Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΔ´ 27 – 31 – 27 Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν· ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν. μη ταρασσέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτω.
28 ηκούσατε ότι εγώ είπον υμίν, υπάγω και έρχομαι προς υμάς· ει ηγαπάτέ με, εχάρητε αν ότι είπον, πορεύομαι προς τον πατέρα· ότι ο πατήρ μου μείζων μού εστι.
29 και νύν είρηκα υμίν πρίν γενέσθαι, ίνα όταν γένηται πιστεύσητε. 30 ουκέτι πολλά λαλήσω μεθ’ υμών· έρχεται γάρ ο του κόσμου άρχων, και εν εμοί ουκ έχει ουδέν· 31 αλλ’ ίνα γνώ ο κόσμος ότι αγαπώ τον πατέρα, και καθώς ενετείλατό μοι ο πατήρ, ούτω ποιώ. εγείρεσθε, άγωμεν εντεύθεν.
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΕ´ 1 – 7
1 Εγώ ειμι η άμπελος η αληθινή, και ο πατήρ μου ο γεωργός εστι. 2 πάν κλήμα εν εμοί μη φέρον καρπόν, αίρει αυτό, και πάν το καρπόν φέρον, καθαίρει αυτό, ίνα πλείονα καρπόν φέρη. 3 ήδη υμείς καθαροί εστε διά τον λόγον όν λελάληκα υμίν.
4 μείνατε εν εμοί, καγώ εν υμίν. καθώς το κλήμα ου δύναται καρπόν φέρειν αφ’ εαυτού, εάν μη μένη εν τη αμπέλω, ούτως ουδέ υμείς, εάν μη εν εμοί μένητε. 5 εγώ ειμι η άμπελος, υμείς τα κλήματα. ο μένων εν εμοί καγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, ότι χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν.
6 εάν μή τις μένη εν εμοί, εβλήθη έξω ως το κλήμα και εξηράνθη, και συνάγουσιν αυτά και εις το πύρ βάλλουσι, και καίεται. 7 εάν μείνητε εν εμοί και τα ῥήματά μου εν υμίν μείνη, ο εάν θέλητε αιτήσασθε, και γενήσεται.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΔ´ 27 – 31
27 Φεύγω και σας αφίνω ειρήνην. Σας δίδω την αληθινήν και βαθείαν ειρήνην, την οποίαν έχω εγω και την οποίαν ήλθα να φέρω εις τον συνταρασσόμενον από την αμαρτίαν κόσμον. Δεν σας δίδω εγώ ειρήνην υποκριτικήν και απατηλήν και ασταθή, σαν αυτήν που δίδει ο κόσμος. Άς μη ταράσσεται από φόβους εσωτερικούς και άς μη δειλιάζη από εξωτερικά φόβητρα και απειλάς η καρδία σας.
28 Όχι μόνον δεν πρέπει να ταράσσεσθε, αλλά μάλλον θα έπρεπε να χαίρετε. Ηκούσατε ότι εγώ σας είπον, πηγαίνω προς τον Πατέρα και εντός ολίγου θα έλθω πάλιν προς σάς. Εάν με ηγαπάτε, θα είχατε καταληφθή από χαράν, διότι σας είπα· Πηγαίνω προς τον Πατέρα· διότι ο Πατήρ μου είναι μεγαλύτερος από εμέ. Και είναι μεγαλύτερος, διότι εγώ φέρω τώρα δούλου μορφήν, διά της επανόδου όμως εις τον Πατέρα πρόκειται και ως άνθρωπος να υψωθώ και να δοξασθώ, υψώνων και δοξάζων την όλην ανθρωπίνην φύσιν, συνεπώς δε και σας και όλους εν γένει τους πιστούς. Δι’ αυτό έπρεπε να χαρήτε. Αλλά σείς ελυπήθητε.
29 Και δεν θα ήθελα μέν να σας προκαλέσω λύπην, ηναγκάσθην όμως τώρα να σας είπω περί της αναχωρήσεως και επανόδου μου προτού να γίνουν ταύτα, ώστε όταν γίνουν, να πιστεύσετε εις εμέ βλέποντες την επαλήθευσιν της προφητείας μου. 30 Δεν θα ομιλήσω πλέον πολλά μαζί σας. Δεν μένει άλλως τε καιρός διά να σας είπω περισσότερα. Διότι έρχεται ο σατανάς, που εξουσιάζει τον μακράν του Θεού κόσμον. Και έρχεται εδώ να ενεργήση την τελευταίαν και βιαιοτέραν επίθεσίν του κατ’ εμού. Αλλ’ εις εμέ δεν θα εύρη τίποτε το ιδικόν του, το οποίον θα του δίδη εξουσίαν η κάποιον δικαίωμα επ’ εμού.
31 Θα παραχωρηθή όμως εις αυτόν να με θανατώση, διά να μάθη ο κόσμος, ότι αγαπώ τον Πατέρα και όπως μού έδωκεν εντολήν ο Πατήρ, ο οποίος θέλει με τον θάνατόν μου να σωθούν οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς πράττω. Σηκωθήτε. Άς φύγωμεν απ’ εδώ.
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΕ´ 1 – 7
1 Εγώ είμαι η κληματαριά η πραγματική και άφθαρτος και πνευματική και διά της Εκκλησίας, της οποίας θα είμαι η κεφαλή, θα αντικαταστήσω και θα ξανακαινουργώσω την παλαιάν άμπελον της συναγωγής· και ο Πατήρ μου είναι ο αμπελουργός. 2 Κάθε άνθρωπον, που σαν άλλος κλάδος και σαν κλήμα πνευματικόν είναι μέν ενωμένος με εμέ διά της πίστεως, δεν παράγει όμως καρπούς αρετής, ο αμπελουργός Πατήρ μου τον αποκόπτει και τον αποχώριζει από την κληματαριά. Και κάθε πνευματικόν κλήμα, που είναι καρποφόρον, το καθαρίζει και το κλαδεύει διά να φέρη περισσότερον καρπόν.
3 Σείς δε τώρα είσθε καθαροί. Και σας έχει καθαρίσει ο λόγος της αληθείας, τον οποίον σας έχω είπει και διδάξει. Είσθε λοιπόν πνευματικά κλήματα, καθαρισμένα και ετοιμασμένα, διά να παραγάγετε καρπόν. 4 Μείνατε ενωμένοι με εμέ, διά να μένω και εγώ ενωμένος με σάς. Καθώς το κλήμα δεν ημπορεί να φέρη από τον εαυτόν του καρπόν, εάν δεν μείνη προσκολλημένον εις την κληματαριάν, έτσι ούτε και σείς δεν θα καρποφορήσετε έργα αρετής και αγιότητος, εάν δεν μείνετε ενωμένοι με εμέ.
5 Εγώ είμαι η κληματαριά και σείς είσθε οι κλάδοι της. Εκείνος που μένει ενωμένος μαζί μου και μένω και εγώ μέσα του, αυτός φέρει άφθονον και εκλεκτόν καρπόν, διότι χωρίς εμέ και χωρίς να έχετε την ζωτικήν δύναμιν, που πηγάζει από εμέ, δεν ημπορείτε να κάνετε τίποτε διά την δικαίωσιν και τον εξαγιασμόν σας.
6 Όποιος δεν μείνη ενωμένος μαζί μου, ωρισμένως θα πεταχθή έξω όπως και το άκαρπον και άχρηστον κλήμα. Και τότε θα ξεραθή και δεν θα του μείνη κανέν ίχνος χάριτος και πνευματικής δυνάμεως και ζωής. Και τα πνευματικά κλήματα, που εξεράθησαν έτσι, τα μαζεύουν οι άγγελοι και τα ρίπτουν εις το πύρ της κολάσεως και εκεί καίονται συνεχώς και εξακολουθητικώς.
7 Εάν παραμείνετε ενωμένοι με εμέ και εάν οι λόγοι μου μείνουν εις το βάθος των καρδιών σας ως παντοτεινός φωτισμός και οδηγός σας, ο,τιδήποτε θέλετε υπό το φως των λόγων μου, ζητήσατέ το διά προσευχής και θα σας γίνη. Μη αμφιβάλλετε δε ότι, όταν θα του ζητήσετε να σας βοηθήση διά να παραγάγετε τον καρπόν της αρετής και αγιότητος, θα εισακουσθή το αίτημά σας.
