ΕΓΚΛΗΜΑ – Η αγριότητα της τετραπλής δολοφονίας στη μονή Δουραχάνης σόκαρε όλη την Ήπειρο.
Οι δράστες ήθελαν να εκδικηθούν τον ηγούμενο, γιατί τους είχε κατηγορήσει για το έγκλημα στη μονή Καστρίτσης, που είχε πριν από ένα χρόνο το 1932. Οι μάρτυρες φοβόντουσαν να καταθέσουν, για να μην τους δολοφονήσουν.
Ο εντοπισμός των πτωμάτων στα κελιά της μονής Δουραχάνης
Το πρωί της 17ης Ιουλίου του 1933, μια γυναίκα πήγε στη μονή Δουραχάνης Ιωαννίνων, στην απέναντι πλευρά της ομώνυμης λίμνης, για να πλύνει τα ρούχα των μοναχών.
Στο μοναστήρι,η πόρτα ήταν κλειστή. Για αυτό, αναγκάστηκε να πηδήξει τον μαντρότοιχο. Πήγε στην εκκλησία να ανάψει τα καντήλια και στη συνέχεια πήγε στο κελί μιας ηλικιωμένης μοναχής. Το θέαμα τη σόκαρε. Η μοναχή ήταν μπρούμυτα και γύρω της είχε σχηματιστεί μια λίμνη αίματος.
Είχε πολλές μαχαιριές σε όλο της το σώμα ενώ και της είχαν κόψει την καρωτίδα.
Σε άλλο δωμάτιο, εντόπισε σφαγμένους τρεις άνδρες: τον 95χρονο ηγούμενο, το μοναχό βοηθό του και έναν φιλοξενούμενο βοσκό.
Οι χωροφύλακες ανέπτυξαν τη θεωρία ότι τα κίνητρα του τετραπλού εγκλήματος, ήταν η εκδίκηση και όχι η ληστεία.
Συσχέτισαν τις δολοφονίες, με το έγκλημα του 1933 στη μονή Καστρίτσης. Ο ηγούμενος της Δουραχάνης είχε κατηγορήσει κάποια άτομα ως υπαίτιους. Δεν ήταν καθόλου απίθανο οι κατηγορούμενοι να ήθελαν να τον εκδικηθούν.
Το έγκλημα στη μονή Καστρίτσης το 1932
Από την έρευνα προέκυψε ότι ο ηγούμενος της μονής Καστρίτση ήθελε να διαθέσει 100.000 δραχμές, για την αγορά αιγοπροβάτων για τη μονή. Όμως, δύο αδέρφια, κτηνοτρόφοι, από το κοντινό χωριό Μπρακμάδι ήταν αντίθετοι.
Πίστευαν ότι θίγονταν τα συμφέροντά τους και πρότειναν στον ηγούμενο να μην προχωρήσει το σχέδιό του. Ο ηγούμενος δεν έδωσε σημασία στα λόγια τους.
Στις 17 Ιουνίου του 1932, ο ηγούμενος βρισκόταν στην εκκλησία με τον αδερφό του. Τα αδέρφια από το Μπρακμάδι είσεβαλαν στη μονή και τους σκότωσαν, κλέβοντας και 100.000 δραχμές.
Αυτοί συνελήφθησαν βάσει της κατάθεσης του ηγουμένου της Δουραχάνης, που ένα χρόνο μετά δολοφονήθηκε.
Το έγκλημα στη μονή Δουραχάνης το 1933
Οι αστυνομικοί θεώρησαν ότι το έγκλημα στη μονή Δουραχάνης έγινε ως εξής: οι δράστες στις 15 Ιουλίου, κατά τις 11 μ.μ., πήδηξαν τον αυλόγυρο και μπήκαν στη μονή.
Εκείνη την ώρα ο μοναχός κοιμόταν στο κελί του. Αφού τον έδεσαν πισθάγκωνα, τον μετέφεραν στο δωμάτιο του ηγουμένου, ο οποίος συνομιλούσε με τον βοσκό. Οι δράστες έδεσαν τον κτηνοτρόφο και επιτέθηκαν και στους τρεις άνδρες, σφάζοντάς τους. Στη συνέχεια, πήγαν στο κελί της ηλικιωμένης, την οποία σκότωσαν.
Το τετραπλό έγκλημα ήταν μελετημένο και οι δολοφόνοι κατάφεραν να κρύψουν τα ίχνη τους.
Η χωροφυλακή αρχικά δεν ήταν σίγουρη αν το κίνητρο ήταν η ληστεία ή η εκδίκηση. Η δεύτερη εκδοχή φαινόταν πιο πιθανή, αφού αυτός ο ηγούμενος ήταν παμπτωχός ενώ δεν υπήρξε διάρρηξη στο χρηματοκιβώτιο.
Όλη η ύπαιθρος των Ιωαννίνων ήταν αναστατωμένη και υπήρξαν έντονες διαμαρτυρίες για την ασφάλεια της Ηπείρου.
Οι αστυνομικοί προχώρησαν στις συλλήψεις έντεκα υπόπτων. Εφτά από αυτούς είχαν συλληφθεί ως ένοχοι για την ένοπλη ληστεία στη μονή Καστρίτσης, για το οποίο προφυλακίστηκαν για ένα χρόνο. Επειδή δεν βρέθηκαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, αφέθηκαν ελεύθεροι, περίπου 20 μέρες πριν το έγκλημα στη Δουραχάνης.
Τρία αδέρφια από τους συλληφθέντες, διασκέδαζαν σε ένα πανδοχείο, δίπλα στη μονή. Εκεί, ακούστηκαν να λένε ότι θα σκοτώσουν τον ηγούμενο και τη μοναχή.
Η εκταφή των πτωμάτων και η πολυπλοκότητα της εύρεσης στοιχείων
Στο μεταξύ, οι ιατροδικαστές διέταξαν την εκταφή των πτωμάτων. Είχαν ταφεί στον περίβολο της εκκλησίας.
Μετά από εξέταση, προέκυψε ότι η δολοφονία του ηγούμενου έγινε μετά το βραδινό γεύμα, δηλαδή μετά τις 9 μ.μ.. Για αυτό, οι κατηγορούμενοι έπρεπε να αποδείξουν που βρίσκονταν εκείνη την ώρα.
Ο 95χρονος έφερε τραύμα στην καρδιά και σε πολλά σημεία του σώματός του και ότι η μοναχή έφερε 18 μαχαιριές.
Η χωροφυλακή αν και είχε κάποια στοιχεία αυτά δεν ήταν ικανά να αποδείξουν την ενοχή των υπόπτων. Στα σπίτια τους βρέθηκαν ματωμένα ρούχα, αλλά ήταν σε τέτοια κατάσταση που δεν μπορούσαν να αποδείξουν, αν το αίμα προερχόταν από άνθρωπο ή ζώο.
Όσοι μάρτυρες υπήρξαν ήταν τρομοκρατημένοι και φοβόταν να καταθέσουν.
Ένας μάρτυρας απειλήθηκε από τον χωροφύλακα ότι αν δεν καταθέσει θα πάει φυλακή. Εκείνος απάντησε «Πιο καλά στη φυλακή. Εκεί μέσα τουλάχιστον είμαι σίγουρος ότι δεν θα με σφάξουν!».
Το Νοέμβριο του 1934, το δικαστήριο αποφάσισε ότι όλοι οι κατηγορούμενοι ήταν ένοχοι.
Η παράξενη ιστορία του Μοναστηριού που ιδρύθηκε από κρυπτοχριστιανό Πασά
Η παράδοση αναφέρει ότι το μοναστήρι της Παναγίας Ντουραχάνης χτίστηκε από έναν Οθωμανό. Στο σημείο που είναι χτισμένο το μοναστήρι υπήρχε ένα εικονοστάσι ταμένο στην χάρη της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Τον χειμώνα του 1434, ο μπέης της Ρούμελης, ο Ντουραχάν Πασάς, πηγαίνοντας με τον στρατό του για πολεμική επιχείρηση, πέρασε από εκεί και άναψε ένα κερί, γιατί ήταν από γονείς χριστιανούς.
Στη συνέχεια, μέσα στην ομίχλη και το χιόνι, έχασε τον προσανατολισμό του και πέρασε με τον στρατό του πάνω από την παγωμένη λίμνη, χωρίς όμως απώλειες. Το τι είχε συμβεί, το αντελήφθη όταν πάτησε στη στεριά. Συνέχισε την αποστολή μέχρι το Αργυρόκαστρο, όπου κέρδισε τη μάχη και κατά την επιστροφή, πήγε στο εικονοστάσι και έκτισε το μοναστήρι της Ντουραχάνης (Δουραχάνης) ή της Παναγίας Ντουραχανιώτισσας όπως είναι επίσης γνωστό.
Αρχική φωτογραφία: Αριστερά εικονίζεται η γυναίκα που βρήκε τα θύματα, στο κέντρο ο ανακριτής και ο αντεισαγγελέας και στα δεξιά κάτοικοι του χωριού που εξετασθηκαν ως μάρτυρες.
Για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων στο άρθρο δεν αναφέρονται τα ονόματα των πρωταγωνιστών και στις φωτογραφίες έχει υπάρξει αλλοίωση των χαρακτηριστικών τους….
mixanitouxronou.gr