Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΓ´ 10 – 23 – 10 Και προσελθόντες οι μαθηταί είπον αυτώ· Διά τί εν παραβολαίς λαλείς αυτοίς; 11 ο δε αποκριθείς είπεν αυτοίς· Ότι υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εκείνοις δε ου δέδοται.
12 όστις γάρ έχει, δοθήσεται αυτώ και περισσευθήσεται· όστις δε ουκ έχει, και ο έχει αρθήσεται απ’ αυτού. 13 διά τούτο εν παραβολαίς αυτοίς λαλώ, ότι βλέποντες ου βλέπουσι και ακούοντες ουκ ακούουσι ουδέ συνιούσι, 14 μήποτε επιστρέψωσι· και τότε πληρωθήσεται αυτοίς η προφητεία Ησαίου η λέγουσα· ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε·
15 επαχύνθη γάρ η καρδία του λαού τούτου, και τοις ωσί βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοις οφθαλμοίς και τοις ωσίν ακούσωσι και τη καρδία συνώσι και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς. 16 υμών δε μακάριοι οι οφθαλμοί ότι βλέπουσι, και τα ώτα υμών ότι ακούουσιν. 17 αμήν γάρ λέγω υμίν ότι πολλοί προφήται και δίκαιοι επεθύμησαν ιδείν ά βλέπετε, και ουκ είδον, και ακούσαι ά ακούετε, και ουκ ήκουσαν.
18 Υμείς ούν ακούσατε την παραβολήν του σπείραντος. 19 παντός ακούοντος τον λόγον της βασιλείας και μη συνιέντος, έρχεται ο πονηρός και αίρει το εσπαρμένον εν τη καρδία αυτού· ούτός εστιν ο παρά την οδόν σπαρείς. 20 ο δε επί τα πετρώδη σπαρείς, ούτός εστιν ο τον λόγον ακούων και ευθέως μετά χαράς λαμβάνων αυτόν· 21 ουκ έχει δε ῥίζαν εν εαυτώ, αλλά πρόσκαιρός εστι, γενομένης δε θλίψεως η διωγμού διά τον λόγον ευθύς σκανδαλίζεται.
22 ο δε εις τας ακάνθας σπαρείς, ούτός εστιν ο τον λόγον ακούων, και η μέριμνα του αιώνος τούτου και η απάτη του πλούτου συμπνίγει τον λόγον, και άκαρπος γίνεται. 23 ο δε επί την γην την καλήν σπαρείς, ούτός εστιν ο τον λόγον ακούων και συνιών, ός δή καρποφορεί και ποιεί ο μέν εκατόν, ο δε εξήκοντα, ο δε τριάκοντα.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΓ´ 10 – 23
10 Άλλοι δε σπόροι έπεσαν επάνω εις τόπους, που έχουν υποκάτω στρώμα πέτρινον και όπου δεν υπήρχε χώμα πολύ.Και αμέσως εβλάστησαν, προτού να ρίψουν βαθείας ρίζας, διότι δεν είχον βάθος γής, 11 Ο δε Ιησούς απεκρίθη και τους είπεν· Ομιλώ διά παραβολών, διότι εις σάς, που έχετε καλήν και ευθείαν προαίρεσιν, εδόθη από τον Θεόν ως χάρις να μάθετε τας μυστηριώδεις αληθείας της βασιλείας των ουρανών, εις εκείνους δε δεν έχει δοθή τούτο. 12 Διότι εις εκείνον, που έχει πίστιν και προθυμίαν, θα δοθή η γνώσις των θείων μυστηρίων και θα δοθή πλουσία και με πλεονασμόν.Απ’ εκείνον όμως, που δεν έχει πίστιν και αγαθήν διάθεσιν, θα αφαιρεθή και η ολίγη ακόμη γνώσις, την οποίαν έχει.
13 Δι’ αυτό τους ομιλώ με παραβολάς, διότι, ενώ βλέπουν τα θαύματά μου, δεν θέλουν να ίδουν και να πιστεύσουν, και ενώ ακούουν την διδασκαλίαν μου, δεν θέλουν να ακούσουν και να ωφεληθούν, ούτε εννοούν αυτήν, 14 διά να μη μετανοήσουν κάποτε.Και λαμβάνει πλήρη επαλήθευσιν εις αυτούς η προφητεία του Ησαΐου, Η οποία λέγει· Θα ακούσετε με τα αυτιά του σώματος το κήρυγμα της αληθείας και δεν θα το καταλάβετε· και βλέποντες με τα μάτια του σώματος θα ίδετε, αλλά δεν θα ίδουν συγχρόνως και αι ψυχαί σας διά να φωτισθούν, αλλά θα παραμείνετε πνευματικώς τυφλοί.
15 Θα συμβή δε τούτο εις αυτούς, διότι ένεκα της κακής των προαιρέσεως εσκληρύνθη και εχόνδρυνεν ο νούς του λαού τούτου, και με τα πνευματικά των αυτιά εβαρειάκουσαν και έκλεισαν τα μάτια της ψυχής των· διά να μη ίδουν καμμιά φορά με τα πνευματικά τους μάτια και να μη ακούσουν με τα εσωτερικά των αυτιά, και να μη εννοήσουν με την καρδίαν την σωτηριώδη αλήθειαν και διά της μετανοίας επιστρέψουν και τους ιατρεύσω. 16 Αυτά προείπεν ο προφήτης δι’ εκείνους.Τα ιδικά σας όμως πνευματικά μάτια είναι άξια μακαρισμού, διότι βλέπουν, καθώς μακάρια είναι και τα αυτιά των ψυχών σας, διότι ακούουν.
17 Και είναι αι πνευματικοί σας αισθήσεις μακάριαι, διότι αληθινά σας λέγω, ότι πολλοί προφήται και δίκαιοι επεθύμησαν να ίδουν αυτά που βλέπετε σείς και δεν ηξιώθησαν να τα ιδουν· επεθύμησαν και να ακούσουν αυτά, που ακούετε σείς, και δεν τα ήκουσαν, διότι έζησαν εις χρόνους προγενεστέρους και δεν επρόφθασαν να ίδουν την επί γης παρουσίαν μου. 18 Σείς λοιπόν, εις τους οποίους εδόθη ως χάρις από τον Θεόν να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, ακούσατε την σημασίαν της παραβολής εκείνου, που έσπειρεν.
19 Από καθένα, που ακούει τον λόγον της βασιλείας και ένεκα αδιαφορίας και ψυχρότητος δεν τον εννοεί, έρχεται ο πονηρός και αρπάζει εκείνο, που έχει σπαρή εις την καρδίαν του.Αυτός είναι ο πνευματικός σπόρος, που εσπάρη πλησίον του δρόμου, τουτέστιν ο άνθρωπος, εις την ράθυμον ψυχήν του οποίου έπεσεν ως άλλος σπόρος ο λόγος του θείου κηρύγματος, αλλ’ αυτός δεν εκατάλαβε τίποτε από αυτόν. 20 Εκείνος δε που εσπάρη εις το έδαφος το πέτρινον, αυτός είναι ο άνθρωπος, που ακούει τον λόγον του ευαγγελίου και αμέσως μετά χαράς τον δέχεται.
21 Δεν ρίπτει όμως μέσα του βαθείας ρίζας ο λόγος, αλλ’ ο άνθρωπος αυτός είναι ασταθής και η προθυμία που έδειξε διαρκεί ολίγον χρόνον· όταν δε συμβή θλίψις η διωγμός διά τον λόγον του ευαγγελίου, αμέσως ο άνθρωπος αυτός σκοντάπτει και χάνει τον ενθουσιασμόν και την πίστιν του.
22 Εκείνος δε που εσπάρη εις τα αγκάθια, είναι ο άνθρωπος αυτός, που ακούει τον λόγον, και η βασανιστική του ζάλη και φροντίς διά την παρούσαν ζωήν και η απάτη, που του προξενεί ο πλούτος με την προσκόλλησιν εις το χρήμα και με την ευκολίαν των απολαύσεων και με την ματαιότητα της επιδείξεως, πνίγουν τον λόγον και γίνεται άκαρπος.
23 Ο δε σπόρος, που εσπάρη εις την καλήν και εύφορον γήν, αυτός είναι ο άνθρωπος, που ακούει τον λόγον και τον κατανοεί.Και αυτός λοιπόν παράγει καρπόν, άλλος μέν από το ένα παράγει εκατόν, άλλος δε εξήκοντα, άλλος δε τριάκοντα.
