Η Παναγία μας πάντα, στη σκέψη και στην καρδιά όλων των πιστών -μικρών και μεγάλων, είναι ταυτισμένη με την προστασία, τη σιγουριά, το καταφύγιο.
Αυτά τα αισθήματα ακριβώς εκφράζει και ο υμνωδός όταν, απευθυνόμενος στην Παναγία, ανακράζει: «Διάσωσαν από κινδύνων τους δούλους σου ότι πάντες, μετά θεόν, εις σε καταφεύγομεν, ως άρρηκτον τείχος και προστασία».
Οι κίνδυνοι σε κάθε εποχή είναι δεδομένοι. Πώς, λοιπόν, μπορούσε να εξαιρεθεί η δική μας; Γι’ αυτό, ας μη μας παραξενεύει, όταν κι εμείς αντιμετωπίζουμε διάφορους κινδύνους, μερικές φορές, από το ξεκίνημα κιόλας της ζωής μας.
Κινδύνους από αρρώστιες, από ατυχήματα, από φυσικές καταστροφές…
Κινδύνους από ανθρώπους πονηρούς, δόλιους, που θέλουν να μας παρασύρουν στον ολισθηρό δρόμο της ψευτιάς, της απάτης…
Κινδύνους από τις επιθέσεις του διαβόλου, που χρησιμοποιεί κάθε μέσο, για να υποκύψουμε στην αμαρτία, με τα πολλά και ύπουλα προσωπεία της.
Κινδύνους από τον ίδιο τον κακό εαυτό μας, όταν έρχονται ώρες, που θέλει να μας μπλέξει σε κακές παρέες, σε ύποπτα στέκια «ψυχαγωγίας».
Να, όμως, που υπάρχει για όλους αυτούς τους κινδύνους και το ισχυρό προστατευτικό τείχος.
Το πρώτο και μεγάλο καταφύγιο μας είναι ο παντοδύναμος θεός και Πατέρας μας. Στέκεται πάντα κοντά μας και μας δίνει πλούσια της χάρη Του, όταν βλέπει ότι αγωνιζόμαστε αποφασιστικά να μη παρασυρθούμε, να μην υποκύψουμε στους όποιους πειρασμούς…
Ύστερα έχουμε καταφυγή μας, την Παναγία-Μητέρα.
Με «άρρηκτον τείχος» είδαμε ότι την παρομοιάζει ένας ύμνος του Παρακλητικού κανόνα
Σ’ ένα τείχος γερό, καλοχτισμένο, σπάνε πάνω του επιθέσεις πολιορκητών, θύελλες, καταιγίδες, μα εκείνο μένει ασάλευτο.
Δεν είναι, λοιπόν, τυχαία η παρομοίωση της Παναγίας με άρρηκτο τείχος.
Ξέρουμε στη ζωή της πόσο η ίδια πόνεσε, πόσο δοκιμάστηκε! Και όμως. Έμεινε ακλόνητη, πιστή πάντα στον Υιό και Θεό της.
Έτσι, από προσωπική πείρα ξέρει τι σημαίνει, για τον κάθε άνθρωπο, ν’ αντιμετωπίζει συχνά στη ζωή του διάφορες μορφές κινδύνων και πειρασμών.
Η μητρική καρδιά της συμπάσχει μαζί μας. Γι’ αυτό και όλο-πρόθυμα ανταποκρίνεται στις ικεσίες μας, πρεσβεύοντας στον Υιό της, να μας διασώζει από κάθε κίνδυνο και δοκιμασία
Πόσες και πόσες δεήσεις και παρακλήσεις, ιδιαίτερα τώρα τον Δεκαπενταύγουστο, δεν δέχεται η Παναγία μας!
Ανάμεσα στα πλήθη των πιστών εμείς, ας την ικετεύουμε θερμά, επαναλαμβάνοντας, τον ύμνο: «Διάσωσον από κινδύνων…», τον καθένα μας, τις οικογένειες μας, την Πατρίδα μας, τον κόσμο όλο, «ως άρρηκτον τείχος και προστασία», που είσαι για τον καθένα, που καταφεύγει σε σένα με πίστη.
* Περιοδικό Παναγία Κρυπτή, Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2003 – του Οικονόμου π. Ευσταθίου Μεταξή
