Ι.Μ. ΘΗΒΩΝ – Τo 2ήμερο 31η Μαϊου και 1η Ιουνίου 2024 έλαβαν χώρα με ιερή λαμπρότητα τα εγκαίνια του ενοριακού ιερού ναού Αγίων Θεοδώρων στην πόλη της Θήβας.
Την Παρασκευή 31/5/2024 εσπέρας πραγματοποιήθηκε η υποδοχή και η κατάθεση των Ιερών Λειψάνων και στη συνέχεια ακολούθησε ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεωργίου με την συμμετοχή χορείας ιερέων απο την Θήβα και παρεπιδήμων.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πολυανής και Κικλισίου Πανοσ Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρίδης με θέμα ο φωτισμός των πιστών με τον εγκαινιασμό ενός ιερού ναού.
Την επομένη ημέρα, Σάββατο 1/6/2024 τελέσθηκε ο Όρθρος, η Ακολουθία των Ιερών Εγκαινίων και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεώργιου, συνευχομένου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ο οποίος απήθυνε τις πατρικές και εόρτιες ευχές του προς όλους πιστούς που συμμετείχαν και με την συλλειτουργία πλειάδος ιερέων απο την επαρχία Θηβών τις Ιερές Μητροπόλεις Χαλκίδος, Καρυστίας, Πατρών, Μεσσηνίας, Σερβίων και Κοζάνης, Κηφισίας, και μοναστικές αδελφότητες ιερων μονών της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών.
Κατά τη διάρκεια των εγκαινίων του ιερού ναού ομίλησε ερμηνευτικά για τα τελούμενα ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Μαυροματίου Θηβών Αρχιμ. Σιλουανός Πεπονάκης.
Παράλληλα, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Γεωργίου, 5 ιερείς ιερούργησαν την καθιέρωση του θυσιαστηρίου του ιερού παρεκκλησιού Αγιου Νεκταρίου κάτωθεν του ιερού ναού.
Τους ύμνους απέδωσαν με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, κατά τον Όρθρο, την τελετή των Εγκαινίων χορός ιεροψαλτών με χοράρχη τον Μουσικολογιώτατο κ. Στάμο Χαρίση Πρωτοψάλτου του ιερού ναού.
Παρέστησαν επίσης κατά την τελέτη των εγκαινίων, οι τοπικές και στρατιωτικές αρχές και πολλοί τοπικοί παράγοντες της πόλεως Θηβών.
Κατά τη διάρκεια του κοινωνικού ο Εφημέριος της ενορίας Αρχιμ. Δανιήλ Στέφας απηύθυνε τον εξής ευχαριστήριο λόγο: «Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμε,
Σεβασμιώτατε πάτερ και Δέσποτα κ. Γεώργιε,
Πανοσιολογιώτατοι, Αιδεσιμολογιώτατοι και Ιερολογιώτατοι συλλειτουργοί.
Εντιμώτατοι αιρετοί και υπηρεσιακοί άρχοντες,
Ευλογημένοι και αγαπημένοι του Θεού αδελφοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Μετά την ανταλλαγή της αναστάσιμης πληροφορίας και την ομολογία πίστεώς μας στην αλήθεια αυτής· σήμερα μετέχουμε και στην απόλαυση της διακαινησίμου ζωής της Εκκλησίας.
Η μεταπασχάλια περίοδος, που ακόμη διανύουμε· στην αρχαία Εκκλησία ήταν αφιερωμένη στις βαπτίσεις των κατηχουμένων. Μάλιστα, ακριβώς επειδή, διά του βαπτίσματος, μετείχαν στην καινούργια ζωή, την εν Χριστώ. Όχι ότι νωρίτερα ήταν άσχετοι με Εκείνον, αλλά, με το άγιο χρίσμα ελάμβαναν τη σφραγίδα της προσφοράς των δωρεών του Αγίου Πνεύματος και καλούνταν να ζήσουν ως μαγνήτες της χάριτος του Θεού, όπως κάθε βαπτισμένος ορθόδοξος χριστιανός.
Τηρουμένων των αναλογιών, η Ενόριος Εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων Θηβών, λαμπροφορεί με τη χαρά των τελεσθέντων εγκαινίων του Ιερού Ναού της και του ιερού παρεκκλησίου του Αγίου Νεκταρίου, που χρίσθηκαν με Άγιο Μύρο, το οποίο μας επλήρωσε ευωδίας και τώρα τα μέλη της ετοιμαζόμαστε να μετάσχουμε στο αποκορύφωμα της λειτουργικής μας ζωής, την μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης μετάληψη του αναστημένου Σώματος και Αίματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Ίσως κάποιοι αναρωτηθούν, έχουν τελεσθεί τόσες και τόσες Θείες Λειτουργίες σ’ αυτές τις Αγίες Τράπεζες. Γιατί η σημερινή ξεχωρίζει; Γιατί ως τώρα δεν είχαν εγκαινιασθεί;
Αφού πρώτα απαντήσουμε στην τυχόν απορία, εξηγώντας ότι όλες οι Θείες Λειτουργίες είναι απαράλλακτες και μας μεταφέρουν στο εστρωμένο ανώγαιο του Μυστικού Δείπνου και στη μετοχή της Αναστάσεως του Χριστού, οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι με τον εγκαινιασμό του, κάθε ιερό θυσιαστήριο, καθίσταται ο ακριβής τόπος συνάξεως των πιστών γύρω από αγίους, των οποίων τα αίματα πορφύρωσαν και στερέωσαν την Εκκλησία. Εν προκειμένω των αγίων μεγαλομαρτύρων Θεοδώρων του Τήρωνος και του Στρατηλάτου, Δημητρίου του Μυροβλύτου και Μηνά, των ιερομαρτύρων Ελευθερίου και Σεραφείμ Φαναρίου και των μαρτύρων Πρόβου, Ταράχου και Ανδρονίκου. Έτσι κι εμείς από ‘δώ κι έπειτα, όπως οι χριστιανοί των διωγμών, θα τελούμε την Θεία Ευχαριστία στο σύμβολο του τάφου του Χριστού, όπου έχουν φυτευθεί λείψανα αγίων, δηλαδή ανθρώπων, οι οποίοι σάρκωσαν το Ευαγγέλιο στη ζωή τους.
Οπότε, από σήμερα περνάμε από την ετοιμασία στην αποστολή, βγαίνουμε, πρακτικά, από την τοπικότητα και ανοιγόμαστε ευχαριστιακά στην υπερτοπική σύνδεση της Ενορίας μας με όλη την Εκκλησία του Χριστού που παροικεί στην Θήβα, τη Λιβαδειά και την Αυλίδα. Αφού ιερά αντιμήνσια, καθιερωμένα πάνω στις Αγίες Τράπεζες των Αγίων Θεοδώρων και του Αγίου Νεκταρίου, πρόκειται να μοιρασθούν στους κατά τόπους ιερούς ναούς και εν ονόματι του Επισκόπου και Μητροπολίτου μας κ. Γεωργίου θα τελείται η Θεία Λειτουργία, το μυστήριο της των πάντων ενώσεως και της σωτηρίας του σύμπαντος κόσμου.
Οπότε, η μοναδική ημέρα των εγκαινίων ενός Ιερού Ναού, δεν είναι όπως οι άλλες. Όσοι δίνουμε αυτή την ώρα το «παρών» μετέχουμε στην ιστορία και αντιλαμβανόμαστε ότι αποτελούμε τον παρόντα, αλλά όχι τελευταίο, κρίκο της αλυσίδας της μνήμης. Ο πρώτος Ιερός Ναός Αγίων Θεοδώρων έδωσε το όνομά του στην αρχική συνοικία που αναπτύχθηκε γύρω του και ευλογήθηκε με την ιερουργία του εν αγίοις πατρός ημών Νεκταρίου επισκόπου Πενταπόλεως του θαυματουργού, όταν εκείνος διήλθε την πόλη των Θηβών, ενόσω διηκόνησε ως ιεροκήρυκας Ευβοίας, Φθιώτιδος και Φωκίδος. Ο πρώτος εκείνος Ναός, όμως, στο διάβα του χρόνου έπαψε να καλύπτει χωρητικά τις ανάγκες των κατοίκων και το 1967 κατεδαφίσθηκε και άρχισε η ανέγερση του παρόντος Ιερού Ναού.
57 χρόνια εργασίας, 57 χρόνια εθελοντισμού, 57 χρόνια θυσιών, 57 χρόνια προσευχής, 57 χρόνια σύνδεσης των ενοριτών, σε χαρές και λύπες, κάτω από αυτές τις αψίδες.
Και σήμερα, ο εγγυητής της εν Χριστώ ενότητας των μελών της τοπικής μας Εκκλησίας, εσείς Σεβασμιώτατε, διά της αδιάπτωτης αγάπης σας προς τα τέκνα σας, διά του ανυστάκτου ενδιαφέροντός σας για μας και νυν δια των τιμίων χειρών σας, καθαγιάζετε αυτόν τον Ιερό Ναό εις κατακύρωση της πρακτικής ολοκλήρωσης του Ιερού αυτού σκηνώματος του Θεού. Σας ευχαριστούμε καρδιακά και ως τέκνα σας γνήσια απολαμβάνουμε την αγάπη σας, αναγνωρίζοντας την υπέρ ημών υλική και άυλη προσφορά σας.
Την ίδια ώρα, επίσης, μνημονεύουμε με ευγνωμοσύνη τους σκαπανείς αυτής της αδιάκοπης πενηνταεπτάχρονης προσπάθειας και στα πρόσωπα των ιερατευσάντων σε αυτή την Ενορία τους ευγνωμονούμε συλλήβδην, ώστε να μην καταπέσουμε στην άγνοια ή τη λήθη των ονομάτων. Οφειλόμενη ευγνωμοσύνη, λοιπόν, αποδίδουμε στους μακαριστούς αρχιμανδρίτες Γεώργιο Στέφα και Δαυΐδ Γλωσσιώτη. Στους επίσης μακαριστούς Ιερείς Ευάγγελο Ανδριανό, Ιωάννη Στέφα, Παναγιώτη Παπαϊωάννου και Κωνσταντίνο Νικολάου. Ας έχουμε τις άγιες ευχές τους. Ευχαριστούμε και τους υπηρετήσαντες και επίσης μοχθήσαντες Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Ρωγών κ. Φιλόθεο, τον Πανοσιολογιώτατο αρχιμ. π. Θεολόγο Σκορδίλη και τον Αιδεσιμολογιώτατο πρωτοπρεσβ. π. Ηλία Λαουλάκο.
Σε αυτή την κατηγορία, θα ήταν σφάλμα μας να μην εντάξουμε και τον επί εικοσιεπταετία σκαπανέα και καλλιεργητή των ψυχών μας, τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, ο οποίος, ως ηγούμενος της Ιεράς Μονής Σαγματά, πολλάκις ιερούργησε στο Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγ. Νεκταρίου και, ως Μητροπολίτης Θηβών, με την διακρίνουσα αυτόν σύνεση, την έμφυτη καλλιέπεια και την λιπαρή επιστημοσύνη του, εκκλησιαστική και θύραθεν, μερίμνησε για την προκοπή της Ενορίας μας. Απόδειξη όλων αυτών είναι και η αυτοπρόσωπη παρουσία του κατ’ αυτή την εύσημη ώρα ενταύθα.
Σας ευχαριστούμε για όλα Μακαριώτατε και παρακαλούμε, εύχεσθε και για την Ενορία Αγίων Θεοδώρων Θηβών, ὑπέρ τοῦ γενέσθε τόν Θεόν ἡμῶν συνεργόν καί ἀντιλήπτορα, ἐν οἷς κατά τόν θεῖον αὐτοῦ φωτισμόν πράττομεν ἀγαθοῖς.
Επίσης, αυτή η μοναδική μέρα δεν είναι μόνο για μας και δεν προετοιμάσθηκε από έναν ή από λίγους, αλλά ενεπνεύσθησαν πολλοί από την χαρά των Εγκαινίων και συνέτρεξαν, αψηφώντας κόπους, υπερβαίνοντας εργασιακά ωράρια, θυσιάζοντας οικονομίες, προσφέροντας γνώσεις και τέχνες, ώστε η μοναδικότητα να μας αποδείξει κοινότητα και όλοι μαζί επιβεβαιώσαμε τη γνώμη του στιχουργού: «φτιάχνουν… ιστορία οι παρέες. Είτε με τις αρχαιότητες, είτε με ορθοδοξία των Ελλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία». Με πρώτους, τα παιδιά μας, τους εκκλησιαστικούς επιτρόπους, τους εθελοντές ενορίτες μας, τους ευχαριστούμε όλους! Τους εγγύς και τους μακράς, τους τρέχοντες και τους διαπερόντες, τους αδελφούς, φίλους και συγγενείς εν τη πίστει. Σας ευχαριστούμε όλους!
Ωστόσο, αν και μιλήσαμε ήδη για ολοκλήρωση, δέον είναι να αποσαφηνίσουμε ότι στην Εκκλησία δεν υπάρχει φτάσιμο, αλλά μόνο πορεία. Πορεία προς τα έσχατα. Εκεί που θα ηχεί ο καθαρός ήχος των εορταζόντων, για τους οποίους γιορτή είναι η θέα της ανείπωτης ομορφιάς του προσώπου του Χριστού. Οπότε έχουμε ακόμη ένα λόγο να απολαμβάνουμε την χαρά των εγκαινίων, ως ξάνοιγμα στο πέλαγος της σωτηρίας μας με καπετάνιο και θαλασσομάχο τον Σεβασμιώτατο ποιμενάρχη μας, Μητροπολίτη Θηβών Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεώργιο.
Μέχρι τον ερχομό των εσχάτων, με την αγιαστική ευλογία σας ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ ΚΑΙ Σεβασμιώτατε, ευχηθείτε, παρακαλούμε, να λατρεύουμε και να δοξολογούμε τον Θεό, όπως ο μέγας Θηβαίος ποιητής Πίνδαρος μας γράφει:
«Έχουμε πατρίδα που ξέρει από ύμνους,
που αγαπούν να τιμούν, όποιος έχει καρδιά
σαν κι αυτούς μαθημένη σε αγώνες·
κι όταν κανείς κινδυνεύοντας βγει νικητής,
δίνει γλυκιά σαν το μέλι αφορμή
να χυθούν των αρετών οι καρποί, (ευθυμεί τις; Ψαλλέτο)·
γιατ᾽ έχουν σκοτάδι βαθύ κι οι αρετές οι τρανές,
όταν οι ύμνοι τούς λείψουν.
Κι ενός είδους μονάχα καθρέφτη γνωρίζουμε
για τα λαμπρά κατορθώματα:
ν᾽ αξιώνει η χρυσή Μνημοσύνη να βρίσκουνε
πληρωμή για τους τόσους των μόχθους
στους κοσμολόγητους ήχους των ύμνων». Αμήν.
Μετά το πέρας των Ιερών Εγκαινίων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Γεώργιος ευχαρίστησε τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, για την παρουσία του, καθώς επίσης και όλους όσους συνέβαλαν στην διοργάνωση, με επικεφαλής τον δραστήριο και φιλότιμο εφημέριο του ιερού ναού Πανοσ Αρχιμ Δανίηλ Στέφα, για την από κοινού κοπιώδη μέριμνα και προσφορά του εις την ενορία των Αγίων Θεοδώρων.
Φωτογραφίες Ηλίας Φροσυνός – Δημήτριος Πετρογιάννης
