Ι.Μ. ΓΛΥΦΑΔΑΣ: Η σπλαχνική Μητέρα τού Θεού αγαπά ιδιαιτέρως όλους όσους τηρούν τίς εντολές τού Χριστού, ενώ λυπάται καί στεναχωρείται γιά εκείνους πού Τόν αρνούνται. Χαίρεται καί αγαλλιάται, όταν μάς βλέπη νά αγωνιζώμεθα νά ζήσουμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τού Υιού Της, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Σεβ. Μητροπολίτης Γλυφάδας κ.κ Αντώνιος στην ποιμαντορική εγκύκλιο του για την Κοίμηση της Θεοτόκου.
Διαβάστε αναλυτικά την ποιμαντορική εγκύκλιο του Σεβ. Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Αντωνίου:
ΣχετικάΆρθρα
Εορτάζομε σήμερα, αδελφοί μου, τήν ιερά Κοίμηση τής ευλογημένης Θεομήτορος. Τού αμαράντου αυτού άνθους τής γής, πού ποτέ δέν αμάρτησε. Ούτε κάν μέ τήν σκέψη. Γι αυτό καί ποτέ δέν έχασε τήν θεία Χάρη. Όση είναι η αγνότητά της τόση είναι καί η δόξα της.
Ο άγιος Ιωάννης τής Κρονστάνδης, εκφράζοντας τήν πνευματική του εμπειρία, γράφει, ότι η Θεοτόκος αντιφεγγίζει σάν λαμπρό αστέρι μέσα στό φώς τού Θεού. Σάν πυρωμένο κάρβουνο μέσα στήν δυνατή φωτιά. Είναι όλη υπέρλαμπρη καί φλογισμένη. Όπως ο Θεός είναι αιώνιο φώς, έτσι καί η Υπεραγία Θεοτόκος είναι παντοτινό φώς καί άσπιλη αγιότης.
Καί η αγιότης τής Παναχράντου Δεσποίνης Μαριάμ προέρχεται από τήν αγάπη της πρός τόν Θεό. Η αγάπη της ήταν τελεία, απέραντη καί ακατάληπτη. Αγαπούσε άπειρα τόν Θεό καί Υιό της. Η αγάπη της γιά τόν Θεό ήταν ισχυρότερη καί φλογερότερη καί από τήν αγάπη τών Χερουβείμ καί τών Σεραφείμ. Γι αυτό καί όλες οι δυνάμεις τών αγγέλων καί τών αρχαγγέλων εκπλήσσονται μέ Αυτήν.
Η Θεοτόκος δέν παρέδωσε στήν Αγία Γραφή ούτε τίς σκέψεις της, ούτε τήν αγάπη της γιά τόν Υιό καί Θεό της, ούτε τίς θλίψεις τής ψυχής της κατά τήν ώρα τής σταυρώσεώς Του, διότι δέν θά ηδυνάμεθα νά τά συλλάβουμε. Όμως, παρ όλο πού η ζωή της εσκεπάζετο, θά λέγαμε, από αγία σιγή, ο Κύριος εφανέρωσε στήν Ορθόδοξη Εκκλησία μας πώς η Παναγία αγκαλιάζει μέ τήν αγάπη της όλον τόν κόσμο καί βλέπει μέ τό Άγιο Πνεύμα όλους τούς λαούς τής γής καί, όπως ο Υιός Της, ευσπλαγχνίζεται καί Αυτή καί ελεεί τούς πάντες.
Η σπλαχνική Μητέρα τού Θεού αγαπά ιδιαιτέρως όλους όσους τηρούν τίς εντολές τού Χριστού, ενώ λυπάται καί στεναχωρείται γιά εκείνους πού Τόν αρνούνται. Χαίρεται καί αγαλλιάται, όταν μάς βλέπη νά αγωνιζώμεθα νά ζήσουμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τού Υιού Της. Καί όχι μόνον χαίρεται, αλλά καί μεσιτεύει τότε γιά μάς. Τότε Αυτή γίνεται η βοήθειά μας ενώπιον τού Θεού. Τό στήριγμά μας. Η μεσίτριά μας. Η καταφυγή μας. Η ακαταίσχυντη ελπίδα μας. Η ακαταμάχητος σύμμαχός μας ενώπιον τού Θεού. Κανείς δέν κατέφυγε πρός Αυτήν μέ πίστη καί ελπίδα καί επέστρεψε μέ άδεια χέρια.
Οπωσδήποτε έλαβε ό,τι εζήτησε, εφ όσον βεβαίως αυτό δέν εμποδίζει τήν σωτηρία του. Καί όχι μόνον παίρνουμε ό,τι ζητούμε, αλλά καί πολύ περισσότερα καί πολύ καλύτερα. Γι αυτό όλος ο ουρανός καί όλη η γή χαίρονται καί αγαλλιώνται μέ τήν αγάπη Της καί τήν μητρική Της φροντίδα.
Είναι αξιοθαύμαστο καί ακατανόητο, τό πώς, ενώ ζή στούς ουρανούς καί βλέπει αδιάκοπα τήν δόξα τού Θεού, εν τούτοις δέν λησμονεί καί εμάς τά φτωχά από αρετές παιδιά της, καί μάς αγκαλιάζει μέ τήν ευσπλαγχνία της. Γι αυτό καί κάθε χριστιανική ψυχή ελκύεται από αγάπη πρός Αυτήν καί σέ Αυτήν προστρέχει πάντοτε μέ απόλυτη ελπίδα καί πεποίθηση, ότι οπωσδήποτε θά εύρη ταχινήν βοήθειαν.
Σέ Αυτήν άς προστρέχουμε, αδελφοί μου, καί εμείς ως βοηθό, καί στίς θλίψεις τής παρούσης ζωής καί τήν ώρα τής από τής γής εκδημίας μας, γιά νά εύρωμε τό θείο έλεος.
Μετά πατρικών ευχών καί αγάπης
Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
† Ο ΓΛΥΦΑΔΑΣ,
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ
ΑΝΤΩΝΙΟΣ
