Εργασίες συντήρησης υπό την επίβλεψη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας ξεκίνησαν στον Ιστορικό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, με τοποθέτηση σκαλωσιών στο εσωτερικό του. Με το πόσο των 35.000 ευρώ ο Δήμος Ναυπλιέων χρηματοδοτεί τα έργα ανακαίνισης στον ιστορικό ναό, που λόγω των χρόνων τα σημάδια της φοράς είχαν κάνει έντονη την παρουσία τους.
Οι φθορές εντοπίζονται στην τοιχοποιία του ναού, τον γυναικωνίτη που ήταν σχεδόν έτοιμος να καταρρεύσει, στην αγιογραφία του ναού που από το πέρασμα του χρόνου είχε μαυρίσει, στην οροφή και την κεραμοσκεπή του κτίσματος, τα φωτιστικά σώματα αλλά και εξωτερικά. Ο εφημέριος του Μητροπολιτικού του ναού αγίου Γεωργίου Ναυπλίου στον οποίο ανήκει εκκλησιαστικά ο ναός του Αγίου Σπυρίδωνα, π. Ελευθέριος Μίχος, δήλωσε πως ευελπιστεί οι εργασίες να έχουν ολοκληρωθεί ως την εορτή της Αγίας Βαρβάρας και να τιμηθεί η εορτή της στον ανακαινισμένο ναό πανηγυρικά. Να σημειωθεί πως στον ιστορικό ναό του Αγίου Σπυρίδωνα δολοφονήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας, (27 Σεπτεμβρίου 1831). Είναι ό μόνος ναός πού χτίσθηκε το 1702 με τις φροντίδες και τα έξοδα της Ναυπλιακής Αδελφότητας των Ορθοδόξων Ελλήνων, όπως θετικά βεβαιώνει πλάκα εντειχισμένη στην ανατολική πλευρά με κτιτορική επιγραφή σε Ιαμβικούς στίχους:
«Νεώς ο θείος Σπυρίδωνος θεσκέλου νυν εκ θεμέθλων συντόνως ανιδρύθη, εσθλή τε βουλή και χορηγία αφθόνω αδελφότητος ευσεβούς τε απάσης ΑΨΒ».
Μας είναι άγνωστο αν στη θέση αυτή προϋπήρχε* κάποια άλλη ομώνυμη μικρότερη εκκλησιά, και το γιατί αφιερώθηκε στον πολιούχο της Κέρκυρας. Ο μεταβυζαντινός αυτός ναός έχει σχήμα εγγεγραμμένου σταυρού με οκτάγωνο μεγάλο τρούλο και ημιεξάπλευρη κόγχη Ιερού.
Η ανέγερση του κωδωνοστασίου έγινε το 1853. Η διακόσμηση και αγιογράφηση του κεντρικού τρούλου και των τριγωνοειδών θέσεων των Ευαγγελιστών έγινε με δαπάνη της Σοφίας χήρας Γεωργίου Ανδριανοπούλου το 1902 (Εργολαβικό Συμφωνητικό).
Στο αριστερό προσκυνητάρι του Ναού, είναι η Εικόνα της Αγίας Βαρβάρας, έργο του «Άντων. Μπαροΰ 1897, δαπάνη των ευλαβών γυναικών τής ενορίας του Αγίου Σπυρίδωνα. Το 1928 ενέσκηψε στο Ναύπλιο επιδημία θανατηφόρος «πανώλη» (πανούκλα) με πολλούς θανάτους κατοίκων της πόλης. Οι Ναυπλιώτες ανήσυχοι και τρομοκρατημένοι από την απειλή του θανάτου, έκαναν λιτανεία με την Εικόνα τής Αγίας στο Ναύπλιο, παρακαλώντας με δάκρυα την Αγία να τούς σώσει από την θανατηφόρο αυτή ασθένεια. Και το θαύμα έγινε και σώθηκαν από το βέβαιο θάνατο, γιατί δεν υπήρχαν την εποχή εκείνη τα απαραίτητα φάρμακα, για να καταπολεμηθεί ή αρρώστια αυτή και τόσες άλλες, από τις όποιες πέθαιναν πολλοί άνθρωποι. Από τότε, σε έκφραση ευγνωμοσύνης, προς την Αγία Βαρβάρα, γίνεται συνεχώς μέχρι σήμερα, ή λιτάνευση της Αγίας Εικόνας της, κατά την παραμονή της Εορτής της, 3 Δεκεμβρίου, μετά την ακολουθία του πανηγυρικού Εσπερινού.
Ο Ναός ήταν ενοριακός μέχρι το 1952. Στον ναό αυτόν εκκλησιάζονταν τακτικά, ο ευλαβής Κυβερνήτης του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους αείμνηστος Ιωάννης Καποδίστριας, θύμα της « διχόνοιας της δολερής» πού δυστυχώς, ως μη έπρεπε, χαρακτηρίζει εμάς, τούς κατά τα άλλα άξιους Έλληνες.
){kind=link}