Νουθεσίες του Μητροπολίτη Μάνης για τη δοκιμασία του κορονοϊού

Μέσω εγκυκλίου ο Μητροπολίτης Μάνης Χρυσόστομος με πατρικούς λόγους αναφέρεται στη δοκιμασία που περνά η χώρα μας και ο κόσμος όλος με τον κορονοϊό.

Ο Ιεράρχης ζητά από τους πιστούς να συνεχίσουν να προσεύχονται ενώ προχωρά σε ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις.

Αναλυτικά όσα αναφέρει:

«Κύριος οίδε», γιατί έπληξε την πατρίδα μας και ολόκληρη την ανθρωπότητα ο λοιμός αυτός, ο τόσον επικίνδυνος, του νέου κορωνοιού (COVID-19), μία πανδημία που φέρνει θλίψη, φόβο, πόνο, ασθένεια, θάνατο. Πρόκειται πράγματι για ένα μεγάλο πειρασμό, για μία σκληρή δοκιμασία όλων μας.

Ωστόσο, δεν θα πρέπει να λησμονούμε, ότι ο παρών ανθρώπινος βίος γέμει παραδειγμάτων και περιπτώσεων «λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός, μαχαίρας, επιδρομής αλλοφύλων, εμφυλίου πολέμου και αιφνιδίου θανάτου», ως αναφέρεται και στη γνωστή δέηση.

Αλλά, μην ανεβαίνει στο νού μας ο κακός λογισμός, στο που είναι η αγάπη και η πρόνοια του Θεού για τα πλάσματά Του, τον άνθρωπο. Εν προκειμένω, ο Απ. Παύλος μας διδάσκει: «Τις έγνω νούν Κυρίου ή τις σύμβουλος αυτού εγένετο;» και ακόμη: «Ως ανεξερεύνητα τα κρίματα αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού» (Ρωμ. ια’, 33-34).

Έπειτα ισχύει απόλυτα η διαβεβαίωση του Χριστού: «Ουχί δύο στρουθία…. και εν εξ αυτών ου πεσείται (δεν πέφτει νεκρό) επί την γην, άνευ του πατρός ημών» (Ματθ. ι’29). Και βεβαίως, ας προσέξουμε και τούτο, ότι: «Ουκ έστιν αίτιος των κακών ο Θεός, όπως θα μας πεί σε σπουδαιοτάτη ομιλία του ο σοφός Μέγας Βασίλειος.

Αλλά, χριστιανοί μου, όπου θλίψη εκεί και η παραμυθία. Γι’ αυτό, και σας γράφω αυτή την πατρική Εγκύκλιο.

Όλοι μας, ενώπιον αυτής της φοβεράς δοκιμασίας μη δειλιάσουμε, μη καμφθούμε ψυχικά και μη αποκάμουμε από το βάρος της στενοχώριας, της λύπης, της πίκρας, δι’ όσα συμβαίνουν και καταποθεί η ψυχή μας.

Να στερεωθούμε ακόμα περισσότερο στο βράχο της πίστεως. Πάλιν ο μέγας Απόστολος, ο θείος Παύλος παραγγέλλει «γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε» (Α’ Κορ. ιστ’,13). Ευχή, προσευχή και αποδοχή μας να είναι τα λόγια των μαθητών και αποστόλων προς τον Κύριον: «Πρόσθες ημίν πίστιν» (Λουκ. ιζ’ 5).

Ναί, λυπούμεθα, αλλά δεν φθάνουμε στην απελπισία. «Ουκ εάσει ημάς (ο Θεός) πειρασθήναι υπέρ ο δύνασθε» (Α’ Κορ. ι’,13). Δεν θα μας εγκαταλείψει η αγάπη και η φιλανθρωπία του Θεού. Και γι’ αυτόν που ελπίζει στο Θεό, δεν υπάρχουν ποτέ αδιέξοδα και τίποτα δεν τρέφει την ψυχή όσον η αγαθή ελπίδα και η προσδοκία του καλού.

Μετά από τα παραπάνω, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να προσέξουμε μερικές συμβουλές και νουθεσίες αλλά και υποδείξεις του πνευματικού σας πατρός, του Επισκόπου σας.

Πρώτον, να έχετε στο φρόνημά σας τα θεία λόγια του Αποστόλου των Εθνών Παύλου, ο οποίος τόσα, όπως γνωρίζουμε, υπέστη στη ζωή του, τα καταπληκτικά εκείνα λόγια: «Τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή λιμός ή γυμνότης, ή κίνδυνος ή μάχαιρα; αλλ’ εν τούτοις πάσιν υπερνικώμεν διά του αγαπήσαντος ημάς, Ιησού Χριστού. (Ρωμ. η’,35-37). Αυτά τα λόγια είναι μεγάλο στήριγμα αυτές τις δύσκολες ώρες.

Δεύτερον, παρατηρείται, τήδε κακείσε, μεγάλη πολυλογία, αβασάνιστοι λόγοι, προχειρότητα απόψεων, μία θεολογική απαιδευσία για θέματα του Μυστηρίου της Εκκλησίας. Αλλά «φωνή άφρονος εν πλήθει λόγων». Γι’ αυτό, ανακαλύψατε την μεγάλη αρετή της σιωπής, καθ’ ότι «η πολυλογία θρόνος της κενοδοξίας εστί» και πολλά έχει τα σφάλματα, ενώ το σιγάν είναι ασφαλές. «Κρείσσον ο σιωπών του πολλά λαλούντος».

Τρίτον, να γνωρίζετε ότι η θρησκεία δεν συγκρούεται με την επιστήμη και η Εκκλησία ευλογεί και καταφάσκει την επιστημονική έρευνα και την πρόοδο και χαίρεται με τα επιτεύγματα όλων των επιστημών, και ιδιαίτερα με εκείνα της ιατρικής επιστήμης, που άμεσα σχετίζονται με το πολύτιμο αγαθό της υγείας.

Και τούτο, γιατί «Κύριος έδωκεν ανθρώποις επιστήμην ενδοξάζεσθαι εν τοις θαυμασίοις Αυτού» (Σοφία Σειράχ, λη’, 6) και «Κύριος έκτισεν εκ γης φάρμακα» (Σοφία Σειράχ, λη’, 4).

Έτσι, η θεία εντολή είναι: «Τίμα ιατρόν προς τας χρείας αυτού τιμαίς αυτού» (Σοφία Σειράχ λη’, 1) και τιμή είναι να ακούμε τους ιατρούς και τους ειδικούς στη συγκεκριμένη περίπτωση της λοιμώξεως αυτής ακολουθώντας τις ιατρικές οδηγίες τους.

Αλλά ακόμη να έχετε υπ’ όψιν σας και τον βιβλικόν λόγον: «Ουκ εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν σου» (Ματθ. δ’,7).

Τέταρτον, παραμένοντας όπως πρέπει στο σπίτι, μη βρεθείτε σε κατάσταση ραθυμίας. Στην «κατ’ οίκον Εκκλησία», εντείνατε τις προσευχές σας. Το δέον να γίνει και δέηση. Αγαπήσατε έτι περισσότερον τις Ιερές Ακολουθίες τις οποίες κάθε πρωί και βράδυ να τις έχετε στα χείλη και στη καρδιά σας.

Ιδιαίτερα μάθετε και να λέτε την υπέροχη προσευχή αυτής της κατανυκτικής περιόδου της Μεγ. Τεσσαρακοστής:« Κύριε των Δυνάμεων, μεθ’ ημών γενού˙ άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν εν θλίψεσιν ουκ έχομεν. Κύριε των Δυνάμεων, ελέησον ημάς». Ως επίσης να λέτε και τους Χαιρετισμούς στην Παναγία μας. Μελετήστε Αγία Γραφή και Βίους Αγίων.

Μεγίστη θα είναι η πνευματική σας ωφέλεια και οικοδομή. Και έπειτα, παρακολουθώντας από την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο τις Ι. Ακολουθίες, προσπαθείστε να έχετε την αίσθηση ότι εκ του σύνεγγυς ζείτε τα ψαλλόμενα και τελούμενα.

Σε δυσχερείς καταστάσεις η Εκκλησία γνωρίζει και το «κατ’ οικονομίαν» της ποιμαντικής της και θέτει σε εφαρμογή την «εκκλησιαστική οικονομία» ήτοι το φιλάνθρωπον για τις δυσχερείς περιστάσεις και το αδύναμον των ανθρώπων.

Και πέμπτον, στη σκέψη και στην προσευχή σας καθημερινώς να έχετε όλους εκείνους, τους καθηγητές Ιατρικής, τους ιατρούς, το νοσηλευτικό προσωπικό, τους φαρμακοποιούς, τους ερευνητές και τους λοιπούς εργαζομένους είτε στα νοσηλευτικά ιδρύματα είτε σ’ άλλους χώρους, οι οποίοι μοχθούν για την καταπολέμηση του ιού και την όλη βοήθεια στον συνάνθρωπο. Η προσευχή μας προς τον Θεό απαραιτήτως πρέπει να τους συνοδεύει. Η εντολή της Εκκλησίας είναι: «Ποιείσθε δεήσεις, προσευχάς, εντεύξεις, ευχαριστίας, υπέρ πάντων ανθρώπων».

Όλα αυτά σας τα υπογραμμίζω προς απόκτησιν ανδρείας, υπομονής, παραμυθίας και ελπίδος εις τον Ύψιστον. Τώρα που βιώνουμε το του ψαλμωδού:«Ωμοιώθην πελεκάνι ερημικώ» (Ψ. 101,7).
Χριστιανοί μου,

«Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω Θεώ». Να γονατίσουμε και υψώσουμε τα χέρια μας προς τον Πανοικτίρμονα Κύριόν μας και να ειπούμε: «Έπιδε, εξ’ αγίου κατοικητηρίου Σου, εξέγειρον την δυναστείαν Σου και ελθέ εις το σώσαι ημάς». Η Παναγία η «Γιάτρισσα», που τόσο εδώ ευλαβούμεθα, σκέπη, προστασία και βοηθός. Οι πάντες ευοδούσθε._