Βιέννη: Τό Σάββατο 5 Ὀκτωβρίου 2019 ἔλαβε χώρα στό Κέντρο σπουδῶν Mater Salvatoris τῆς Βιέννης ἡ 8η στή σειρά πανορθόδοξη συνάντηση τῆς ἐν Αὐστρίᾳ νεολαίας μέ θέμα τήν προσωπική Προσευχή…

καί στήν ὁποία συμμετεῖχαν ἑκατοντάδες νέες καί νέοι ἀπό τά καθόλου κρατίδια τῆς Αὐστρίας, πού προσῆλθαν γιά νά συναντήσουν, ἀλλά καί γιά νά κοινωνήσουν ὁ ἕνας τό πρόσωπο τοῦ ἄλλου.

Καταρχάς, τελέστηκε στόν ρωμαιοκαθολικό ναό τοῦ Κέντρου σπουδῶν μαθητική θεία λειτουργία, τῆς ὁποίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αὐστρίας, Ἔξαρχος Οὑγγαρίας καί Μεσευρώπης κ. Ἀρσένιος πλαισιούμενος ἀπό δεκαεπτά Κληρικούς ὅλων τῶν ἐν Αὐστρίᾳ δικαιοδοσιῶν ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν παρουσίᾳ καί τῶν Ἐκπαιδευτικῶν, ἀλλά καί τῶν Γονέων καί Κηδεμόνων τῆς μαθητιώσας νεολαίας μας.

Στό κήρυγμά του, κατά δεύτερον, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης ἀναφέρθηκε μέ ἀφορμή τήν εὐαγγελική περικοπή τῆς ἡμέρας, στήν προτροπή τοῦ Κυρίου μας πρός τόν τελώνη Ματθαῖο νά Τόν ἀκολουθήσει καί νά γίνει μαθητής Του. Ἔτσι γίνεται κατανοητό, ὅτι ὁ Χριστός κάλεσε κάθε εἶδος ἀνθρώπους νά γίνουν μαθητές Του μέ μοναδική προϋπόθεση νά ἀλλάξουν, προκειμένου νά Τόν ἀκολουθήσουν, ριζικά τήν ζωή τους. Αὐτή ἡ ἀλλαγή βεβαίως δέν πρέπει νά κατανοεῖται ὡς συμμόρφωση ἔναντι κάποιων ἀπαγορεύσεων καί περιορισμῶν. Πολύ χαρακτηριστικά σημειώνει ὁ Ἀπόστολος τῆς ἐλευθερίας, ὁ θεῖος Παῦλος, ὅτι „πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ“. Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή κατανοεῖται ὡς ἐλευθερία, ἀλλά διαφοροποιεῖται ἀπό τήν κατάχρηση αὐτῆς, ἀφοῦ αὐτή, δηλαδή ἡ κατάχρηση, μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τό περιβάλλον τοῦ Χριστοῦ καί τῆς θείας υἱοθεσίας γιά νά μᾶς ὁδηγήσει τελικῶς στήν δουλεία τῆς ἁμαρτίας. Ὅταν πορευόμαστε μαζί μέ τόν Κύριό μας, εἴμαστε σέ θέση νά βιώνουμε καί τήν ἀπόλυτη ἐλευθερία πού Ἐκεῖνος προσφέρει καί τήν ὁποία δεχόμαστε ὄχι ἐξαιτίας τῆς τηρήσεως κάποιων κανόνων, ἀλλά ἐξαιτίας τῆς πίστεώς μας στό πρόσωπο Του.

Κλείνοντας, ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης εὐχαρίστησε ἐκ μέσης καρδίας τούς ὑπευθύνους τοῦ Κέντρου σπουδῶν καί τήν ρωμαιοκαθολική Ἀδελφότητα γιά τήν φιλοξενία των, ἐνῶ εὐχαρίστησε ἐπίσης καί τήν βουλευτή τοῦ Αὐστριακοῦ Κοινοβουλίου κα Gudrun Kugler γιά τήν παρουσία της στήν ἐν λόγῳ συνάντηση τῆς νεολαίας μας.

Μετά τό πέρας τῆς θείας λειτουργίας ἀκολούθησε τό καθιερωμένο πλούσιο μεσημεριανό γεῦμα, τό ὁποῖο προετοίμασαν καί προσέφεραν οἱ σερβικές Ἐνορίες τῆς Βιέννης.

Στή συνέχεια, ὁ Καθηγούμενος τῆς ἐν St. Andrä Ἱ.Μ. τῆς Ἁγίας Σκέπης, ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Παΐσιος Jung, ὡμίλησε μέ θέμα τήν προσωπική Προσευχή ὡς τρόπο ἐπικοινωνίας μας μέ τόν Θεό, σημειώνοντας, ἐν πρώτοις, ὅτι ἡ Προσευχή ἀποτελεῖ ἔμφυτο στοιχεῖο κάθε ἀνθρώπου.

Ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων οἱ ἄνθρωποι προσεύχονταν καί προσέφεραν θυσίες γιά νά πλησιάσουν τό θεῖο, τό ὁποῖο ἀρχικῶς δέν μποροῦσαν οὔτε νά περιγράψουν οὔτε νά κατανοήσουν. Στή σημερινή ἐποχή δυστυχῶς ἡ Προσευχή, αὐτή ἡ ἀνάγκη δηλαδή τοῦ ἀνθρώπου νά ἀπευθυνθεῖ στόν Θεό ἔχει ἀτονήσει καί παραθεωρηθεῖ. Μάλιστα πολλάκις ὁ κόσμος ἐκφράζει τήν δυσκολία του νά προσευχηθεῖ ἤ ἀκόμη καί νά συγκεντρωθεῖ χαρακτηρίζοντας τήν καθόλου διαδικασία τῆς ἐπικοινωνίας του μέ τόν Θεό κουραστική ἤ καί περιττή.

Κατά δεύτερον, ὁ Πανοσιολογιώτατος ἀναφέρθηκε στήν ἀποτελεσματικότητα τῆς Προσευχῆς. Σχετικῶς μέ αὐτήν παρέπεμψε στόν Ὅσιο Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη, ὁ ὁποῖος τονίζει, ὅτι θά πρέπει νά προσευχόμεθα μέ πόνο καρδιᾶς, μέ ἐπιμονή καί ὑπομονή. Θά πρέπει νά ὑπάρχει πόνος γιά τό θέμα γιά τό ὁποῖο προσευχόμεθα∙ ἀκόμη κι ἕνας ἀναστεναγμός κάνει τήν Προσευχή καρδιακή καί ἰσοδυναμεῖ μέ ὧρες προσευχῆς. Ἡ πραγματική Προσευχή λοιπόν πρέπει νά ξεκινάει ἀπό ἕναν πόνο γιά νά ἔχει ἀποτέλεσμα.

Τέλος, ὁ Ἅγιος Καθηγούμενος τόνισε καί τό στοιχεῖο τῆς διάρκειας τῆς Προσευχῆς λέγοντας, ὅτι πρέπει νά προσευχόμεθα ἀδιαλείπτως, ἡμέρα καί νύκτα, ἕως τό τέλος τῆς ζωῆς μας. Ἡ προσευχή δέν πρέπει νά καταντήσει κάτι πού ἐκτελοῦμε ἀπό καιροῦ σέ καιρό, ἀλλά πρέπει νά εἶναι μέρος τοῦ εἶναι μας. Νά μήν εἴμαστε ἁπλῶς κάποιος πού λέει προσευχές, ἀλλά νά γίνουμε οἱ ἴδιοι Προσευχή. Μετά τό πέρας τῆς ὁμιλίας, οἱ νέες καί οἱ νέοι μας χωρίστηκαν σέ ὁμάδες γιά νά συζητήσουν λεπτομερῶς καί ἐνδελεχῶς τό ζήτημα τῆς προσωπικῆς Προσευχῆς μέ τήν παρουσία τῶν Καθηγητῶν Θεολόγων καί τῶν Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως.

Ἡ πανορθόδοξη συνάντηση τῆς ἐν Αὐστρίᾳ νεολαίας ἔκλεισε μέ διάφορες μουσικές καί χορευτικές ἐκδηλώσεις, τήν καθιερωμένη παραγωγή ἔργων ἐκκλησιαστικῆς ὑαλογραφίας, τήν ὁποία ὀργανώνουν κάθε χρόνο οἱ ρουμανικές Ἐνορίες τῆς Βιέννης, ἀλλά καί τόν καθαρισμό τῶν χώρων πού χρησιμοποιήθηκαν γιά τίς ἀνάγκες τῆς συνάντησης.

Ἐν περιλήψει θά λέγαμε, ὅτι κι ἐφέτος ἡ συνάντηση τῶν νέων στέφθηκε, δόξα τῷ Θεῷ, μέ ἐπιτυχία, ἀφοῦ ἡ νεολαία μας εἶχε πρωτίστως τήν δυνατότητα νά βιώσει στήν πράξη τήν ἑνότητα τῆς ἐκκλησίας μας μέσα ἀπό τήν διαφορετικότητα τῶν ἀνθρώπων πού τήν ἀποτελοῦν.