του Χαράλαμπου Άνδραλη, δικηγόρου
Οι δύο προηγούμενοι υπουργοί παιδείας, κύριοι Φίλης και Γαβρόγλου, με έντονη πικρία μετά και τις αποφάσεις του ΣτΕ που ακυρώνουν εκ νέου τα προγράμματά τους, μίλησαν πάλι για σκοταδισμό και οπισθοχώρηση, τα χιλιοειπωμένα συνθήματα που καλύπτουν την ένδεια των επιχειρημάτων τους.

Βεβαίως ο κ. Γαβρόγλου, καμία μεταμέλεια δεν έδειξε για την απάτη των «νέων» προγραμμάτων. Με τον κομπιναδόρικο τρόπο της αλλαγής αριθμού πρωτοκόλλου στα ίδια προγράμματα, προσπάθησε να υπερβεί τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, επιδεικνύοντας ασέβεια στη διάκριση των εξουσιών, κατά την τακτική των δικτατορικών καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου «μελετάει» ακόμα τις αποφάσεις του ΣτΕ, τις οποίες η υπουργός είχε μελετήσει ενδελεχώς όταν ήταν στην αντιπολίτευση, αναγνωρίζοντας τότε ότι το πολυθρησκειακό μάθημα θρησκευτικών έχει κριθεί αντισυνταγματικό. Τότε ζητούσε, ορθώς, την τήρηση της νομιμότητας. Όμως, όπως φαίνεται με την επιλογή των προσώπων στις θέσεις «κλειδιά», θα επιχειρηθεί εκ νέου, εκ μέρους των συντακτών των παράνομων προγραμμάτων, να υπάρξει κάποια νέα μεθόδευση για υπέρβαση των δικαστικών αποφάσεων. Ήδη μέλη του θεολογικού συνδέσμου «Καιρός», δηλώνουν δημοσίως ότι οι αποφάσεις δεν πρέπει να εφαρμοστούν από το Υπουργείο, διότι είναι «αντιδημοκρατικές»! Το γαρ πολύ της θλίψεως και των χαμένων κονδυλίων από τη συγγραφή των βιβλίων, γεννούν παραφροσύνη. Το θλιβερό είναι ότι βρέθηκε ακόμα και Μητροπολίτης να υποστηρίξει δημοσίως παραπλήσιες θέσεις.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν η σημερινή ηγεσία του υπουργείου θα υποκύψει στα κελεύσματα του «καιρού» και του γενικού γραμματέα θρησκευμάτων, ακολουθώντας την πραξικοπηματική τακτική των προκατόχων της. Το νομικό μας σύστημα, βεβαίως, όπως άριστα γνωρίζει η υπουργός, έχει τις ασφαλιστικές δικλείδες για την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων και εκκρεμούν ήδη αιτήσεις στην αρμόδια επιτροπή συμμόρφωσης, τις οποίες κληρονόμησε η σημερινή υπουργός από τον κ. Γαβρόγλου.

Μέχρι χθες, η μόνιμη παραπαλανητική δικαιολογία ήταν ότι οι ακυρώσεις δεν αφορούν τα ΦΕΚ Γαβρόγλου, αλλά τα ΦΕΚ Φίλη. Σήμερα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του ΣτΕ η ακυρωθείσα υπουργική απόφαση θεωρείται ως μηδέποτε εκδοθείσα και αναβιώνει αυτομάτως η προηγούμενη, δηλαδή το πρόγραμμα σπουδών του 2006 εν προκειμένω, το οποίο οφείλουν να εφαρμόσουν οι θεολόγοι και στο οποίο υπάρχει πρόσβαση από τη σελίδα του ΙΕΠ. Ούτε μια ώρα δεν επιτρέπεται να μπουν τα βιβλία των ακυρωθέντων προγραμμάτων στη σχολική αίθουσα. Κι αν το υπουργείο δείξει απείθεια, οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να μην εφαρμόσουν αντισυνταγματική εντολή και οι γονείς να περιφρουρήσουν τα δικαιώματα των παιδιών τους.
Τα τρία προηγούμενα χρόνια πάρα πολύ εκπαιδευτικοί αρνήθηκαν να διδάξουν το μάθημα κατήχησης στη θεοσοφία της διεθνούς αιρετικής οργάνωσης Αριγκάτου, δηλαδή το πρόγραμμα Φίλη-Γαβρόγλου-Καιρού. Και δεν ευδοκίμησε καμία πειθαρχική δίωξη, παρά τις απειλές του δημοκράτη πρώην υπουργού. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να στοιχειοθετηθεί πειθαρχικό παράπτωμα, καθώς το άρθρο 25 παρ.3 του υπαλληλικού κώδικα θεσπίζει υποχρέωση (όχι απλώς δικαίωμα) για τη μη εκτέλεση αντισυνταγματικής εντολής. Οι ευσυνείδητοι δάσκαλοι δεν παρανόμησαν. Εφάρμοσαν τις επιταγές του Συντάγματος, στο οποίο απείθησαν οι άνθρωποι του Υπουργείου και οι θεολόγοι-δορυφόροι τους.

Αυτοί οι δάσκαλοι δίδαξαν ορθόδοξο μάθημα, χωρίς να έχουν βιβλίο μεν, αλλά βιβλίο έγιναν οι ίδιοι, διδάσκοντας έμπρακτα στους μαθητές ότι αξίζει να αγωνίζεται κανείς για τα ιδανικά του, χωρίς να φοβάται απειλές και εκβιασμούς. Μεγάλος έπαινος οφείλεται, λοιπόν, σε αυτούς τους εκπαιδευτικούς, τους υβριζόμενους από «εκμοντερνισμένους» συναδέλφους τους. Μεγάλος έπαινος οφείλεται στους γονείς που επέστρεψαν τα βιβλία στους αυτουργούς του αδικήματος. Εκείνους τους γονείς που δεν παρέμειναν μόνο στη μουρμούρα και στο «τι κάνουν οι παπάδες και οι Επίσκοποι;», αλλά ανέλαβαν τις ευθύνες τους ως βασίλειον ιεράτευμα.

Μεγάλος έπαινος οφείλεται στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης, τους Συμβούλους της Επικρατείας, που τόσα προσβλητικά άκουσαν από τους «δικαστές» των τηλεοπτικών παραθύρων, επειδή σεβάστηκαν τις συνταγματικές διατάξεις. Βέβαια, ποιος μεγαλύτερος έπαινος, όταν σε εγκαλούν για σκοταδισμό οι νοσταλγοί του Τσαουσέσκου και του Στάλιν;