ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ: Βλέπω παιδιά πού έχουν τελειώσει όχι μόνο Λύκειο αλλά καί Πανεπιστήμιο νά γράφουν κάτι γράμματα, νά κάνουν κάτι λάθη Εμείς τού Δημοτικού ήμασταν καί τέτοια λάθη δέν κάναμε.
Καί άν είναι φοιτητές τής Φιλολογίας ή τής Νομικής, κάτι γίνεται. Άν είναι άλλης Σχολής, δέν ξέρουν νά γράψουν. Ενώ τό Σχολαρχείο παλιά ήταν (σάν Πανεπιστήμιο). Εδώ βλέπεις καί στό Δημοτικό πόσα μάθαιναν τότε τά παιδιά, πόσο μάλλον στό Σχολαρχείο!
Σήμερα τά φορτώνουν ένα σωρό καί τά μπερδεύουν. Τά μπουχτίζουν στά γράμματα χωρίς πνευματικό αντιστάθμισμα. Στά σχολεία τά παιδιά πρέπει πρώτα νά μαθαίνουν τόν φόβο τού Θεού. Μικρά παιδιά νά πάνε νά μάθουν αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά ενώ Αρχαία νά μή μάθουν μουσική, τό ένα, τό άλλο Τί νά πρωτομάθουν; Όλο γράμματα καί αριθμούς καί εκείνα πού είναι νά μάθουν, γιά τήν Πατρίδα τους κ.λπ., δέν τά μαθαίνουν. Ούτε πατριωτικά τραγούδια ούτε τίποτε.
Πιάσε ένα από τά σημερινά παιδιά τώρα καί ρώτησε τό: «Σέ ποιό νομό είναι τό χωριό σου; Πόσο πληθυσμό έχει;»
. Δέν ξέρει νά σού πή. Σού λέει: «Θά πάω στό Πρακτορείο, θά πάρω τό λεωφορείο καί θά μέ πάη στό χωριό. Αφού ξέρει ο εισπράκτορας, θά τού πώ ότι θέλω νά πάω στό τάδε χωριό, θά πληρώσω καί θά μέ πάη». Εμείς στό Δημοτικό ξέραμε όλον τόν κόσμο απ΄ έξω. Γιατί έπρεπε νά ξέρης απ΄ έξω τίς πόλεις όλων τών κρατών από πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους καί άνω.
Μετά έπρεπε νά ξέρης τά μεγαλύτερα ποτάμια στό φάρδος καί στό μάκρος καί τά αμέσως μικρότερα, τά μεγαλύτερα βουνά κ.λπ. πόσο μάλλον τής Ελλάδος! Τό έχω δεί καί σέ μεγάλους όχι μόνο σέ μικρά παιδιά· φοιτητής νά μήν ξέρη πόσους κατοίκους έχει η πόλη στήν οποία σπουδάζει! Ρώτησα έναν ποιό είναι τό μεγαλύτερο βουνό τής Ελλάδος, καί δέν ήξερε. Ποιό είναι τό μεγαλύτερο ποτάμι, τίποτε.
Τό πιό μικρό, ούτε αυτό. Φοιτητής καί νά μήν ξέρη τίποτε γιά τήν Πατρίδα του! Θά΄ ρθούν μετά οι «φίλοι»μας, οι γείτονες, καί θά τού πούν: «Αυτή δέν είναι πατρίδα σου· είναι πατρίδα δική μας», καί θά τούς απαντήση: «Καλά λέτε, έτσι είναι»! Καταλάβατε; Εκεί πάμε! Άν ρωτήσης όμως τά σημερινά παιδιά γιά τό ποδόσφαιρο ή γιά τήν τηλεόραση, τά ξέρουν όλα καί όλους άπ΄ έξω.
Καί βλέπεις, ήρθαν παιδιά από τήν Αλβανία καί ήξεραν γράμματα. «Πού τά μάθατε τά γράμματα;», ρωτάς τούς Βορειοηπειρώτες.
«Στίς φυλακές», σού λένε. Εκείνα τίς φυλακές τίς έκαναν σχολεία. Τά δικά μας τά παιδιά τά σχολεία τά έκαναν φυλακές· κλείστηκαν μόνα τους μέσα μέ τίς καταλήψεις Τά παιδιά σήμερα, ιδίως στήν εφηβική ηλικία, είναι ζαλισμένα· πιό πολύ στό Γυμνάσιο καί στό Λύκειο. Στό πανεπιστήμιο είναι πιό ώριμα. Εκεί άλλωστε, όποτε θέλουν πηγαίνουν.
