Το Ευαγγέλιο της Τετάρτης 24 Ιουλίου 2024 – Αγία Χριστίνα η Μεγαλομάρτυς

Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΒ´ 38 – 45 – 38 Τότε απεκρίθησάν τινες των γραμματέων και Φαρισαίων λέγοντες· Διδάσκαλε, θέλομεν από σου σημείον ιδείν.

39 ο δε αποκριθείς είπεν αυτοίς· Γενεά πονηρά και μοιχαλίς σημείον επιζητεί, και σημείον ου δοθήσεται αυτή ειμή το σημείον Ιωνά του προφήτου. 40 ώσπερ γάρ εγένετο Ιωνάς ο προφήτης εν τη κοιλία του κήτους τρείς ημέρας και τρείς νύκτας, ούτως έσται ο υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρείς ημέρας και τρείς νύκτας. 41 άνδρες Νινευίται αναστήσονται εν τη κρίσει μετά της γενεάς ταύτης και κατακρινούσιν αυτήν· ότι μετενόησαν εις το κήρυγμα Ιωνά, και ιδού πλείον Ιωνά ώδε.

42 βασίλισσα νότου εγερθήσεται εν τη κρίσει μετά της γενεάς ταύτης και κατακρινεί αυτήν· ότι ήλθεν εκ των περάτων της γης ακούσαι την σοφίαν Σολομώντος, και ιδού πλείον Σολομώντος ώδε. 43 Όταν δε το ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από του ανθρώπου, διέρχεται δι’ ανύδρων τόπων ζητούν ανάπαυσιν, και ουχ ευρίσκει. 44 τότε λέγει· εις τον οίκόν μου επιστρέψω όθεν εξήλθον· και ελθόν ευρίσκει σχολάζοντα και σεσαρωμένον και κεκοσμημένον.

45 τότε πορεύεται και παραλαμβάνει μεθ’ εαυτού επτά έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισελθόντα κατοικεί εκεί· και γίνεται τα έσχατα του ανθρώπου εκείνου χείρονα των πρώτων. ούτως έσται και τη γενεά τη πονηρά ταύτη.

Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΒ´ 38 – 45

38 Τότε έλαβαν τον λόγον μερικοί από τους γραμματείς και τους Φαρισαίους και είπαν· Διδάσκαλε, θέλομεν να ίδωμεν από σε κάποιο εξαιρετικόν και καταπληκτικόν θαύμα, που να μαρτυρή την αποστολήν σου. 39 Ο δε Ιησούς απεκρίθη και τους είπε· Γενεά πονηρά και μοιχαλίς, που επρόδωκε την πίστιν της προς τον ουράνιον Νυμφίον, επιμένει να ζητή θαύμα, που να δεικνύη φανερώτερον την αποστολήν μου.Αλλά τέτοιο θαύμα δεν θα της δοθή, παρά το θαύμα, το οποίον προετυπώνετο και προεικονίζετο από το θαύμα Ιωνά του προφήτου. 40 Διότι, καθώς τότε ο Ιωνάς ήτο μέσα εις την κοιλίαν του κήτους τρείς ημέρας και τρείς νύκτας, έτσι θα είναι και ο υιός του ανθρώπου μέσα εις τον τάφον και τα βάθη της γης επί τρία ημερονύκτια.

41 Άνδρες Νινείται θα αναστηθούν εις την μέλλουσαν κρίσιν μαζί με την γενεάν αυτήν και θα κατακρίνουν αυτήν.Διότι εκείνοι, καίτοι ήσαν αλλοεθνείς και ειδωλολάτραι, μετενόησαν εις το κήρυγμα του Ιωνά, ο οποίος και ξένος ήτο και κανέν θαύμα δεν έκανεν εις αυτούς.Και ιδού εδώ πολύ περισσότερα συντείνουν εις το να γίνη δεκτόν το ιδικόν μου κήρυγμα παρ’ όσα συνέτρεχον διά το κήρυγμα του Ιωνά.Διότι πρό εμού οι προφήται σας εγνώρισαν τον αληθινόν Θεόν και σας προανήγγειλαν την έλευσίν μου, και εγώ επί μακρόν σας κηρύττω και με θαύματα καταπληκτικά σας αποδεικνύω, ότι δεν είμαι απλούς προφήτης.

42 Η βασίλισσα της νοτιοδυτικής Αραβίας, της χώρας Σαβά, θα αναστηθή κατά την εσχάτην κρίσιν μαζί με την γενεάν αυτήν και θα την κατακρίνη.Διότι ήλθεν η βασίλισσα αυτή από την άκρη του κόσμου να ακούση την σοφίαν του Σολομώντος, μολονότι ήτο γυνή και δεν εγνώριζε τον αληθινόν Θεόν.Και ιδού εδώ είναι περισσότερον από τον Σολομώντα, αφού εγώ δεν είμαι απλώς σοφός, όπως ήτο εκείνος, αλλ’ είμαι αυτή η ενσάρκωσις της θείας Σοφίας. 43 Της απίστου δε και σκληροκαρδίου γενεάς το τέλος θα είναι κάκιστον.Διότι όταν το ακάθαρτον πνεύμα βγή από τον άνθρωπον, που οπωσδήποτε μετενόησε, περνά από τόπους, που δεν έχουν νερό και ζητεί ανάπαυσιν, αλλά δεν ευρίσκει αυτήν.Ανάπαυσιν ευρίσκει, όταν κακοποιή και κυριεύη τον άνθρωπον.

44 Τότε λέγει· θα γυρίσω πάλιν εις το σπίτι μου, εις την καρδίαν του ανθρώπου, από την οποίαν εβγήκα.Και όταν έλθη, ευρίσκει το σπίτι αδειανόν και σαρωμένον και στολισμένον.Ευρίσκει δηλαδή τον άνθρωπον αμέριμνον και μη εργαζόμενον, αλλά διατεθειμένον να δεχθή πάλιν τον παλαιόν επισκέπτην και γνώριμον.

45 Τότε πηγαίνει και παραλαμβάνει μαζί του πολλά άλλα πνεύματα πονηρότερα από τον εαυτόν του και αφού έμβη πάλιν μαζί με αυτά, κατοικεί πλέον μονίμως εκεί.Και γίνεται η εσχάτη αυτή κατάστασις του ανθρώπου εκείνου χειροτέρα από την πρώτην.Έτσι θα συμβή και εις την πονηράν ταύτην γενεάν, η οποία εφάνη προς στιγμήν, ότι μετενόησεν από το κήρυγμα των προφητών και του Ιωάννου, αλλά όταν ηκούσθη το κήρυγμα του Μεσσίου, έδειξε πάλιν την αυτήν αδιόρθωτον γνώμην.