Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ι´ 15 – 18 – 15 και σύ, Καπερναούμ, η έως του ουρανού υψωθείσα, έως άδου καταβιβασθήση.
16 Ο ακούων υμών εμού ακούει, και ο αθετών υμάς εμέ αθετεί· ο δε εμέ αθετών αθετεί τον αποστείλαντά με.
17 Υπέστρεψαν δε οι εβδομήκοντα μετά χαράς λέγοντες· Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τώ ονόματί σου. 18 Είπε δε αυτοίς· Εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΖ´ 1 – 4
1 Έλεγε δε και προς τους μαθητάς αυτού· Ανένδεκτόν εστι του μη ελθείν τα σκάνδαλα· ουαί δε δι’ ού έρχεται. 2 λυσιτελεί αυτώ ει λίθος μυλικός περίκειται περί τον τράχηλον αυτού και έρριπται εις την θάλασσαν, η ίνα σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων.
3 προσέχετε εαυτοίς. εάν αμάρτη εις σε ο αδελφός σου, επιτίμησον αυτώ· και εάν μετανοήση, άφες αυτώ· 4 και εάν επτάκις της ημέρας αμάρτη εις σε και επτάκις της ημέρας επιστρέψη προς σε λέγων, μετανοώ, αφήσεις αυτώ.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ι´ 15 – 18
15 Και σύ, Καπερναούμ, που έγινες κατοικία του ενανθρωπήσαντος Κυρίου και δι’ αυτό υψώθης δοξασμένη μέχρι του ουρανού, θα καταβιβασθής εντροπιασμένη μέχρι του Άδου. Τα αυτά δε θα πάθουν και εκείνοι, που δεν θα δεχθούν και το ιδικόν σας κήρυγμα.
16 Διότι εκείνος, που ακούει σας και υπακούει εις σάς, ακούει εμέ και υπακούει εις εμέ. Και εκείνος, που παρακούει εις σάς, παρακούει εις εμέ. Και όποιος παρακούει εις εμέ, παρακούει εις τον Θεόν, που με έστειλεν εις τον κόσμον. Πάσα λοιπόν παρακοή και πάσα ύβρις, που θα γίνη από τους ανθρώπους εις σάς, είναι ως να γίνεται εις αυτόν τον εν ουρανοίς Θεόν.
17 Επέστρεψαν δε από την περιοδείαν των οι εβδομήκοντα με χαράν και έλεγον· Κύριε, και αυτά ακόμη τα δαιμόνια υποτάσσονται εις ημάς διά της επικλήσεως του ονόματός σου.
18 Είπε δε προς αυτούς· αφ’ ότου ήρχισα το έργον μου, αλλά και όταν σας έστειλα εις περιοδείαν, και τώρα που ήλθατε και μού αναγγέλλετε τας διώξεις αυτάς των δαιμόνων, έβλεπα τον σατανάν να χάνη την εξουσίαν και το κράτος του· τον έβλεπα να πίπτη συντριμμένος χάμω από το ύψος της εξουσίας του και από τας ανωτέρας σφαίρας του εναερίου κόσμου, οπόθεν ήσκει την κυριαρχίαν του. Να πίπτη δε τόσον γρήγορα και φανερά και με τόσον πάταγον, όπως πίπτει η αστραπή.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΖ´ 1 – 4
1 Ο Κύριος τώρα απευθύνεται αποκλειστικώς προς τους μαθητάς του. Τους έλεγε δέ· Όπως έχει τώρα η κατάστασις του κόσμου του διεφθαρμένου, είναι αδύνατον να μη έλθουν τα σκάνδαλα και οι πειρασμοί, που σπρώχνουν τον άνθρωπον εις την αμαρτίαν. Αλλοίμονον όμως εις εκείνον, διά του οποίου έρχεται το σκάνδαλον και γίνεται αιτία να αμαρτήση ο πλησίον του.
2 Τον συμφέρει περισσότερον να κρεμασθή γύρω από τον λαιμόν του μυλόπετρα και με αυτήν να ριφθή εις την θάλασσαν, παρά να παρασύρη εις την αμαρτίαν ένα από αυτούς τους ταπεινούς και απλούς, που πιστεύουν εις εμέ.
3 Προσέχετε εις τους εαυτούς σας να μη γίνετε ποτέ σκάνδαλον εις τον πλησίον σας. Εάν δε σου πταίση ο αδελφός σου, επίπληξέ τον με αδελφικήν συμπάθειαν αποβλέπων εις το να τον διορθώσης. Και εάν μετανοήση, συγχώρησέ τον. 4 Και εάν επτά φοράς την ημέραν (δηλαδή πολλάς φοράς) σοι πταίση και επτά φοράς επιστρέψη και σου είπη· Μετανοώ· οφείλεις να τον συγχωρής.
