ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΥΠΡΟΥ: Πάσχα η λαμπρότερη εορτή της Χριστανοσύνης και η μεγαλύτερη θρησκευτική εορτή για τον ελληνισμό και για τον λαό της Κύπρου, ο οποίος την ονομάζει Λαμπρή, επειδή λάμπει λούζοντας με το αναστάσιμο φως την ζωή του και τις εκφάνσεις της: ήθη, έθιμα και παραδόσεις.
Καθώς οι Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας συμπίπτουν με την Άνοιξη το θείο δράμα φαίνεται να ανταποκρίνεται, επιπλέον, στα πάθη και την ανάσταση της ίδιας της Φύσης και του ανθρώπου. Είναι άλλωστε, ο καιρός που αποχαιρετούμε τη μακρά και απόλυτη σιωπή της Φύσης, την αγωνιώδη περίοδο της κυοφορίας της για να υποδεχθούμε τους καρπούς, τα άνθη: τα άνθη της πορτοκαλιάς και της ροδιάς, τα τριαντάφυλλα, τους λαζάρους, τα κρίνα, τα χρώματα.
Όλα προιδεάζουν το μεγάλο θρίαμβο της ζωής, τη λύτρωση των ζώντων και την Ανάσταση των νεκρών, όπως περιγράφει ο θριαμβικός πασχαλινός ύμνος:
Χριστός Ανέστη εκ νεκρών,
Θανάτω θάνατον πατήσας
και της εν τοις μνήμασιν
ζωήν χαρισάμενος
Αυτό είναι το μήνυμα της πνευματικής πανδαισίας των ημερών αυτών, από το Σάββατο του Λαζάρου εως την Κυριακή της Λαμπρής.
Ένα τελετουργικό που αναπαριστάνει το θείο δράμα και βρίσκεται σε ανταπόκριση με το δράμα του πάσχοντος ανθρώπου και κορυφώνεται με την Ανάσταση που στη βυζαντινή εικονογραφία παριστάνεται ως «εις ‘Αδου Κάθοδος» του Χριστού, όπου ο Αναστάς Χριστός απλώνει το χέρι του στον Αδάμ, για να τον σηκώσει και να ελευθερωθεί από τα δεσμά του θανάτου.
