Mεγαλύτερη αξία ακόμη και από την ουσία της πολιτικής, της ιδεολογικής και της φιλοσοφικής αντιπαράθεσης που έχει ξεσπάσει για το νομοσχέδιο περί αλλαγής φύλου έχει ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται αυτή η αντιπαράθεση. Οι επισπεύδοντες υπουργοί, βουλευτές και λοιπά στελέχη της Αριστεράς θεσπίζουν κανόνες αδιανόητους για το ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να μετάσχει σε αυτόν τον ασύντακτο διάλογο, που τελικώς μόνο το φύλο των ανδρών, των γυναικών και των διεμφυλικών δεν έχει ως θέμα.
Του Μανώλη Κοττάκη
Διάβασα, για παράδειγμα, απόσπασμα συνέντευξης του υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή, ο οποίος, χωρίς να ονοματίζει την Εκκλησία, την καταγγέλλει για «εξωθεσμικές παρεμβάσεις». Ακουσα τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Ξυδάκη να εγκαλεί περίπου την Εκκλησία επειδή έχει άποψη για ένα νομοθέτημα που θα ψηφιστεί από «εκλεγμένο Κοινοβούλιο και από εκλεγμένη κυβέρνηση».
Διάβασα συνεντεύξεις κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία θέτουν το ευαίσθητο αυτό ζήτημα στη λογική της διαχωριστικής γραμμής «συντήρηση – πρόοδος».
Επειδή είμαστε στην αρχή μιας πορείας, κατά τη διάρκεια της οποίας εντός του 2018 θα συζητηθούν και άλλα βαριά θέματα, με έντονη φόρτιση, νιώθω την ανάγκη να ξεκαθαρίσουμε από τώρα ορισμένα ζητήματα «διαδικαστικής Τι σημαίνει «εξωθεσμική παρέμβαση», κύριε Κοντονή μου: Εξωθεσμική η Εκκλησία της Ελλάδος; φύσεως».
Ζήτημα πρώτον: Η Εκκλησία είναι θεσμός και τυπικά και ουσιαστικά. Τυπικά γιατί αποτελεί Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Υπογραμμίζω το «Δημοσίου Δικαίου».
Ουσιαστικά είναι θεσμός διότι είναι δεμένη με την παράδοση και την ταυτότητα του ελληνικού έθνους. Εχει άποψη για το τι γίνεται στην Ελλάδα μέχρι και ο τελευταίος πρόεδρος εξωραϊστικού συλλόγου, αλλά δεν μπορεί να έχει η Εκκλησία; Και κάθε φορά που τολμά να αρθρώσει λόγο διαφορετικό από τον καθεστωτικό, πρέπει να απολογείται σε όλους εσάς ως «εξωθεσμική»;
Πού τα βρήκατε γραμμένα όλα αυτά, κύριε υπουργέ; Αντί να κάνετε τον σταυρό σας για τον ήπιο τρόπο με τον οποίο προσπέρασε ζητήματα-σκοπέλους η Εκκλησία της Ελλάδος όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης (κατά τη διάρκεια των οποίων την προκαλέσατε επανειλημμένως) και αντί να της λέτε και «ευχαριστώ» επειδή έβαλε πλάτη στη διαχείριση της κρίσης και κυρίως του Προσφυγικού, μου έρχεστε στην πρώτη στροφή και πετάτε την παρόλα της… «εξωθεσμικής»;
Τα αυτά ισχύουν και για τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θεωρεί ότι σε αυτόν τον τόπο λόγο έχουν μόνο οι εκλεγμένοι από τον λαό. Απορώ! Πού τα βρήκατε αυτά γραμμένα, κύριε Ξυδάκη μου; Οταν κάνετε διάλογο με την τελευταία συλλογικότητα των Εξαρχείων και συνοδεύετε έως τα σπίτια τους τούς ιδεολόγους του Ρουβίκωνα ύστερα από κάθε ακτιβιστική τους ενέργεια, μου έχετε και άποψη για το πότε μπορεί να μιλά στον λαό η Εκκλησία της Ελλάδος; Και να λέτε ότι δεν δικαιούται διά να ομιλεί, γιατί σε αυτόν τον τόπο αποφασίζουν οι εκλεγμένοι;
Για πάτε μια Κυριακή στην ενορία της γειτονιάς σας! Για πάτε στη Μητρόπολη! Κάθε Κυριακή εκλογές γίνονται, κύριε Ξυδάκη, στις εκκλησιές. Και κάθε Κυριακή είναι γεμάτες! Εκεί που εσείς οι «φιλελεύθεροι» κάνετε… κινητοποίηση για να μιλήσετε σε μια κομματική συγκέντρωση, ο παπάς χτυπά την καμπάνα και υπερψηφίζεται από το πλήρωμά του.
Όσο για τα σχήματα περί συντήρησης και προόδου, τα οποία ακούω από ανθρώπους που, για να αισθανθούν αριστεροί, πρέπει η συζήτηση να γίνεται… από τη μέση του ανθρώπινου σώματος και κάτω, μία λέξη: Αν είμαστε όρθιοι ως έθνος, στη συντήρηση το οφείλουμε. Στην οικογένεια που έμεινε δεμένη τη στιγμή της θύελλας, στην Εκκλησία που εκτόνωσε οργή στα συσσίτια και, βεβαίως ναι, στη συντηρητική παράταξη. Είδαμε και εσάς τους προοδευτικούς! Ντουγρού στον γκρεμό μάς πηγαίνατε!
