του Νίκου Χειλαδάκη, Δημοσιογράφου-Τουρκολόγου
Τoν Δεκέμβριο του 1998, οκτώ μήνες περίπου πριν από τον μεγάλο και αιματηρό σεισμό της Τουρκίας, η Παναγία των Ορθοδόξων με ένα εντυπωσιακό τρόπο προειδοποιούσε για την καταστροφή που θα βύθιζε στο πένθος δεκάδες χιλιάδες Τούρκους. Το εκπληκτικό είναι ότι αυτή η συγκλονιστική προειδοποίησή της πέρασε στους ίδιους τους Τούρκους μουσουλμάνους, οι οποίοι ταράχτηκαν από το γεγονός αυτής της καταπληκτικής εκδήλωσης της Παναγίας. Το γεγονός ερμηνεύτηκε σαν ένα εσχατολογικό μήνυμα για κάποιο μεγάλο κακό που έρχονταν εξ αιτίας της αποστασίας και των ανθρωπίνων αμαρτιών. Η θαυματουργική αυτή παρουσία της Παναγίας σαν ένα σημάδι επικείμενης μεγάλης συμφοράς, διαδραματίστηκε σε ένα Ελληνορθόδοξο ναό από τους λίγους που απομείνανε να λειτουργούν έστω και με ελάχιστους πιστούς στην σημερινή μουσουλμανική Τουρκία, ένα στοιχείο που προκαλεί ακόμα και τύψεις στους σημερινούς ιδιοκτήτες της περιοχής. Η όλη ιστορία πήρε ιδιαιτέρες διαστάσεις και από το γεγονός ότι η θεία αυτή παρέμβαση της Παναγίας προκάλεσε το ενδιαφέρον και κάποιων τουρκικών ΜΜΕ που παρουσίασαν το γεγονός με τον εντυπωσιακό τίτλο, «Το Θαύμα της Παναγίας», πράγματι εντυπωσιακός τίτλος για μία μουσουλμανική χώρα.
Αρχές Δεκεμβρίου του 1998. Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα και λίγους μήνες πριν από τον μεγάλο και καταστρεπτικό σεισμό της Τουρκίας, τον Αύγουστο του 1999, με 16.000 νεκρούς, δεκάδες χιλιάδες τραυματίες και πολλούς μέχρι σήμερα αγνοουμένους. Τις ημέρες εκείνες το νησί των Πρηγκηποννήσων, Μπουργάζ, η γνωστή Αντιγόνη στα ελληνικά, παλαιό θέρετρο για τους Ρωμηούς της Πόλης, είχε συγκλονιστεί από μία ιστορία που δείχνει για άλλη μία φορά τους δεσμούς του Ορθόδοξου Χριστιανισμού με τους σημερινούς κατοίκους αλλά και την προφητική και θαυματουργή εκδήλωση της Παναγίας για τον μεγάλο και καταστρεπτικό σεισμό. Το νησί αυτό ήταν κάποτε καθαρά Ελληνικό. Σήμερα στο νησί υπάρχουν ελάχιστοι Έλληνες και Τούρκοι που ήρθαν τις τελευταίες δεκαετίες από διάφορες περιοχές της Τουρκίας, κυρίως από τον Πόντο. Οι Τούρκοι αυτοί είναι κυρίως Σουνίτες, αλλά υπάρχουν και Αλεβίτες, οι οποίοι έχουν και δικό τους θρησκευτικό κέντρο στο νησί. Το νησί έχει μία Ορθόδοξη Εκκλησία, τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, που δεσπόζει μπροστά σου καθώς πλησιάζεις στο νησί από την θάλασσα, με τον μεγαλοπρεπή της τρούλλο που θύμιζε τις Εκκλησίες στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Την περίοδο εκείνη, κάθε βράδυ έξω από την Εκκλησία και σε όλη την γύρω περιοχή, ακούγονταν έντονα ένας βαθύς αναστεναγμός, μία αναπνοή αγωνίας η οποία φούσκωνε και ξεφούσκωνε σαν να αναστέναζε. Ο αναστεναγμός αυτός ήταν αντιληπτός σε όλη την περιοχή προκαλώντας μεγάλο δέος αλλά και τον φόβο σε πολλούς μουσουλμάνους κατοίκους του νησιού. Ήταν πράγματι ένας συγκλονιστικός αναστεναγμός. Οι Τούρκοι κάτοικοι της περιοχής, στην αρχή είχαν ανησυχήσει αλλά δεν μπορούσαν να εξηγήσουν το φαινόμενο. Έγιναν πολλές συζητήσεις αλλά κανείς δεν ήταν σε θέση να ερμηνεύσει αυτό το φαινόμενο που τους είχε θορυβήσει σε μεγάλο βαθμό, κυρίως γιατί συνέβαινε έξω από την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία του νησιού. Κάποιοι μάλιστα έφτασαν στο σημείο να πάρουν ιατρικά ακουστικά και αφού πλησίαζαν τους εξωτερικούς τοίχους της Εκκλησίας, προσπαθούσαν να αποκαλύψουν την πηγή των ηχηρών αυτών αναστεναγμών, που τους είχαν αναστατώσει. Η φημολογία είχε οργιάσει στο νησί και το νέα είχε φτάσει μέχρι την Κωνσταντινούπολη.
Τότε κάποιοι άρχισαν να μιλούν ότι είδαν οράματα με την εικόνα της Παναγίας των Ελληνορθόδοξων και για την φωνή της Παναγίας, της Αννέ Μαριάμ στα τουρκικά, που ήθελε να προειδοποιήσει για μία μεγάλη και επικείμενη συμφορά. Ήταν θείο σημάδι, όπως το δήλωναν και οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι κάτοικοι, που έδειχνε την μεγάλη αγωνία της Παναγίας, εικόνες της οποίας παρουσιάστηκαν στα τουρκικά κανάλια, για τον μεγάλο και αιματηρό σεισμό που θα ακολουθούσε λίγους μήνες αργότερα. Όλοι αναφέρονταν πια φανερά στο θαύμα της εκδήλωσης της Παναγίας.
Το νέο πήρε έκταση στην Κωνσταντινούπολη και τότε ένας γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος, (ο Σαντετίν Τέκσοϊ), από το τουρκικό κανάλι STAR, αποφάσισε να πάει στο νησί να ερευνήσει την υπόθεση. Αφού έφτασε εκεί πλησίαζε τους κατοίκους και άρχισε να συνομιλεί μαζί τους για αυτό το φαινόμενο παρουσία της τουρκικής κάμερας, χωρίς όμως ο ίδιος να μπορεί να βγάλει κάποιο συμπέρασμα. Πολλοί Τούρκοι μιλούσαν για εμφάνιση της Παναγίας στο νησί με εσχατολογικό νόημα προειδοποιώντας για τις αμαρτίες των ανθρώπων και για μία μεγάλη συμφορά που πλησίαζε. Ένας από αυτούς, Αλεβίτης, (θρησκευτική αίρεση με πολλά στοιχεία Ορθοδοξίας), ανέφερε μπροστά στην κάμερα ότι εδώ και πολλά χρόνια στο Μπουργάζ ζούσαν πολλοί Έλληνες και το νησί ήταν καθαρά Ορθόδοξο Χριστιανικό και ότι αυτός ο αναστεναγμός ήταν θείο σημάδι για την παρουσία της Παναγίας. Ο Τούρκος δημοσιογράφος αφού άκουσε πολλούς να μιλάνε για το θαύμα της Παναγίας, αποφάσισε και πήγε στην Εκκλησία την ώρα που ο Ελληνορθόδοξος ιερέας τελούσε σχεδόν μόνος του με κάποιο γηραλέο ψάλτη την θεία Λειτουργία. Ο Τούρκος δημοσιογράφος κάθισε σε ένα στασίδι και αφού περίμενε να τελειώσει η τελετή, πλησίασε τον παπά και τον ρώτησε απ ευθείας επικαλούμενος την ιερωσύνη του τι νομίζει πως συμβαίνει.
Ο ιερέας απάντησε πως πραγματικά ακούγεται κάθε βράδυ ένας ηχηρός αναστεναγμός και πρόσθεσε ότι δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει την πραγματική αιτία, ενώ από το ύφος του έδειχνε πως δεν θα ήθελε να εμπλακεί σε πιθανή πρόκληση προς το θρησκευτικό αίσθημα των μουσουλμάνων Τούρκων. Να μην ξεχνάμε πως βρισκόμασταν σε μία περίοδο όπου οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονταν σε πολύ κακό επίπεδο και η απειλή του πολέμου επικρέμονταν πάνω από το Αιγαίο. Ο δημοσιογράφος όμως επέμενε στην έρευνά του και αποφάσισε να στήσει κάμερες και ακουστικά έξω από το ναό ολόκληρη τη νύχτα. Τελικά κατάφερε να μαγνητοφωνήσει τον αναστεναγμό, που τον πρόβαλε στην συνέχεια αποδεικνύοντας το γεγονός. Είναι εντυπωσιακό πως και ο ίδιος πείστηκε στο τέλος μετά από τις δηλώσεις των μουσουλμάνων κατοίκων πως ο αναστεναγμός αυτός ήταν της Παναγίας και προερμήνευε ότι κάποιο μεγάλο κακό θα συμβεί.
«Τώρα, ίσως η Παναγία των Χριστιανών ήρθε ξανά στο νησί. Πιθανώς να θέλει να κάνει μία παρέμβαση, για να δείξει την αγωνία της πως κάποιο μεγάλο κακό θα συμβεί». Και πράγματι, επτάμιση μήνες μετά, η Τουρκία συγκλονίζονταν από τον σεισμό της 16ης Αυγούστου του 1999 με χιλιάδες νεκρούς.
