Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 20 – 21 – 20 και υπέστρεψαν οι ποιμένες δοξάζοντες και αινούντες τον Θεόν επί πάσιν οίς ήκουσαν και είδον καθώς ελαλήθη προς αυτούς.
21 Και ότε επλήσθησαν ημέραι οκτώ του περιτεμείν τό παιδίον, και εκλήθη το όνομα αυτού Ιησούς, το κληθέν υπό του αγγέλου πρό του συλληφθήναι αυτόν εν τη κοιλία.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 40 – 52
40 Το δε παιδίον ηύξανε και εκραταιούτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, και χάρις Θεού ην επ’ αυτό. 41 Και επορεύοντο οι γονείς αυτού κατ’ έτος εις Ιερουσαλήμ τη εορτή του πάσχα. 42 και ότε εγένετο ετών δώδεκα, αναβάντων αυτών εις Ιεροσόλυμα κατά το έθος της εορτής 43 και τελειωσάντων τας ημέρας, εν τώ υποστρέφειν αυτούς υπέμεινεν Ιησούς ο παίς εν Ιερουσαλήμ, και ουκ έγνω Ιωσήφ και η μήτηρ αυτού.
44 νομίσαντες δε αυτόν εν τη συνοδία είναι ήλθον ημέρας οδόν και ανεζήτουν αυτόν εν τοις συγγενέσι και τοις γνωστοίς· 45 και μη ευρόντες αυτόν υπέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ ζητούντες αυτόν. 46 και εγένετο μεθ’ ημέρας τρείς εύρον αυτόν εν τώ ιερώ καθεζόμενον εν μέσω των διδασκάλων και ακούοντα αυτών και επερωτώντα αυτούς· 47 εξίσταντο δε πάντες οι ακούοντες αυτού επί τη συνέσει και ταις αποκρίσεσιν αυτού.
48 και ιδόντες αυτόν εξεπλάγησαν, και προς αυτόν η μήτηρ αυτού είπε· Τέκνον, τί εποίησας ημίν ούτως; ιδού ο πατήρ σου καγώ οδυνώμενοι εζητούμέν σε. 49 και είπεν προς αυτούς· Τί ότι εζητείτέ με; ουκ ήδειτε ότι εν τοις του πατρός μου δεί είναί με; 50 και αυτοί ου συνήκαν το ῥήμα ο ελάλησεν αυτοίς. 51 και κατέβη μετ’ αυτών και ήλθεν εις Ναζαρέτ, και ην υποτασσόμενος αυτοίς. και η μήτηρ αυτού διετήρει πάντα τα ῥήματα ταύτα εν τη καρδία αυτής. 52 Και Ιησούς προέκοπτε σοφία και ηλικία και χάριτι παρά Θεώ και ανθρώποις.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 20 – 21
20 Και εγύρισαν πίσω οι ποιμένες εις το ποίμνιόν των και εδόξαζον και υμνολογούν τον Θεόν δι’ όλα, όσα ήκουσαν από τον άγγελον και όσα είδον τα μάτια των, όταν επήγαν εις την Βηθλεέμ και τα οποία ήσαν ακριβώς όπως τους τα είπεν ο άγγελος. 21 Και όταν συνεπληρώθησαν αι οκτώ ημέραι διά να γίνη εις το παιδίον η περιτομή, το περιέτεμαν, ίνα και διά της περιτομής επιβεβαιωθή ότι ήτο γνήσιος απόγονος του Αβραάμ. Και εκλήθη το όνομά του Ιησούς, όνομα που το είχεν είπει ο άγγελος προτού συλληφθή αυτός εις την κοιλίαν της μητέρας του.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 40 – 52
40 Το δε παιδίον εμεγάλωνε κατά το σώμα και ενισχύετο εκτάκτως κατά τας διανοητικάς και πνευματικάς δυνάμεις. Και η θεότης, με την οποίαν ήτο ηνωμένον, καθ’ όσον η ηλικία του παιδίου επροχώρει, μετέδιδεν εις αυτό και το εγέμιζε σοφίαν. Και χάρις Θεού, η οποία το ενίσχυεν εις πάσαν αρετήν και το εφύλαττεν από πάσαν αμαρτίαν, ήτο επ’ αυτού, διευθύνουσα την ομαλήν και απρόσκοπτον ανάπτυξιν και ηθικήν πρόοδόν του. 41 Και επήγαιναν οι γονείς του κάθε χρόνον εις Ιερουσαλήμ διά την εορτήν του Πάσχα, όπως όλοι οι ευσεβείς Ισραηλίται. 42 Και αφού έγινε το παιδίον δώδεκα ετών, όταν ανέβησαν αυτοί εις τα Ιεροσόλυμα, σύμφωνα με την συνήθειαν που είχε καθιερωθή υπό του νόμου διά την εορτήν, επήραν και αυτό μαζί των.
43 Και όταν συνεπλήρωσαν τας ημέρας της παραμονής των εις τα Ιεροσόλυμα, και εγύριζαν αυτοί εις την πατρίδα των, ο παίς Ιησούς έμεινεν οπίσω εις Ιερουσαλήμ. Και δεν αντελήφθησαν τούτο ο Ιωσήφ και η μητέρα του παιδίου. 44 Επειδή δε τον ενόμισαν, ότι ήτο εις το καραβάνι των προσκυνητών, επροχώρησαν μιάς ημέρας δρόμον. Και το εσπέρας εζήτουν να τον εύρουν μεταξύ των συγγενών και γνωστών. 45 Και επειδή δεν τον εύρον, εγύρισαν οπίσω εις την Ιερουσαλήμ και εις τον δρόμον εζητούσαν να τον εύρουν ερωτώντες και τους προσκυνητάς, τους οποίους συνήντων. 46 Και όταν επέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ μετά τρείς ημέρας, αφ’ ότου είχον αναχωρήσει εκείθεν χωρίς τον Ιησούν, συνέβη να τον εύρουν εις τον ιερόν περίβολον του ναού να κάθεται εν μέσω των διδασκάλων και να ακούη αυτούς και να τους ερωτά διά σπουδαία ζητήματα, ασυνήθη διά την ηλικίαν του.
47 Και ηπόρουν και εθαύμαζαν όλοι όσοι τον ήκουαν διά την εξαιρετικήν νοημοσύνην και διά τας απαντήσεις, που έδιδε. 48 Και όταν ο Ιωσήφ και η Μαρία τον είδαν, κατελήφθησαν από έκπληξιν, διότι διά πρώτην φοράν ο μικρός Ιησούς παρουσιάζεται μη σκεπτόμενος την ανησυχίαν, που θα τους επροκάλει η καθυστέρησις αυτή. Και η μητέρα του είπε προς αυτόν· Παιδί μου, διατί μας έκαμες έτσι και έμεινες οπίσω; Ιδού ο πατήρ σου και εγώ με πόνον και λαχτάραν σε εζητούσαμεν. 49 Και είπε προς αυτούς· Διατί εζητείτε να με εύρετε; Δεν ηξεύρατε, ότι εις τα οικήματα του πατρός μου πρέπει να είμαι; Δεν έπρεπε λοιπόν να ανησυχήτε, ούτε υπήρχε λόγος να με αναζητήτε ως χαμένον. 50 Και αυτοί δεν εκατάλαβαν τον λόγον αυτόν, που τους είπε, διότι δεν ήξευραν ακόμη, ότι ο Ιησούς ήτο και φυσικός Υιός του Θεού και συνεπώς εδικαιούτο να αποκαλέση τον Ναόν πατρικήν κατοικίαν του.
51 Και κατέβη μαζί τους από τα Ιεροσόλυμα και ήλθεν εις Ναζαρέτ. Και εξηκολούθει ως ευπειθής υιός να υποτάσσεται εις αυτούς. Και η μητέρα του διετήρει τα λόγια και τα συμβάντα αυτά εις την μνήμην της, βαθεία χαραγμένα εις την καρδίαν της. 52 Και ο Ιησούς βαθμηδόν προώδευε κατά την σοφίαν και κατά την αύξηση του σώματος και κατά την χάριν τόσον παρά τώ Θεώ, ο οποίος ολονέν εξεδήλωνε πλουσιώτερον την εύνοιάν του εις αυτόν και κατά το μέτρον της σωματικής και πνευματικής αυξήσεως και αναπτύξεως του Ιησού εξέχυνεν επί την ανθρωπίνην φύσιν του πλουσιωτέραν την ενίσχυσίν του και την ευλογίαν του, όσον και παρά τοις ανθρώποις, οι οποίοι ανεύρισκον εν αυτώ ολονέν και περισσότερον έκτακτα και ασυνήθη χαρίσματα σοφίας και καλοσύνης και αρετής.
