Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Κυριακή του Ασώτου 28 Φεβρουαρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Αγίου Ελευθερίου Διαβατού.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πάντα μοι έξεστιν αλλ’ ου πάντα συμφέρει· πάντα μοι έξεστιν αλλ’ ουκ εγώ εξουσιασθήσομαι υπό τινος».
Μία ανεπανάληπτη διακήρυξη έκανε σήμερα στό αποστολικό ανάγνωσμα ο ουρανοβάμων απόστολος Παύλος. Μία διακήρυξη ελευθερίας, τής απολύτου ελευθερίας πού χάρισε ο Θεός στόν άνθρωπο. Καί τί διακηρύσσει ο απόστολος; «Πάντα μοι έξεστιν αλλ’ ου πάντα συμφέρει». Όλα μού είναι επιτρεπτά, όλα μπορώ νά τά κάνω, αλλά δέν μέ συμφέρουν όλα καί δέν μέ ωφελούν όλα.
Καί συνεχίζει: «Πάντα μοι έξεστιν αλλ’ ουκ εγώ εξουσιασθήσομαι υπό τινος». Όλα έχω δικαίωμα νά τά κάνω, αλλά δέν θά γίνω υποχείριο κανενός πράγματος.
Νά, λοιπόν, ο τέλειος ορισμός τής ελευθερίας, πού δέν μετατρέπεται σέ ασυδοσία, αλλά ελέγχεται καί κατευθύνεται από τή λογική, από τόν ηγεμόνα νού τού ανθρώπου. Γιατί ο Θεός δέν μάς έπλασε μόνο ελευθέρους, δέν χάρισε σέ εμάς τούς ανθρώπους μόνο τό δικαίωμα τής ανεξαρτησίας καί τής αυτοδιαθέσεως, τό συνόδευσε καί μέ τό δώρο τής λογικής καί τής συνέσεως, προκειμένου νά μήν καταντήσει ο άνθρωπος στό σημείο πού περιγράφει ο ψαλμωδός Δαβίδ λέγοντας: «άνθρωπος εν τιμή ών ου συνήκε· παρασυνεβλήθη τοίς κτήνεσι τοίς ανοήτοις καί ωμοιώθη αυτοίς».
Ο Θεός δέν μάς περιορίζει μέ τίς εντολές του, δέν μάς υποχρεώνει νά τίς ακολουθήσουμε καί νά τίς εφαρμόσουμε. Μάς τίς έδωσε γιά νά μάς προφυλάξει από τόν πειρασμό τής ασυδοσίας καί νά ενισχύσει τή σύνεση καί τή λογική μας νά κατευθύνει τή ζωή μας όχι πρός τήν καταστροφή μας αλλά πρός τό συμφέρον καί τήν ωφέλειά μας καί νά μάς κάνει πραγματικά ελευθέρους καί όχι αγομένους καί φερομένους από τά πάθη καί τίς αδυναμίες μας.
Δυστυχώς όμως οι άνθρωποι θεωρούμε συχνά τίς εντολές τού Θεού ή ακόμη καί τίς υποδείξεις τής λογικής περιοριστικές τής ελευθερίας μας καί όχι μόνο τίς αγνοούμε, αλλά κάποιες φορές βαδίζουμε αντίθετα πρός αυτές, μέ αποτέλεσμα νά αποτυγχάνουμε στίς επιλογές μας, καί αντί νά κερδίζουμε περισσότερη ελευθερία νά υποδουλωνόμεθα στό κακό.
Αυτό έκανε καί ο νεώτερος υιός τής σημερινής παραβολής, ο γνωστός σέ όλους μας άσωτος. Νόμισε ότι όλα επιτρέπονται, ότι όλα έχει δικαίωμα νά τά κάνει στή ζωή του. Καί τί κατόρθωσε; Αντί νά απολαμβάνει τήν ελευθερία του καί τή στοργική φροντίδα τού πατέρα του, αναγκάσθηκε νά γίνει δούλος ξένων καί κυρίως δούλος τών παθών του καί τών συνηθειών του.
Πόσο τραγικό λάθος έκανε μέ τήν επιλογή του, τό κατάλαβε από τίς συνέπειες πού είχε αυτή η επιλογή τής δήθεν ελευθερίας.
Πόσο τραγικό λάθος έκανε, τό αποδεικνύει η μετάνοιά του καί η απόφασή του νά επιστρέψει στό σπίτι τού πατέρα του καί νά τόν παρακαλέσει νά τόν αποκαταστήσει όχι ως υιό του αλλά «ως ένα τών μισθίων» του.
Δέν είναι όμως μόνο ο νεώτερος υιός πού αστοχεί νομίζοντας ότι τά πάντα επιτρέπονται. Είναι καί ο πρεσβύτερος, ο οποίος φαινομενικά κυβερνά τήν ελευθερία του μέ τή λογική καί ακολουθεί τό θέλημα τού πατέρα του. Καί όμως καί αυτός πέφτει στήν ίδια παγίδα, γιατί νομίζει ότι, επειδή είναι ο πιστός καί αφοσιωμένος υιός, μπορεί νά κάνει τά πάντα. Μπορεί ακόμη νά κατακρίνει καί νά καταδικάζει τίς πράξεις τού αδελφού του, μπορεί νά κρίνει τίς πράξεις τού πατέρα του, μπορεί νά διεκδικεί προνόμια έναντι τού αδελφού του.
Όμως καί αυτός κάνει τό ίδιο τραγικό λάθος μέ τόν νεώτερο αδελφό του, γιατί δέν κατανοεί πώς τό ότι μπορεί νά τά κάνει όλα αυτά, δέν είναι πρός τό συμφέρον του, δέν είναι επιβεβαίωση τής ελευθερίας του, γιατί τελικά τού στερεί αυτό τό οποίο επεδίωκε, τού στερεί νά απολαμβάνει τή χαρά τού πατέρα του.
«Πάντα μοι έξεστιν αλλ’ ου πάντα συμφέρει· πάντα μοι έξεστιν αλλ’ ουκ εγώ εξουσιασθήσομαι υπό τινος».
Άς ακούσουμε καί εμείς προσεκτικά σήμερα τή διακήρυξη τού αποστόλου Παύλου καί άς εξετάσουμε τόν εαυτό μας. Καί εάν δέν τόν βρούμε νά ομοιάζει μέ τόν άσωτο υιό, ο οποίος έγινε δέσμιος τών παθών του, άς δούμε μήπως ομοιάζουμε μέ τόν πρεσβύτερο, ο οποίος, άν καί φαινομενικά ήταν ευσεβής καί πιστός, έγινε από τήν απροσεξία του δέσμιος τού πάθους τής κρίσεως καί τής κατακρίσεως τού αδελφού του αλλά καί τού πατέρα του.
Καί εάν ο άσωτος υιός μέ τή μετάνοιά του απηλλάγη από τήν εξουσία τής αμαρτίας, ο πρεσβύτερος πού δέν συνειδητοποίησε τό σφάλμα του, πού δέν κατανόησε τήν παγίδα στήν οποία έπεσε εξαιτίας τής υψηλοφροσύνης του, παρέμεινε τελικά εξουσιαζόμενος από τό πάθος τής κατακρίσεως.
Άς εξετάσουμε καί άς ελέγξουμε όλοι μας τόν εαυτό μας καί άς περιορισθούμε στό νά εξετάζουμε τά δικά μας σφάλματα καί όχι τών άλλων· άς περιορισθούμε νά κρίνουμε καί νά κατακρίνουμε τόν εαυτό μας μόνο, γιά νά αξιωθούμε καί εμείς νά απολαύσουμε τή συνεύρεσή μας μέ τόν Θεό καί τή χαρά τής αιωνίου βασιλείας του, εκεί όπου ο Πατέρας όλων μας μάς περιμένει μέ ανοικτές τίς αγκάλες, γιά νά μάς αποκαταστήσει στό σπίτι του, πού είναι η βασιλεία τών ουρανών.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
-250x180.jpg)
