Μέσω ανακοίνωσης, η Μητρόπολη Γλυφάδας εκφράζει την έντονη αντίδραση της για συνέδριο του Υπουργείου Παιδείας το οποίο, όπως τονίζεται, προωθεί την ομοφυλοφιλία.
Όπως αναφέρεται στο ανακοινωθέν:
«Μετά την προσπάθεια επιβολής της λεγόμενης θεματικής εβδομάδας, το Υπουργείο Παιδείας καλεί τους εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να παρακολουθήσουν συνέδριο με θέμα «Καλές Πρακτικές για την διαμόρφωση συμπεριληπτικού σχολικού πλαισίου πάνω σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου, έκφρασης φύλου και χαρακτηριστικών φύλου».
Το συνέδριο αυτό, όπως γίνεται αμέσως αντιληπτό από το πρόγραμμά του, με το μανδύα της αποδοχής της διαφορετικότητας και της εξάλειψης των διακρίσεων στο χώρο του σχολείου, ουσιαστικά προωθεί την ομοφυλοφιλία. Να τονιστεί ότι ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πρώτοι εμείς, είμαστε, λόγω της Χριστιανικής μας ιδιότητας, κατά των διακρίσεων και υπέρ της αποδοχής όλων των ανθρώπων, και των πιο διαφορετικών ∙ όχι όμως και υπέρ της διαστροφής τους. Εμείς είμαστε κατά οποιασδήποτε διαστροφής και κατά της διαστροφής των δώρων του Θεού. Η σεξουαλικότητα αποτελεί δώρο του Θεού, το οποίο έχει δοθεί για ευλογημένη χρήση και όχι για παράχρηση και διαστροφή.
Γι᾿ αυτό δεν συμφωνούμε με την ενέργεια του Υπουργείου Παιδείας να καλεί εκπαιδευτικούς σε συνέδριο στο οποίο παρέχονται ιδέες, τρόποι και υλικό νομιμοποίησης του πάθους της ομοφυλοφιλίας, εξάπλωσής του σε περισσότερους ανθρώπους και αλλοίωσης του τρόπου σκέψεως των εκπαιδευτικών και στη συνέχεια των παιδιών μας.
[irp posts=”335936″ name=”Τι σχεδιάζει το υπουργείο παιδείας για τα θρησκευτικά”]
Αν πραγματικά νοιαζόμαστε για τα παιδιά μας, δεν θα προωθούσαμε φορείς που θα πρότειναν π.χ. δραστηριότητες προσομοίωσης ομοφυλόφιλων ανδρών και γυναικών για τη θεματική εβδομάδα, όπως αυτές που προτείνονται από τους φορείς διοργάνωσης του εν λόγω συνεδρίου. Αν αγαπούσαμε αληθινά τα παιδιά μας, δεν θα τους κηρύτταμε ότι δήθεν «ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν θεραπεύεται», και ότι το μόνο που χρειάζεται είναι «η αυτοαποδοχή και η ενδυνάμωση του ατόμου», ούτε πώς να κάνουν «coming out». Αν αγαπούσαμε αληθινά τα παιδιά μας, θα τα οδηγούσαμε στην αλήθεια, ή τουλάχιστον δεν θα τους κλείναμε το δρόμο προς την αλήθεια. «Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς». Τα παιδιά μας έχουν δικαίωμα να μάθουν πώς να γίνουν ευτυχισμένα ∙ έχουν δικαίωμα να μάθουν ότι η αληθινή ευτυχία έρχεται όταν απελευθερωνόμαστε από τα πάθη. Και τότε δεν θα χρειάζονταν ημερίδες και συνέδρια κατά των διακρίσεων και του σχολικού εκφοβισμού, διότι θα υπήρχε αγάπη, η αληθινή αγάπη που συνοδεύει την κάθαρση από τα πάθη. Και ο καθένας θα είχε την τόλμη να δει τα λάθη του και θα προσπαθούσε να τα διορθώσει, αντί να προσπαθεί να τα επιβάλει και στους άλλους.
Με σεβασμό και αγάπη στα πρόσωπα, χωρίς να κατηγορούμε κανέναν, προσευχόμεθα να ματαιωθεί αυτό το συνέδριο, όπως και κάθε άλλη προσπάθεια αλλοίωσης της αλήθειας και της διδασκαλίας του Χριστού».