Την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού Ιερέως, Πρωτ. Εμμανουήλ Γεωργιακάκη, τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυδωνίας κ.κ. Δαμασκηνός την Κυριακή 16 Ιουλίου, στον Ιερό Ναό που διηκόνησε ο μόλις 43 ετών π. Εμμανουήλ, τα δύο τελευταία χρόνια ως ιερατικώς προϊστάμενος.
Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Μητρόπολης: “Στο κήρυγμα του ο Σεβασμιώτατος τόνισε, ότι η Εκκλησία μας έχει παρελθόν, έχει παρόν και μέλλον και μέσα σε αυτό το πνεύμα η Εκκλησία μας πολλές φορές έρχεται να δώσει σε όλους εμάς την μαρτυρία εκείνη, την οποία χρειάζεται να ακολουθήσουμε όλοι μας. αλλά ταυτόχρονα όμως και τα παραδείγματα εκείνα τα οποία χρειαζόμαστε για να ζήσουμε όλοι εμείς την ζωή εκείνη την οποία μας παρέδωσε ο Χριστός. Το σημερινό Ευαγγέλιο αναφέρεται στη δόξα της Εκκλησίας, στη δόξα εκείνη, η οποία είναι δόξα του Μονογενούς Υιού και λόγου του Θεού. Ακούγοντας το Ιερό Ευαγγέλιο μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε αυτό το οποίο φαίνεται στην ιστορία της Εκκλησίας μας και βεβαίως στη συγκρότηση της Δ΄Οικουμενικής Συνόδου, όπου όλοι εμείς ακολουθούμε εκείνους τους όρους, τα δόγματα, για να έχουμε μία ασφαλή πίστη όπως την οριοθέτησαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας.
Διά των Αγίων της Εκκλησίας μας, μας οδηγεί ο Θεός στην αληθινή πίστη και Εκκλησία κατά τους Αγίους Πατέρες, σημαίνει ο Χριστός ο παρατεινόμενος στους αιώνες, για να έχουμε εμείς σήμερα μία ασφαλή οδό. Γι’ αυτό και Χριστός μας λέει ότι όταν θέλουμε να βάλουμε μία λυχνία σε ένα σπίτι, δεν κάνουμε τίποτα περισσότερο από το να το βάλουμε σε ένα πολύ ψηλό σημείο, και όχι κάτω από το τραπέζι έτσι ώστε, να λάμπει σε όλη την οικεία. Έτσι είναι και ο Λόγος του Θεού, έτσι είναι και η ζωή των ανθρώπων οι οποίοι πραγματικά ακολουθούν τον Λόγο του Θεού και γνωρίζουν την πίστη του Χριστού στη ζωή μας…
Και έρχεται η Εκκλησία μας μέσα από εμάς τους ίδιους τους ανθρώπους, που ζούμε μέσα στην Εκκλησία, μέσα από την ποιμνη του Χριστού να εξαίρει κάποια πρόσωπα, δίδοντας τους χαρίσματα περισσότερα και ιδιαιτέρως το χάρισμα της ιεροσύνης. Όπως ακριβώς και στον μακαριστό πατέρα Εμμανουήλ, ο οποίος ήταν ένας άνθρωπος καλοπροαίρετος, ευλογημένος, και που σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να παρουσιάζει τον εαυτό του, παρά τα τόσα αγαθά τα οποία προσέφερε, παρά την τόση διακονία που έκανε στην Εκκλησία, και βεβαίως πολλά περισσότερα τα οποία δεν τα γνωρίζουμε και τα γνωρίζει προσωπικά καθένας από εμάς, καθένας ο οποίος τα έχει βιώσει μαζί με τον ίδιο.
Και αυτό είναι το σπουδαιότερο μέσα στην Εκκλησία μας, εκεί που η Δόξα του Θεού έρχεται να δοξάζει και τον ίδιο τον άνθρωπο, αφού πρωτίστως βεβαίως ο ίδιος έχει αγωνιστεί και έχει διδάξει, αυτά τα οποί παρέλαβε. Ως ιερεύς ο πατήρ Εμμανουήλ ο οποίος διακόνισε όχι πολλα χρόνια σε αυτόν το Ναό, έδειξε δείγματα αρετής, δείγματα αγάπης, δείγματα σεβασμού προς τους ανθρώπους και αυτό αποδεικνύεται από τους τόσους νέους που έρχονταν και συνεχίζουν να έρχονται στην εκκλησία. Ομοίως χρειάζεται να κατανοήσουμε και κάτι περισσότερο, ότι έιχε ένα χάρισμα να προσεγγίζει τους ανθρώπους, να τους ομιλεί, και αυτό το οποίο τους λέει να φωλίαζει στις ψυχές τους, διότι αυτά που τους έλεγε ήταν αληθινά και τα είχε βιώσει πρωτίστως ο ίδιος.
Κεφαλή της Εκκλησίας μας είναι ο Χριστός, και καθένας με το δικό του το χάρισμα προσφέρει, διακονεί και χτίζει στο οικοδόμημα που λέγεται Εκκλησία. Και όλοι μαζί πορευόμενοι προς την αιωνιότητα όταν ο Κύριος μας καλέσει κοντά του, είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε εκείνο το οποίο επράξαμε στη ζωή μας, τον αγώνα, την αγάπη μας, την πίστη μας, την ελπίδα μας στο Θεό, αλλά πολύ περισσότερο την ομολογία μας στους ανθρώπους, ότι ο Χριστός είναι αληθινός και μόνος Θεός. Και μέσα σε αυτό το πνεύμα που έζησε ο π. Εμμανουήλ, πορευθήκαμε όλοι μας, τον γνωρίσαμε, και πορευόμαστε και ευχόμαστε ο Θεός να του χαρίσει ουράνιο θυσιαστήριο, εκεί που πραγματικά ως πρόσωπο καταξιωμένο στο θρόνο του Θεού θα έχει το δικό του θυσιαστήριο και θα προσεύχεται για όλους εμάς, όπως και όλοι εμείς προσευχόμαστε για εκείνον.
Πριν την Απόλυση της Θ. Λειτουργίας ο Σεβ. Μητροπολίτης τέλεσε το Ιερό μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Ιερέως. Στην συνέχεια με λόγια συγκινητικά μίλησαν για τη ζωή του π. Εμμανουήλ και την χρόνια φιλία τους ο π. Στυλιανός Σταγάκης, ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. και στρατιωτικός ιερέας Αλέξιος Ιστρατόγλου, η κόρη του μακαριστού ιερέως κ. Χρυσή Γεωργιακάκη και τελευταίος ο Πανοσιολογιώτατος Πρωτοσύγκελλος μας Αρχιμ. Δαμασκηνός Λιονάκης ο οποίος είναι και ο προσωρινός εφημέριος του Ιερού Ναόυ, και ο οποίος με δάκρυα στα μάτια και εκείνος μέσα από τον συγκινητικό του λόγο ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο και αποχαιρέτησε και πάλι τον αγαπημένο του φίλο π. Εμμανουήλ.
Μετά το πέρας του Μνημοσύνου ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τα αποκαλυπτήρια της τιμητικής πλακέτας που βρίσκεται έξω από το πνευματικό κέντρο της Ενορίας όπου με απόφαση του Προέδρου, π. Δαμασκηνού Λιονάκη και του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου από εδώ και στο εξής η αίθουσα του Πνευματικού πήρε το όνομα του μακαριστού ιερέως.
Συγκινητική η στιγμή όπου την σημαία για τα αποκαλυπτήρια της μαρμάρινης πλακέτας την τράβηξαν τα τρία παιδιά του π. Εμμανουήλ”.
){kind=link}