ότι το κυριότερο τμήμα της φιλανθρωπίας είναι η αγάπη για τους πτωχούς και η φιλευσπλαγχνία και συμπόνια για τους αδελφούς μας. Δεν μπορούμε να προσφέρουμε καλύτερη θυσία στον Θεό από την φιλευσπλαγχνία… Καί ο Θεός, ο Οποίος κρίνει δίκαια και συγκαταλέγει την φιλευσπλαγχνία στην κρίση Του, θα αμείψει την καλωσύνη με καλωσύνη (Ομιλία περί της Αγάπης προς τους Πτωχούς).
Δεύτερον, οι Τρείς Ιεράρχες ανεγνώρισαν την θεική αλήθεια ότι η έκφραση της φιλευσπλαγχνίας και η φροντίδα των εχόντων ανάγκη σχετίζεται με την ιδιοτητά μας ως ανθρώπων πλασμένων κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού. Σχολιάζοντας την προτροπή του Χριστού τω αιτούντί σε δος (Ματθ. 5:42), ο Άγιος Βασίλειος λέγει: Ο λόγος αυτός του Κυρίου μας μας προσκαλεί να υιοθετήσουμε το πνεύμα της προσφοράς, της αμοιβαίας αγάπης και αυτού το οποίο αρμόζει στην φύση μας (Ομιλία στον Ψαλμό 14). Ο Άγιος Γρηγόριος μας προτρέπει να διδαχθούμε από το παράδειγμα του Χριστού και ν’αναρωτηθούμε τι πρέπει να κάνουμε για εκείνους που υποφέρουν γύρω μας: Θα τους κοιτάξουμε με περιφρόνηση, θα τους προσπεράσουμε, θα τους εγκαταλείψουμε ως νεκρούς, ως μιαρούς; Επ’ ουδενί, αδελφοί μου!
Εμάς, οι οποίοι είμεθα το ποίμνιο του Χριστού δεν μας επιτρέπεται από τον Καλό Ποιμένα να πράξουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο, διότι Εκείνος αναζητά εκείνους που έχουν παραστρατήσει, αναζητά εκείνους που χάθηκαν και ενισχύει τους αδυνάτους (Ομιλία περί της Αγάπης προς τους Πτωχούς).
Τρίτον, αυτοί οι σοφοί ποιμένες μας οδηγούν να δούμε τις πνευματικές επιπτώσεις των πράξεών μας προς τους άλλους. Αυτό δεν αφορά μόνον στις ευλογίες της γενναιοδωρίας, αλλά και στην σωτηρία μας. Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος λέγει απλώς και ευθέως: Η ελεημοσύνη είναι τέχνη και καλύτερη απ’ όλες τις τέχνες… Προσφέρει ζωή αιώνια… (Ομιλία 49 – Στο κατά Ματθαίον Ευαγγελίου). Ο δε Άγιος Γρηγόριος χρησιμοποιεί τις διδασκαλίες του Χριστού περί της Εσχάτης Κρίσεως (Ματθ. 25:31-46) για να τονίση: Ας υποδεχθούμε τον Χριστό, ας τιμήσουμε τον Χριστό …
Προσφέρουμε σε Αυτόν διά των πτωχών και αυτών οι οποίοι είναι διεσπαρμένοι σ’ ολόκληρη την γη, έτσι ώστε, όταν αναχωρήσουμε εκ του κόσμου τούτου, θα μας υποδεχθούν στην αιώνια κατοικία με τον ίδιο τον Χριστό (Ομιλία περί της Αγάπης προς τους Πτωχούς).
Όταν αναλογιζόμεθα αυτές τις μεγάλες διδασκαλίες περί Χριστιανικής φιλανθρωπίας σε συνδυασμό με τον εορτασμό της Ημέρας των Ελληνικών Γραμμάτων, βλέπουμε την σημασία του υπερόχου και ωραιοτάτου τρόπου διά του οποίου οι τρεις αυτοί Ιεράρχες μας καθοδηγούν στο να φροντίζουμε εκείνους οι οποίοι έχουν ανάγκη. Η κομψότητα και η ευρύτητα με την οποία χρησιμοποιούν την Ελληνική Γλώσσα αποτελεί μαρτυρία της δυνάμεως της ανθρώπινης εκφράσεως στην επιβεβαίωση της αληθείας και στην προσπάθεια κατανοήσεως εκ μέρους μας του αυθεντικού και αιωνίου. Επίσης στις διδασκαλίες των περί αγάπης και φιλανθρωπίας, προσέδωσαν στη γλώσσα πλούτο ο οποίος έχει πρακτικότητα,
Συνέδεσαν ιδέες και γλωσσικές εκφράσεις με πράξεις. Μέσα από την περίτεχνη χρήση της γλώσσας, κάλεσαν τους πάντας στην υπηρεσία των άλλων. Κατ’ αυτό τον τρόπο και επί πολλών θεμάτων, οι Τρείς Ιεράρχες επιβεβαίωσαν την σημασία της Γλώσσας στη σχέση πίστεως και μαθήσεως, πίστεως και υψηλών μορφών της ανθρώπινης εκφράσεως. Η μαρτυρία, τα δώρα, η πίστη και η λογοτεχνική κληρονομία των αποτελούν λόγους για τους οποίους συνδυάζουμε την Εορτή των με την Ημέρα Ελληνικών Γραμμάτων και λόγος για τον οποίον πρέπει να τιμώνται και μνημονεύονται σε κάθε εκδήλωση εορτασμού υψηλής ποιότητος λογοτεχνίας.
Καθώς ανακαλύπτουμε πνευματική καθοδήγηση στις διδασκαλίες του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου και του Ιωάννου Χρυσοστόμου, είθε επίσης να αποδίδουμε τιμή στην πνευματική και γλωσσική δεινότητά των την οποίαν έθεσαν στην υπηρεσία του Χριστού και της Εκκλησίας Του. Εμπνεόμεθα αληθώς από τους λόγους και τα παραδείγματά των για να προσφέρουμε θαλπωρή, θεραπεία, φροντίδα και αγάπη στους άλλους. Είθε επίσης, μέσα από την μαρτυρία των να προσφέρουμε την αλήθεια του Ευαγγελίου, την δύναμη και ωραιότητα της Γλώσσας και τις ευλογίες της αιώνιας κοινωνίας με τον Θεό.
Μετά πατρικών ευχών και
αγάπης εν Κυρίω,
† ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος