ΣΚΛΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΑΤΡΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΝΤΕΣ

 «Επιτέλους σταματήστε να ξηλώνετε τον πνευματικό ιστότου τόπου μας και να προκαλήτε τα φιλόθεα αισθήματα του Λαού μας…»

Στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Πατρών ετέλεσε την Θεία Λειτουργία, επί τη Ιερά Μνήμη της Οσιοπαρθενομάρτυρος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος, ο οποίος στο κήρυγμά του προς τις χιλιάδες πιστών που είχαν κατακλύσει τον Ιερό Ναό, ανεφέρθη στο Θέμα της επιχειρούμενης αποποινικοποίησης της βλασφημίας από την πλευρά της Ελληνικής Πολιτείας.

Συγκεκριμένα μίλησε για την προσπάθεια που καταβάλλεται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης ώστε να αποποινικοποιηθή το αδίκημα της βλασφημίας (άρθρο 198 και 199 του Ποινικού Κώδικος). Μάλιστα το θέμα έχει, ως ανεκοινώθη, σταλή στην Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή για την αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα. Αυτό είναι καταστροφικό για την πνευματική πορεία της Ελληνικής Κοινωνίας, είπε ο Σεβασμιώτατος, αφού αυτός ο Λαός:

α) Έχει ιδιαίτερη ευαισθησία ως προς τα Θεία.

β) Εφ όσον δεν θα υπάρχη πλέον δυνατότης εννόμου αντιμετωπίσεως της ύβρεως έναντι των Ιερών και Αγίων της πίστεως, η οποία πίστις εκφράζει το είναι του ανθρώπου, τότε θα φθάσωμε σε καταστάσεις απρόβλεπτες ένεκα της αυθορμήτου αντιδράσεως των ανθρώπων που θρησκεύουν. Ποιος λοιπόν αναλαμβάνει ένα τέτοιο κόστος; Αυτά τα λέγω γνωρίζων, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, το σέβας του Λαού μας όπως αυτό εκφράστηκε διαχρονικά και βεβαίως μέσα από την καρδιά του φιλόθεου και φιλαγίου Πατραικού Λαού. Ποιος δύναται να προβλέψη την έκβαση μιάς τέτοιας καταστάσεως, όταν προ ημερών στην πόλη μας, η συνεστίαση σε σπίτι, κατέληξε σε ταραχή και σύγκρουση εξ αιτίας υποτιμητικής αναφοράς προς το Άγιο Πρόσωπο του Πρωτοκλήτου των Αποστόλων; Και βεβαίως ουδείς υοθετεί τέτοιες καταστάσεις, για τις οποίες την ευθύνη θα φέρη ακεραία, η πολιτεία.

γ) Σύμφωνα με το άρθρο 198 του Π.Κ. προστατεύεται το θρησκευτικό συναίσθημα των πολιτών. Ουδείς έχει δικαίωμα να προσβάλλη την πίστη του άλλου. Στην λανθασμένη γνώμη κάποιων ότι ο Θεός δεν έχει ανάγκη προστασίας από κανένα νόμο, η απάντηση δίδεται από τον ίδιο τον Λαό, ο οποίος έχει δώσει το αίμα του για την πίστη του και ιδιαιτέρως από τους Ορθοδόξους Έλληνες, οι οποίοι αγωνίστηκαν μαρτυρικά για αυτήν την πίστη. Ναί ο Θεός δεν έχει ανάγκη από προστασία, αλλά έχει ανάγκη προστασίας το «θρησκεύειν» του Λαού. Ποιος λοιπόν έχει το δικαίωμα από τους Κρατούντες να ασεβή, με αυτόν τον τρόπο, έναντι της ψυχής του Λαού μας;

Εξ’ άλλου, ως τυγχάνει τοις πάσι γνωστό, για αυτό τον λόγο ο Νομοθέτης αναγνωρίζει ως επικρατούσα θρησκεία την Ορθόδοξη Εκκλησία και στον Π.Κ. υπάρχουν ειδικές διατάξεις για την προστασία της θρησκευτικής ειρήνης.

δ) Η βλασφημία αποτελεί εντροπή για τις πολιτισμένες κοινωνίες και για αυτό πρέπει να σταματήση και ως σκέψη το θέμα περί αποποινικοποιήσεώς της.

ε) Στο τέλος του κηρύγματός του, ο Σεβασμιώτατος εκφράζοντας και την δυσαρέσκεια του Λαού ο οποίος επικροτούσε διά βοής τα όσα έλεγε και απευθυνόμενος προς τους Κυβερνώντας είπε «Επιτέλους σταματήστε να ξηλώνετε τον πνευματικό ιστό του τόπου μας και να προκαλήτε τα φιλόθεα αισθήματα του Λαού μας…»