Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΑ/ 14 – 23 – 14 Καί ήν εκβάλλων δαιμόνιον, καί αυτό ήν κωφόν εγένετο δέ τού δαιμονίου εξελθόντος ελάλησεν ο κωφός, καί εθαύμαζον οι όχλοι 15 τινές δέ εξ αυτών είπον Εν Βεελζεβούλ τώ άρχοντι τών δαιμονίων εκβάλλει τά δαιμόνια…
16 έτεροι δέ πειράζοντες σημείον παρ αυτού εζήτουν εξ ουρανού. 17 αυτός δέ ειδώς αυτών τά διανοήματα είπεν αυτοίς Πάσα βασιλεία εφ εαυτήν διαμερισθείσα, ερημούται, καί οίκος επί οίκον, πίπτει.
18 ει δέ καί ο σατανάς εφ εαυτόν διεμερίσθη, πώς σταθήσεται η βασιλεία αυτού, ότι λέγετε εν Βεελζεβούλ με εκβάλλειν τά δαιμόνια; 19 ει δέ εγώ εν Βεελζεβούλ εκβάλλω τά δαιμόνια, οι υιοί υμών εν τίνι εκβάλλουσι; διά τούτο αυτοί κριταί υμών έσονται.
20 ει δέ εν δακτύλω Θεού εκβάλλω τά δαιμόνια, άρα έφθασεν εφ υμάς η βασιλεία τού Θεού. 21 όταν ο ισχυρός καθωπλισμένος φυλάσση τήν εαυτού αυλήν, εν ειρήνη εστί τά υπάρχοντα αυτού 22 επάν δέ ο ισχυρότερος αυτού επελθών νικήση αυτόν, τήν πανοπλίαν αυτού αίρει, εφ ή επεποίθει, καί τά σκύλα αυτού διαδίδωσιν. 23 ο μή ών μετ εμού κατ εμού εστι, καί ο μή συνάγων μετ εμού σκορπίζει.
Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΑ/ 14 – 23
14 Και συνέβη, την ώραν που ο Κυριος εδιωχνε ένα δαιμόνιον, το οποίον είχε κάμει κωφόν και άλλαλον τον πάσχοντα, όταν εβγήκε το δαιμόνιον, ωμίλησεν ο κωφάλαλος και τα πλήθη του λαού εθαύμαζαν. 15 Μερικοί όμως από αυτούς, γραμματείς και Φαρισαίοι, έλεγαν ότι με την συνεργασίαν του βελζεβούλ, του άρχοντος των δαιμονίων, διώχνει τα δαιμόνια.
16 Αλλοι δε, με τον σκοπόν να τον πειράξουν και να τον παρουσιάσουν στον λαόν ότι τάχα δεν ημπορεί να κάμη μεγάλα θαύματα, του εζητούσαν σημείον μεγάλο από τον ουρανόν, (σαν το πυρ που κατέβασεν ο Ηλίας από τον ουρανόν και σαν το μάννα, που με την προσευχή του Μωϋσέως έπεσε από τον ουρανόν στους πεινασμένους Ισραηλίτας). 17 Αυτός όμως, γνωρίζων πολύ καλά τας εσωτερικάς των σκέψεις και διαθέσεις, τους είπε· κάθε βασίλειον, όταν χωρισθή εις εχθρικάς παρατάξεις, που θα μάχωνται η μία την άλλην, θα καταλήξη εις καταστροφήν και ερήμωσιν, και όταν μία οικογένεια διαιρεθή με εχθρικότητα εναντίον του ευατού της πίπτει και διαλύεται.
18 Εάν δε ο σατανάς έχη διαιρεθή εις παρατάξεις εναντίον του ευατού του, πως είναι δυνατόν να σταθή και να μη εξαφανισθή η βασιλεία του; Σας τα λέγω αυτά, δια να δειχθή πόσον παράλογος είναι ο ισχυρισμός σας ότι εγώ με την δύναμιν του βελζεβούλ διώχνω τα δαιμόνια. 19 Εάν δε εγώ με την συνεργασίαν του βελζεβούλ διώχνω τα δαιμόνια, τα πνευματικά σας τέκνα που εξορκίζουν τα δαιμόνια, με την δύναμιν ποίου τα βγάζουν; Δια τούτο αυτοί που δεν τους κατηγορείτε δι’ αυτό το έργον τους, θα είναι δικασταί σας και θα σας καταδικάσουν δια την διπροσωπίαν σας.
20 Εάν όμως εγώ με τον δάκτυλον και την δύναμιν του Θεού διώχνω τα δαιμόνια, αυτό αποδικνύει ότι έφθασε επάνω σας η βασιλεία του Θεού. Αλλοίμονό σας δε, εάν δεν την δεχθήτε. 21 Ακούσατε δε και τούτο το παράδειγμα· όταν ο ισχυρός εξωπλισμένος τέλεια φυλάσση την αυλήν του, μένουν ασφαλισμένα και ήσυχα τα υπάρχοντά του. 22 Οταν όμως έλθη εναντίον του ο ισχυρός και τον νικήση, του παίρνει τα όπλα, εις τα οποία είχε στηρίξη την πεποίθησίν του, και διαμοιράζει σαν λάφυρα τα υπάρχοντά του.
(Ετσι και εγώ, σαν απόλυτα δυνατώτερος από τον σατανάν τον κατανικώ, ελευθερώνω αυτούς που σαν ιδικά του κτήματα τους κρατούσε φυλακισμένους εις την αυλήν του και επί πλέον δίνω εξουσίαν στους μαθητάς μου να κάνουν το ίδιο). 23 Κανονίσατε την θέσιν σας· διότι εκείνος που δεν είναι με όλη του την καρδιά μαζή μου, είναι εναντίον μου. Και εκείνος, που δεν μαζεύει μαζή με εμέ και δεν οδηγεί εις τα λιβάδια της πνευματικής τροφής τα πρόβατά μου, αυτός σαν αιμοβόρος λύκος τα διασκορπίζει.
-120x86.jpg)
