ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Toύ Βασίλειου Ευσταθίου Δρ. Φυσικού, Θεολόγου, MEd – Για το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Η ΔΙΣ στο δελτίο τύπου της στις 13 Ιουνίου 2025 εξέφρασε την θέση ότι «ο προσωπικός αριθμός υποκαθιστά υφισταμένους αριθμούς (ΑΔΤ, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ) που ήδη κατέχουν τα φυσικά πρόσωπα. Επομένως ως προς τον «προσωπικό αριθμό» δεν μπορεί να εγερθεί ούτε επιφύλαξη θεολογικής φύσεως ούτε ισχυρισμός περί αντισυνταγματικού περιορισμού των ατομικών ελευθεριών (π.χ. προσωπικών δεδομένων) λόγω της αντικαταστάσεως τριών υφισταμένων αριθμών μητρώου από ένα ενιαίο αριθμό».
Με άλλα λόγια υποβαθμίζει την σοβαρότητα του θέματος, που απασχολεί όχι μόνο τους συνειδητούς Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς, αλλά και Έλληνες που δεν έχουν ιδιαίτερη η και καθόλου σχέση με την Εκκλησία, ώς θέμα άνευ θεολογικής – πνευματικής σημασίας, αλλά και μη απτόμενου ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες. Ωστόσο, η απόφαση αυτή, που δεν είναι απόφαση βεβαίως της ολομέλειας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος ως όφειλε να είναι σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, όπως άλλωστε πολύ ορθώς επεσήμανε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος στην από 18 Ιουνίου σχετική επιστολή του στους Ιεράρχες της ΔΙΣ, δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά μια επιπόλαιη υπεραπλούστευση ενός τόσο φλέγοντος ζητήματος για να παρακαμφθεί ανώδυνα χωρίς θόρυβο και να προχωρήσουνε ανενόχλητοι στα υπόλοιπα πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας.
Όπως άλλωστε παρακάμφθηκε η μη αποδεκτή «ύπαρξη των εκκλησιών» με τον όρο «ιστορική ονομασία των εκκλησιών» κατά την Σύνοδο τής Κρήτης, αλλά όμως παρακάμφθηκε και η αμφισβήτηση της εγκυρότητας των χειροτονιών των ουκρανικών σχισματικών ομάδων, και όχι μόνο αυτή, με τερτίπια περί του τρόπου χορήγησης του τόμου αυτοκεφαλίας στην περίπτωση της τραχιάς επέμβασης του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Ουκρανικό Εκκλησιαστικό ζήτημα. Όμως για απόδοση αυτοκεφάλου σε ποιά εκκλησία πρόκειται, εφόσον δεν υπάρχουν έγγυρες χειροτονίες στους ιερωμένους της συγκεκριμένης δομής; Και όλα αυτά βέβαια χωρίς να ληφθούν υπόψιν τα άλλα δύο σχετικά σοβαρά θέματα, των δικαιοδοσιών και της εγκλήτου προσφυγής.
Όταν λοιπόν προκύπτουν προκλήσεις στην Ελλαδική Εκκλησία σε βαθύτερα θέματα περί αλήθειας της πίστεως, ομολογίας στους κρατούντες, θρησκευτικής ελευθερίας, όπου οι Ιεράρχες μας αισθάνονται κατώτεροι των περιστάσεων που καλούνται να ανταποκριθούν, εφαρμόζεται η τακτική της παράκαμψης. Άς θυμηθούμε για παράδειγμα τι έγινε και επί κορονοϊού, όπου καταπατήθηκαν οι πνευματικές ανάγκες των πιστών για χάρη δήθεν της προφύλαξης της σωματικής υγείας- όμως ο ρόλος των πνευματικών διδασκάλων δεν είναι για να μας πούν να φοράμε μάσκες, να κάνουμε εμβόλια και να μην πηγαίνουμε στην Εκκλησία γιατί μπορεί να κολλήσουμε τίποτα, αλλά να προσευχόμαστε από το σπίτι!
2. Περί των τριών αριθμών.
Και επιστρέφουμε στον προσωπικό αριθμό, που παρουσιάζεται από την ΔΙΣ ως απλή αντικατάσταση των τριών προηγούμενων αριθμών. Άς δούμε αναλυτικά όμως τους τρείς ήδη χρησιμοποιούμενους αριθμούς. Ο πρώτος, που είναι ο αριθμός ταυτότητας, είναι ένας αριθμός που συνοδεύει την ταυτότητά μας, όσο υπάρχει αυτή, και όχι εμάς εφόρου ζωής. Δηλαδή αντικαθιστώντας αυτό το έγγραφο πιστοποίησής μας, που θεωρείται ότι έχει ισχύ 15 έτη, αλλάζει και αυτός ο αριθμός. Ο αριθμός αυτός λοιπόν ούτε με μας μπορεί να ταυτιστεί, ούτε με την ζωή μας. Ο δεύτερος αριθμός είναι ο αριθμός φορολογικού μητρώου και συνοδεύει το οικονομικό μας ιστορικό, μέσω του οποίου παρακολουθεί η πολιτεία την οικονομική-επαγγελματική μας εξέλιξη εφόρου ζωής. Ίσως ο αριθμός
αυτός είναι ένα αναγκαίο κακό, διαφορετικά πως θα μπορούσε να υπάρχει ένα ορθολογικό σύστημα εφορείας, όπως αρμόζει για ένα ευνομούμενο κράτος δικαίου, έστω και στην πράξη με τις πολλές δυσλειτουργίες του, καθώς η αποτελεσματικότητά του επαφίεται στην ενσυνείδητη ανταπόκριση των πολιτών; Ο τρίτος αριθμός και ο νεώτερος είναι ο αριθμός κοινωνικής ασφάλισης, τα πρώτα ψηφία του οποίου είναι η ημερομηνία γεννήσεώς μας, και συνοδεύει όλο το ιατρικό μας ιστορικό. Εδώ τίθεται το κρίσιμο ερώτημα, γιατί η πολιτεία θα πρέπει να είναι σε θέση να γνωρίζει την πορεία της υγείας μας σε όλη την ζωή μας; Και επιπλέον, γιατί ο οποιοσδήποτε διαβάζει αυτό τον αριθμό, να γνωρίζει την ακριβή ηλικία μας; Ειδικά για πολλές γυναίκες, αυτό θεωρείται ακόμα και μέχρι σήμερα πολύ ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο! Εδώ λοιπόν εγείρονται σοβαρά θέματα, που θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν ικανοποιητικές απαντήσεις και παρεμένει αμφισβητούμενο αν θα έπρεπε να είχαμε δεχθεί να παραλάβουμε αυτό τον αριθμό.
Μόνο και μόνο γι’ αυτό το τελευταίο, δεν είναι καθόλου αθώος ο προσωπικός αριθμός, αφού θα περιέχει και τον τρίτο αυτόν αριθμό. Και όχι μόνο θα τον περιέχει, αλλά θα τον συνδυάζει και με τους άλλους δύο και θα τον κάνει ευρύτερα και ευκολότερα προσβάσιμο. Εκτός αυτού, ο αριθμός ταυτότητας πλέον θα είναι αυτός ο νέος αριθμός και άρα δεν θα μπορεί να αντικατασταθεί, οπότε όποιος τον παραλάβει θα τον έχει εφόρου ζωής! Άρα πλέον θα μπορεί να ταυτιστεί με εμάς και την ζωή μας. Και αυτό λοιπόν δεν νομίζουμε να είναι τελικώς άνευ θεολογικής και πνευματικής σημασίας, όπως ισχυρίστηκαν οι Ιεράρχες που συνέταξαν το Δελτίο Τύπου της ΔΙΣ.
3. Οι τρείς διακριτές εξουσίες.
Εδώ άλλωστε είναι σημαντικό και σκόπιμο αναλογικά να σκεφτούμε την θεμελιώδη ένεκεν δικαιοσύνης και δημοκρατίας διάκριση των τριών εξουσιών, της νομοθετικής, της εκτελεστικής και της δικαστικής, η κατάλυση της οποίας διάκρισης οδηγεί στο βαθμό που αυτή συμβαίνει σε καθεστώς ολοκληρωτισμού. Όπως τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα δίνουν στον πολιτικό και κοινωνικό χώρο οι τρείς διακριτές εξουσίες αντί
μιας συγκεντρωτικής υπερεξουσίας, έτσι και οι τρείς αριθμοί ΑΔΤ, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ απέχουν απείρως χιλιομετρικά σε σημασία και επιπτώσεις στη ζωή του ανθρώπου που τους κατέχει από έναν αριθμό που τους συνοψίζει και εν τέλει τους αντικαθιστά. Επιπτώσεις δυσμενείς που αφορούν βέβαια τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά του και την πολιτική και θρησκευτική ελευθερία του, καθιστώντας το μέλλον του σαθρό και δυστοπικό.
Είναι δυνατόν να μας καλεί η ΔΙΣ να εμπιστευτούμε μια τέτοια αλλαγή τρόπου διακυβέρνησης, που όσο επουσιώδης και δευτερεύουσα κι αν μας παρουσιάζεται, είναι ουσιωδώς σημαντική υπονομεύοντας όλες τις πτυχές του βίου και της υπάρξεώς μας και στερώντας μας κάθε βεβαιότητα για το αύριο;
4. Τα τρία πρόσωπα του Τριαδικού Θεού μας.
Και μη ξεχνάμε και κάτι άλλο ακόμα πιό σημαντικό, το οποίο αποτελεί την πεμπτουσία και τον ακρογωνιαίο λίθο όλης της θεολογικής αλήθειας της πίστεώς μας. Ο Θεός των Χριστιανών έχει τρία πρόσωπα με διακριτά ιδιώματα, αν και κοινή φύση, παραμένοντας ένας και μόνος αληθινός Θεός. Τι θα γινόταν αν στη θέση των τριών προσώπων θεωρούσαμε ένα μοναδικό πρόσωπο, που αντιστοιχεί στην μία ουσία;
Τότε θα κατάρρεε όλη η χριστιανική πίστη του τριαδικού Θεού της αγάπης, ο Χριστός δεν θα μπορούσε να υπάρχει ως Θεός και Σωτήρας, ολόκληρη η Καινή Διαθήκη θα καταργούταν και εν τέλει θα έμενε μόνο η Παλαιά Διαθήκη, και αυτή με σημαντικά σημεία της να μένουν μη ερμηνεύσιμα και να αποτελούν μεγάλες αντιφάσεις. Άρα πλέον δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για Χριστιανισμό και για προσωπικό Θεό, όπως ο Χριστιανισμός με βαθιά αμεσότητα και απόλυτη σαφήνεια μας Τον διδάσκει. Οπότε ο μόνος Θεός που θα απόμενε θα ήταν ο των Εβραίων η εκείνος των Μουσουλμάνων. Κατά τα άλλα για μερικούς Ιεράρχες της ταλαίπωρης πατρίδας μας ισχύει ότι «ως προς τον ʺπροσωπικό αριθμόʺ
πού υποκαθιστά υφισταμένους αριθμούς (ΑΔΤ, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ) δεν μπορεί να εγερθεί επιφύλαξη θεολογικής φύσεως».
5. Η ονομασία του «προσωπικού» αριθμού.
Και αφού με τον προσωπικό αριθμό καταργούμε όχι μόνο τον άνθρωπο, ως πρόσωπο πλασμένο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού, αλλά και τον ίδιο τον προσωπικό Θεό στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει πιό αδόκιμος όρος να τον ονομάσουμε, παρά με χρήση του επιθέτου «προσωπικός». Η απόλυτη αντίφαση: ενώ αποπροσωποποιεί τον άνθρωπο, αριθμοποιώντας το ανθρώπινο πρόσωπο, τον ονόμασαν οι αρμόδιοι «προσωπικό αριθμό»: η απόλυτη παραπλάνηση. Στην πραγματικότητα είναι ο απρόσωπος αριθμός του πολίτη ως ατόμου.
Αυτός είναι ο αριθμός, ο οποίος θα αποτελέσει το εργαλείο με το οποίο η κρατική εξουσία, ενώ τα τελευταία χρόνια έκτιζε μια διοικητική δομή, όπου κάθε έννοια δικαιοσύνης και δημοκρατίας στη χώρα μας υπονομευόταν και κατέρρεε, με τα πάντα να γίνονται εις βάρος της ελευθερίας και των δικαιωμάτων της πλειοψηφίας των πολιτών, τώρα πλέον θα μπορέσει αυτή με αυτό το εργαλείο να εισέλθει παραπέρα στα άδυτα της ζωής και της ψυχής τους, επιβάλλοντάς και εντός αυτών τους δικούς της κανόνες και προθέσεις της, τις δικές της αρχές και προτεραιότητες, εδραιώνοντας την δυναστεία της και στην εσώτερη ύπαρξή τους, αν είναι δυνατόν έως και στην αρχή του είναι τους.
6. Η παρέμβαση στην προσωπική ζωή μας.
Αν δεν το καταλαβαίνει κάποιος αυτό, άς σκεφτεί ότι θα μπορούν να δούν, οι κρατούντες αν επισκέπτεται ένας πολίτης έναν ψυχίατρο, τι γνωμοδοτεί για τον πελάτη του, τι φάρμακα του χορηγεί, αν του χορηγεί, και φυσικά δεν θα τους είναι δύσκολο αν θελήσουν να επέμβουν, υποδεικνύοντας στον ψυχίατρο κάποια νέα προσέγγιση του ανθρώπου, που παρακολουθεί. Σε όποιον βέβαια έχουν κάποιο λόγο να το κάνουν αυτό (άς θυμηθούμε τους ψυχιάτρους που είχε στείλει η εξουσία τών συνταγματαρχών επί δικτατορίας στον μακαριστό Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο).
Άς αναλογιστούμε ότι ήδη η τεχνολογία χρησιμοποιείται, χωρίς καν να υπάρχει ακόμα ο προσωπικός αριθμός, για να γίνεται κάποια αξιολόγηση της ψυχολογίας των πολιτών, μέσω της χρήσης των cookies στο διαδίκτυο και του ελέγχου των επιλογών στις αναζητήσεις, που αξιοποιείται εμπορικά από τους ιθύνοντες στις διαφημίσεις και στον έλεγχο των περαιτέρω αναζητήσεων. Και μη ξεχνάμε και ότι όλη αυτή η επεργασία των προτιμήσεών μας, αλλά και άλλων προσωπικών μας δεδομένων, αλλάζει πλέον σημαντικά επίπεδο μετά την επανάσταση της τεχνιτής νοημοσύνης στις ημέρες μας.
7. Επιπλέον σε όλα αυτά η τεχνητή νοημοσύνη.
Δεν είναι μόνο ότι με τον προσωπικό αριθμό κάποιος παραδίδει πλήρως τα προσωπικά του δεδομένα προς παρακολούθηση, έλεγχο και επεξεργασία από ανθρώπους, που δεν γνωρίζει τίποτα γι’ αυτούς και που πιθανόν να είναι αντίθετων από τις δικές του η και άγνωστων πεποιθήσεων, χωρίς να γνωρίζει πως θα τα χρησιμοποιήσουν, αλλά επιπλέον μπορεί και εύκολα τώρα πιά να χαθεί στον εξωπραγματικό πλαστό κόσμο της τεχνητής νοημοσύνης. Τότε δεν θα είναι πιά σε θέση να αντιληφθεί τον κίνδυνο, να κρίνει το καλό και το κακό, να διαφυλάξει τον αξιοπρέπεια και την ελευθερία του, να υπερασπιστεί τα πιστεύω και τις αξίες του, να διατηρήσει τις πολύτιμες μνήμες και τις αισιόδοξες προσδοκίες του. Έτσι η ψηφιακή διακυβέρνηση μέσω του «προσωπικού» αριθμού από την μιά, και η πέρα των ορίων τεχνητή νοημοσύνη από την άλλη, αρπάζουν την ζωή του ανθρώπου μέσα από τα χέρια του, αφήνοντάς τον γυμνό και άδειο, αγωνιζόμενο να αναπληρώσει το κενό του με τα ψεύτικα και άχαρα ξυλοκέρατα που του προσφέρει ως αμβροσία ο τεχνολογικός πολιτισμός.
8. Και εδώ το βδέλυγμα της ερημώσεως.
Και εδώ ακριβώς μπορούμε να μιλήσουμε για το βδέλυγμα της ερημώσεως, που περιγράφουν οι προφητείες (Δαν. 12, 11, Μτ. 24, 25, Μκ. 13, 14) ότι θα τοποθετηθεί στο ναό του Κυρίου, η ακάθαρτη προσφορά στον βωμό του Υψίστου, που δεν θα ευλογηθεί και δεν θα δώσει ζωή, αλλά θα προμηνύσει και θα φέρει την καταστροφή. Και αυτό, γιατί ναός του Θεού είναι και το ίδιο το σώμα μας κατά το ιερό Ευαγγέλιο (Ιω. 2, 19-21) και τον Απόστολο Παύλο (Α’ Κορ. 6, 19), όπου η προσφερόμενη θυσία στο Θεό είναι ο ευλαβής και φιλόθεος νούς μας. Έτσι, αν επιτρέψουμε στην τεχνολογία να τον αλωνίσει, τότε θα βρεθούμε με άδεια χέρια ενώπιον του Θεού, έρημοι και ανίκανοι να έχουμε πραγματική και φυσιολογική ζωή. Η άλωση μπορεί να επιτευχθεί πολύ πρίν το χάραγμα, οπότε τότε το χάραγμα θα έρθει μόνο ως η επισφράγιση της καταστροφής. Της καταστροφής που αρχίζει με την αριθμοποίηση του προσώπου και την αχρήστευση του νού ως μέσο προσέγγισης του Θεού και συνάντησης μαζί Του.
«Ο έχων ώτα ακούειν» δεν θα πρέπει να ακούσει τον καθησυχασμό της ΔΙΣ περί τον προσωπικό αριθμό, αλλά να παραμείνει σε εγρήγορση και προσευχή κατά την κυριακή προτροπή (Μκ. 13, 33-37), ζητώντας καθοδήγηση από τον ζώντα Τριαδικό Θεό για το τι θα πράξει μπροστά στους παραπάνω πραγματικούς πνευματικούς κινδύνους, τόσο με τον αριθμό αυτόν, όσο και με την ψηφιακή ταυτότητα. Όταν αδυναμούν οι Ποιμενάρχες μας, υπάρχουν οι Αγίες Γραφές και τα λόγια των Αγίων, που μας δείχνουν την σωτήρια οδό κατά το θέλημα του Υψίστο
