Ι. Μ. Βεροίας: Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ναούσης.
Η εσπερινή, πανηγυρική ομιλία του Σεβασμιωτάτου είχε ως εξής:
«Χαῖρε … κλῖμαξ ἡ μετάρσιος, ἥν ὁ Ἰακώβ ἐθεάσατο».
Παραμονή τῆς ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς ὑπενθυμίζει μέσα ἀπό τά ἱερά ἀναγνώσματα τοῦ Μεγάλου Ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς τίς προτυπώσεις τῆς Παναγίας Παρθένου. Μᾶς ὑπενθυμίζει ὅλα ἐκεῖνα τά θαυμαστά συμβάντα τά ὁποῖα προδηλώνουν τόν ρόλο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στό μέγα θαῦμα τῆς θείας οἰκονομίας, στό μέγα θαῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
Καί ἕνα ἀπό αὐτά εἶναι τό ὄνειρο τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ, ὁ ὁποῖος κατάκοπος ἀπό τήν πορεία του, ξάπλωσε στόν τόπο ὅπου βρέθηκε, ὅταν ἔδυσε ὁ ἥλιος, καί κοιμήθηκε. Καί τότε εἶδε μία σκάλα, μία κλίμακα νά ξεκινᾶ ἀπό τό προσκέφαλό του καί νά ἀνεβαίνει στόν οὐρανό. Καί εἶδε ἀγγέλους νά ἀνεβαίνουν καί νά κατεβαίνουν τήν κλίμακα, καί τόν Θεό νά στέκεται στήν κεφαλή της καί νά τοῦ ὑπόσχεται ὅτι θά τοῦ χαρίσει τή γῆ αὐτή καί δέν θά τόν ἐγκαταλείψει μέχρις ὅτου ἐκπληρωθεῖ ἡ ὑπόσχεσή του.
Αὐτή ἡ κλίμακα, αὐτή ἡ σκάλα πού ξεκινοῦσε ἀπό τό προσκέφαλο τοῦ Ἰακώβ καί ἔφθανε μέχρι τόν οὐρανό ἀποτελεῖ προτύπωση τῆς Παναγίας Παρθένου. Ἀποτελεῖ προαναγγελία γιά τήν ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ καί μακρινή ἀπόγονο τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ. Ἀποτελεῖ προαναγγελία τοῦ ὑψηλοῦ ρόλου τόν ὁποῖο ἐπρόκειτο νά διαδραματίσει στό ἔργο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Ἐπρόκειτο νά γίνει ἡ Παρθένος Μαρία κλίμαξ. Ἐπρόκειτο νά γίνει ἡ σκάλα ἡ ὁποία θά συνέδεε τή γῆ μέ τόν οὐρανό. Ἄνθρωπος αὐτή, θά δάνειζε τήν ἀνθρώπινη σάρκα στόν Θεό, γιά νά κατέλθει ἀπό τόν οὐρανό στή γῆ, γιά νά γίνει ἄνθρωπος γιά χάρη τῶν ἀνθρώπων, πού ἀπομακρύνθηκαν ἀπό τήν ἀγάπη του μέ τήν παρακοή τῆς ἐντολῆς του καί τήν ἁμαρτία.
Καί ὄντως αὐτό συνέβη αἰῶνες ἀργότερα μέ τήν ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ. Τό μήνυμα τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, τό ὁποῖο δέχεται κατά τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ της, καί ἡ ὑπακοή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ μέ τήν ἀπάντησή της «ἰδού ἡ δούλη Κυρίου γένοιτό μου κατά τό ρῆμα σου», τήν μεταποίησε σέ κλίμακα, μέσω τῆς ὁποίας ἀπεκατεστάθη ἡ ἐπικοινωνία γῆς καί οὐρανοῦ, ἀπεκατεστάθη ἡ ἐπικοινωνία μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Γιατί ὁ ρόλος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου δέν περιορίσθηκε μόνο στό νά φέρει τόν Θεό στή γῆ, γενόμενο ἄνθρωπο μέσα στά σπλάγχνα τῆς Παναγίας Μητέρας του, ἀλλά συνεχίσθηκε καί συνεχίζεται μέχρι σήμερα καί θά συνεχίζεται μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων, διότι ἡ Παναγία μας ἀποτελεῖ κλίμακα καί γιά κάθε ἄνθρωπο πού θέλει νά ἀνέλθει στόν οὐρανό. Γίνεται κλίμακα γιά νά μπορεῖ κάθε ἄνθρωπος νά φθάσει τόν Θεό. Καί γίνεται μέ δύο τρόπους.
Ὁ πρῶτος εἶναι διά τοῦ Υἱοῦ της. Ὁ Χριστός εἶναι Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος διά τῆς ἐνανθρωπήσεώς του, διά τῆς σταυρικῆς θυσίας καί τῆς ἀναστάσεώς του, διέγραψε τό χρέος τῆς παρακοῆς τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό· ἀπέπλυνε τόν ρύπο τῆς ἁμαρτίας· ἄνοιξε τήν πύλη τοῦ παραδείσου, ἡ ὁποία εἶχε κλεισθεῖ μετά τήν ἔξωση τῶν πρωτοπλάστων, γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, στούς ὁποίους χάρισε τήν ἐξουσία «τέκνα Θεοῦ γενέσθαι».
Μέ τήν ἐνανθρώπηση καί τή θυσία του κατέστησε καί πάλι τόν ἄνθρωπο κληρονόμο τῆς βασιλείας του καί τοῦ ἔδωσε τά μέσα γιά νά μπορέσει νά φθάσει ἀπό τό «κατ᾽ εἰκόνα», τό ὁποῖο εἶχε ἀμαυρώσει μέ τήν πτώση καί τήν ἁμαρτία, στό «καθ᾽ὁμοίωσιν», καί νά γίνει θεός κατά χάριν.
Ὁ δεύτερος τρόπος μέ τόν ὁποῖο γίνεται ἡ Παναγία μας κλίμαξ εἶναι οἱ πρεσβεῖες της. Ὁ ρόλος πού ἀνέλαβε ἀποδεχόμενη τό μήνυμα τοῦ ἀρχαγγέλου συνεχίζεται, γιατί ἡ Παναγία μας θά στέκεται δίπλα στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της πάντοτε γιά νά μεσιτεύει γιά κάθε πιστό, γιά κάθε ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἐπικαλεῖται τή βοήθειά της, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται καί προσπαθεῖ νά ξεφύγει ἀπό τά γήινα καί τά ἐγκόσμια καί νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό. Στέκεται δίπλα στόν Υἱό της καί τόν παρακαλεῖ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Στέκεται δίπλα στόν Υἱό της καί συγχρόνως ἁπλώνει τό χέρι της γιά νά τραβήξει κάθε ἕνα ἀπό ἐμᾶς πού ἀγωνίζεται νά ἀνεβεῖ τήν οὐράνια κλίμακα καί νά προσεγγίσει τόν Θεό. Γι᾽ αὐτό καί δικαιολογημένα ὁ ἱερός ποιητής τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου τῆς ψάλλει: «χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δι᾽ ἧς κατέβη ὁ Θεός· χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανόν».
Τιμώντας, λοιπόν, καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, σήμερα τόν Εὐαγγελισμό τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἄς ἀξιοποιήσουμε τόν ρόλο της καί τήν προσφορά της, καί ἄς τήν ἀκολουθήσουμε, μιμούμενοι τό παράδειγμα τῆς ἁγίας ζωῆς της, μιμούμενοι τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιά νά ἀνέλθουμε καί ἐμεῖς δι᾽αὐτῆς καί διά τῶν πρεσβειῶν καί τῆς βοηθείας της καί νά ἀξιωθοῦμε νά συναντήσουμε τόν Θεό καί νά ἑνωθοῦμε μαζί του στή χαρά τῆς βασιλείας του, ὅπου μᾶς ἀναμένει ὡς στοργική μητέρα καί ἡ Παναγία μας.
Discussion about this post