Το Ευαγγέλιο της Τετάρτης 15 Νοεμβρίου 2023 – Άγιοι Γουρίας, Σαμωνάς και Άβιβος οι Ομολογητές

Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΕ´ 1 – 10 – 1 Ήσαν δε εγγίζοντες αυτώ πάντες οι τελώναι και οι αμαρτωλοί ακούειν αυτού.

2 και διεγόγγυζον οί Φαρισαίοι και οι γραμματείς λέγοντες ότι Ούτος αμαρτωλούς προσδέχεται και συνεσθίει αυτοίς. 3 είπε δε προς αυτούς την παραβολήν ταύτην λέγων· 4 Τίς άνθρωπος εξ υμών έχων εκατόν πρόβατα και απολέσας εν εξ αυτών, ου καταλείπει τα ενενήκοντα εννέα εν τη ερήμω και πορεύεται επί το απολωλός έως ού εύρη αυτό;

5 και ευρών επιτίθησιν επί τους ώμους αυτού χαίρων, 6 και ελθών εις τον οίκον συγκαλεί τους φίλους και τους γείτονας λέγων αυτοίς· συγχάρητέ μοι, ότι εύρον το πρόβατόν μου το απολωλός. 7 λέγω υμίν ότι ούτω χαρά έσται εν τώ ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι η επί ενενήκοντα εννέα δικαίοις, οίτινες ου χρείαν έχουσιν μετανοίας.

8 Η τίς γυνή δραχμάς έχουσα δέκα, εάν απολέση δραχμήν μίαν, ουχί άπτει λύχνον και σαροί την οικίαν και ζητεί επιμελώς έως ότου εύρη; 9 και ευρούσα συγκαλεί τας φίλας και τας γείτονας λέγουσα· συγχάρητέ μοι, ότι εύρον την δραχμήν ην απώλεσα. 10 ούτω, λέγω υμίν, γίνεται χαρά ενώπιον των αγγέλων του Θεού επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι.

Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΕ´ 1 – 10

1 Τον επλησίαζαν δε εις κάθε πόλιν η χωρίον, που επήγαινεν, όλοι οι τελώναι και οι αμαρτωλοί, όχι απλώς εκ περιεργείας διά να ίδουν τα θαύματά του, αλλ’ εξ ειλικρινούς ενδιαφέροντος να άκούσουν την διδασκαλίαν του.

2 Και εγόγγυζαν μεταξύ των οι Φαρισαίοι και oι γραμματείς και έλεγαν, ότι αυτός δέχεται με πολλήν συμπάθειαν και οικειότητα τους αμαρτωλούς και συντρώγει με αυτούς αθετών την παράδοσιν των πρεσβυτέρων, που μας εδίδαξαν να είμεθα ευπρεπείς και να μη συναναστρεφώμεθα υπόπτου ηθικής πρόσωπα. 3 Αντιθέτως όμως ο Κύριος τους είπε την παραβολήν ταύτην λέγων·

4 Ποίος άνθρωπος από σάς, εάν έχη εκατόν πρόβατα και χάση εν από αυτά, δεν αφίνει τα ενενήκοντα εννέα εις την ερημία και δεν πηγαίνει να αναζητήση το χαμένο πρόβατον, και δεν παύει να το αναζητή έως ότου το εύρη; 5 Και όταν το εύρη, δεν το κλωτσά ούτε το σύρει οπίσω του, αλλά κουρασμένον, καθώς είναι, το βάζει με χαράν επί των ώμων του.

6 Και όταν έλθη εις το σπίτι του, προσκαλεί όλους μαζί τους φίλους και τους γείτονας και τους λέγει· χαρήτε και σείς μαζί μου, διότι ηύρα το πρόβατόν μου, που είχε χαθή. 7 Σας διαβεβαιώ λοιπόν, ότι κατά τον ίδιον τρόπον δι’ ένα αμαρτωλόν, που μετανοεί, θα είναι χαρά εις τον ουρανόν μεγαλυτέρα και περισσότερον αισθητή, παρ’ όσον είναι αισθητή η χαρά διά τους ενενήκοντα εννέα δικαίους, οι οποίοι δεν έχουν ανάγκην μετανοίας. Διατί λοιπόν με κατηγορείτε, επειδή καταδέχομαι τους αμαρτωλούς και ζητώ την σωτηρίαν των;

8 Η ποία γυναίκα, που έχει δέκα δραχμάς, εάν χάση μίαν δραχμήν από αυτάς, δεν ανάπτει λύχνον ώστε να φωτίζωνται καλά όλα τα μέρη και όλαι αι γωνίαι του σπιτιού της και δεν σαρώνει αυτό και δεν ψάχνει προσεκτικά και εις αυτά τα σαρίδια, έως ότου εύρη την χαμένην δραχμήν;

9 Και όταν την εύρη, καλεί όλας μαζί τας φίλας και τας γειτόνισσας της και λέγει· χαρήτε μαζί μου, διότι ηύρα την δραχμήν, που έχασα. 10 Όπως λοιπόν η γυνή χαίρει διά την ανεύρεσιν της δραχμής, έτσι σας βεβαιώ, γίνεται χαρά εις τους ουρανούς επί παρουσία των αγγέλων του Θεού, οι οποίοι και συμμετέχουν εις την χαράν αυτήν, δι’ ένα αμαρτωλόν που μετανοεί.