ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Με εγκύκλιο που θα αναγνωσθεί κατά τη Θεία Λειτουργία τής Κυριακής τής Απόκρεω, 7 Μαρτίου, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος και η Ιερά Συνόδος τής Εκκλησίας Κύπρου, καλούν τον κυπριακό λαό σε πνευματική εγρήγορση και εντατικοποίηση τού εν Χριστώ πνευματικού αγώνα, καθότι στις μέρες μας «βιώνουμε μία κοινωνική ταραχή, σύγχυση, ανασφάλεια, φοβία».
Ιδιαίτερα η Κύπρος, αναφέρει η εγκύκλιος, «αντιμετωπίζει δύο μείζονα ζητήματα τό ένα πανανθρώπινο, αυτό τής πανδημίας καί τών συνεπειών της, όπως οι εγκλεισμοί πρός αποφυγή τής διασποράς τού ιού, οι επιπτώσεις στήν οικονομία, η απώλεια εργασίας καί εισοδημάτων γιά τίς ασθενέστερες ομάδες τού πληθυσμού κ.λπ. Τό δεύτερο είναι τό εθνικό μας πρόβλημα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΕΔΩ (Αρχείο PDF)
Επισημαίνεται πως «από τό 1974, όταν η Τουρκία εισέβαλε στήν ανυπεράσπιστη πατρίδα μας καί εξεδίωξε τούς νόμιμους καί μόνιμους κατοίκους από τίς εστίες τους καί τίς περιουσίες τους, από τίς πόλεις καί τίς κοινότητές τους, η κατάσταση δέν βαίνει πρός τό καλύτερο. Τήν τελευταία περίοδο η Τουρκία δείχνει απροκάλυπτα τίς προθέσεις της, ότι επιθυμεί νά νομιμοποιήσει τήν κατάσταση αυτή καί επιπρόσθετα νά λαφυραγωγήσει καί τόν φυσικό πλούτο τής Κύπρου, τό φυσικό αέριο, προβάλλοντας απαράδεκτες αξιώσεις, όπως αντίστοιχα πράττει καί στό Αιγαίο εναντίον τής εθνικής Κυριαρχίας τής Ελλάδας».
Όσον αφορά στο επί ένα έτος ταλανίζον θέμα της πανδημίας, «η Ορθόδοξος Εκκλησία αντιλαμβάνεται τήν αδημονία καί τά προβλήματα πού δημιουργούνται», χωρίς μάλιστα «νά υπάρχει επί τού παρόντος σοβαρή ένδειξη γιά σύντομη έξοδο από τήν κρίση αυτή».
Βασική, ωστόσο, διαπίστωση, είναι πως, παρόλο ότι το θέμα τής πανδημίας απασχολεί σε ένα βαθμό όλες τις χώρες, ωστόσο εκείνες «δέν έχουν τό μέγιστο εθνικό πρόβλημα τής Κύπρου, πού άν δέν προσέξουμε τήν πορεία του, θά οδηγηθούμε στόν ορατό κίνδυνο τού φυσικού μας εθνικού αφανισμού».
Καλούμαστε να σταθούμε αντάξιοι όλων εκείνων που δεν φείσθηκαν τής ίδιας τής ζωής τους για να μας παραδώσουν τη γη αυτή και όπως επί λέξει σημειώνει η εγκύκλιος, η Πατρίδα «μάς αναθέτει τήν βαρειά ιστορική ευθύνη νά φανούμε άξιοι συνεχιστές τών προηγούμενων γενεών πού μέ θυσίες καί εκατόμβες αιμάτων μάς παρέδωσαν τήν Κύπρο Ελληνική καί Χριστιανική».
Και παρόλο που «διαπιστώνουμε νά διαδραματίζεται ένα θέατρο τού παραλόγου», δηλαδή να «διοργανώνονται διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά τών μέτρων πρόληψης μετάδοσης τού ιού καί στρεφόμαστε ο ένας εναντίον τού άλλου μέ αποτέλεσμα τό διχασμό τού λαού» εντούτοις «γιά τά όσα διαδραματίζονται μπροστά καί πίσω από τίς πολιτικές σκηνές τών εμπόρων τών Εθνών, καμία διαμαρτυρία δέν έγινε από μέρους τού λαού μας. Δέν έγινε καμία διαμαρτυρία γιά τίς απαράδεκτες αξιώσεις τής κατοχικής δύναμης κατά τής Κύπρου. Δέν έγινε καμία διαμαρτυρία γιά τίς απειλές καί τίς ύβρεις πού εκτοξεύει ασταμάτητα ο υβριστής καί καταστροφέας τών Χριστιανικών μας εκκλησιών καί μνημείων μέ στόχο τήν τουρκοποίηση τών κατεχομένων εδαφών μας. Δέν έγινε καμία διαμαρτυρία γιά τίς επιδιώξεις τής κατά συρροήν εγκληματούσας Τουρκίας, μέ τήν εισβολή, τόν εποικισμό, τή δολοφονία τών αγνουμένων, τήν καταπάτηση όλων τών δικαιωμάτων τού λαού μας, τών θρησκευτικών, τής περιουσίας κ.λπ. Δέν έγινε καμία διαδήλωση αλλ απλώς μία υποτονική διαμαρτυρία γιά τά όσα ο απαράδεκτος νεοσουλτάνος είπε καί έκανε στήν Αμμόχωστο, παραβαίνοντας όλα τά ψηφίσματα τών Ηνωμένων Εθνών καί κάθε έννοια τού διεθνούς δικαίου».
Έχοντας αυτά υπ όψιν, η Ιερά Σύνοδος «απεφάσισε τήν καθιέρωση τής προσεχούς εβδομάδος τής Τυρινής ως Εβδομάδος προσευχής, πρώτον ως τρόπο συμμετοχής στίς προγραμματιζόμενες εκδηλώσεις γιά τά 200 έτη από τήν Εθνική παλιγγενεσία τού 1821, δεύτερον, ως ικεσία καί παράκληση γιά τή λύτρωσή μας από τήν πανδημία καί τρίτον, γιά τή σωτηρία καί ελευθέρωση τής Πατρίδας μας από τίς επιβουλές τών αλλοφύλων, τήν απαλλαγή από τήν κατοχή καί τή δικαίωση τού αγώνα τού λαού μας».
Ως εκ τούτου, καλεί τους ιερείς και τους πιστούς όπως «Τήν Πέμπτη 11 Μαρτίου νά τελεσθεί σέ όλες τίς ενορίες παράκληση στήν Παναγία καί ειδική δέηση γιά τήν κοινωνική κρίση, τήν πανδημία καί τήν Πατρίδα μας. Τήν Κυριακή τής Τυρινής, 14 Μαρτίου νά τελεστεί σέ όλους τούς Ναούς λιτανεία, κατά τήν οποία νά γίνει σχετική δέηση καί νά αναγνωσθεί ειδική πρός τούτο ευχή. Επίσης νά τελεσθεί ιερό Μνημόσυνον υπέρ πάντων τών υπέρ Πίστεως καί Πατρίδος αγωνισαμένων. Ακόμη, κατά τή διάρκεια τής Τυρινής Εβδομάδας καθημερινά νά τελούνται κατά τήν κρίση τών εφημερίων καί άλλες ακολουθίες, όπως παρακλήσεις, Άγιο Ευχέλαιο».
Τέλος, καλούνται οι ιερείς όπως προτρέψουν «τούς πιστούς, ώστε ο καθένας, κατά τήν δυνατότητά του, νά αφιερώνει καθ’ όλη τή διάρκεια τής Τυρινής Εβδομάδας περισσότερο χρόνο γιά προσευχή προσωπική».
