Ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς στο πασχάλιο μήνυμά του αναφέρεται στο νόημα της Ανάστασης και στο πόσο άλλαξε την ύπαρξη των ανθρώπων ενώ τονίζει πως όσοι δεν πιστεύουν είναι οι πιο δυστυχισμένοι στον κόσμο.

Το μήνυμά του αναφέρει:

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί!

«Δεύτε πάντες οι πιστοί προσκυνήσωμεν,

την του Χριστού αγίαν Ανάστασιν…».

Καμία ημέρα δεν είναι τόσο μεγάλη και ένδοξη, τόσο φωτεινή και θριαμβευτική, τόσο σπουδαία και ωφέλιμη σε ολόκληρη την ιστορία του ανθρωπίνου γένους, όσο η σημερινή ημέρα, η Κυριακή της Αναστάσεως.

Ο ιερός υμνογράφος συγκλονισμένος από την δόξα, το μεγαλείο και την λαμπρότητα της Αναστάσεως, καλεί όλους τους πιστούς ορθοδόξους χριστιανούς, ανά τους αιώνες, να προσκυνήσουν σήμερα την Ανάστασι του Κυρίου μας και τον Αναστάντα. «Δεύτε πάντες οι πιστοί προσκυνήσωμεν, την του Χριστού αγίαν Ανάστασιν…».
Καλεί όμως κι εμάς, αγαπητοί, να προσκυνήσουμε σήμερα την Ανάστασι του Χριστού μας. Γι’ αυτό ήλθαμε σήμερα στον Ιερό Ναό! Για να προσκυνήσουμε τον μεγάλο νικητή και θριαμβευτή, αλλά και τον Λυτρωτή και Σωτήρα μας.

Ο Αναστάς Κύριος είναι ο νικητής και θριαμβευτής, όχι μιας ανθρωπίνης μάχης. Είναι ο Μέγας Νικητής της τελικής και φοβερής μάχης, που διεξήχθη ποτέ στη γη· της μάχης εναντίον του αρχεκκάκου δράκοντος, του ανθρωποκτόνου διαβόλου, αλλά και εναντίον όλων των κακών και του θανάτου.
Γράφει ο Μέγας Αθανάσιος: «Ο Κύριος δεν έστερξε να μείνη επί πολύ χρόνο νεκρό το Σώμα Του. Έμεινε στον τάφο, τόσο, όσο χρειαζόταν, για να δείξη ότι το Σώμα Του ήταν νεκρό. Ευθύς δε, μετά τρεις ημέρας, ανέστησε πάλι το πανακήρατο Σώμα Του ντυμένο με τα σύμβολα της νίκης κατά του θανάτου, δηλαδή την αφθαρσία και την απάθεια που είχε αποκτήσει».

Ο νικητής του θανάτου καταδικάσθηκε σε θάνατο. Απέθανε επί Σταυρού. Ετάφη από τον Ιωσήφ και τον Νικόδημο. Μέγας λίθος απέκλεισε την θύρα του μνημείου. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες, φρουροί ανύστακτοι, παρέστεκαν στον Τάφο.

Τι κι αν συνέβησαν όλα αυτά; Ο Άγγελος διεκήρυξε και διακηρύσσει: «Ηγέρθη ουκ έστιν ώδε»! Αναστήθηκε ο Κύριος λαμπρός, ωραίος, με άφθορο και άμωμο το Σώμα Του έχοντας μέσα Του κρυμμένο «παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς» (Κολασ. β’, 9).

Ο Χριστός είναι ο μόνος Νικητής του θανάτου. Δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξη άλλος τρόπος για να νικηθή ο θάνατος, εκτός από αυτόν που επενόησε η άπειρη αγάπη Του. Δέχθηκε ο αθάνατος Λόγος του Πατρός το δικό μας θάνατο και τον κατήργησε με την ζωηφόροΑνάστασί Του.

Και με την εκ νεκρών Ανάστασι του Χριστού μας, εθριάμβευσε και η θεία Του φιλανθρωπία. Διότι, ενώ οι άνθρωποι τον κατεδίκασαν σε θάνατο, ο Αναστάς Κύριος ωδήγησε τους ανθρώπους στην αθανασία και την αιωνιότητα.

«Θανάτου εορτάζομεννέκρωσιν, άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιοτής της αιωνίου απαρχήν» (Ωδή ζ’) ψάλλει σήμερα ο Υμνωδός. Όπως λέει ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς «ο Αναστάς Κύριος, με την Ανάστασι Του, μας απεκάλυψε και μας προσέφερε το μυστήριο της σωτηρίας μας».

Σωτηρία σημαίνει το να εξασφαλίσουμε ως ορθόδοξοι χριστιανοί, για το σώμα μας και την ψυχή μας, αθανασία και αιώνια ζωή. Η Ανάστασι του Χριστού μας με τη νέα, την αναστάσιμη ζωή, μας προσφέρει την αθανασία, την αιωνιότητα και την σωτηρία.

Ελάτε αδελφοί, σήμερα, με χαρά και με ευγνωμοσύνη, να προσκυνήσουμε τον μεγάλο Νικητή και Λυτρωτή μας. Όχι όμως πρόχειρα, επιπόλαια, ασυναίσθητα η και υποκριτικά.

α) Να προσκυνήσουμε τον Κύριο με αληθινή και συνειδητή ταπείνωσι, με καθαρότητα ψυχής και σώματος.

Πριν ο νους μας και η καρδιά μας πλησιάσουν το κενό μνημείο, ας αποτινάξουμε το εγώ μας, την φιλαυτία μας, τον εγωκεντρισμό μας. Παραμένοντας στην εγωπάθειά μας, δεν θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε το Μυστήριο της Αναστάσεως, ούτε την λυτρωτική προσφορά Του στη δική μας αμαρτωλότητα. Μαζί με τον εγωισμό, ας αποτινάξουμε και κάθε μολυσμό σαρκός και πνεύματος.

Μόνο αν πλησιάζουμε τον Ζωοδόχο Τάφο του Κυρίου μας με συναίσθησιαμαρτωλότητος, με αληθινή αυτογνωσία και καθαρότητα μετά την εξόμολογησί μας, θα μπορέσουμε να Τον προσκυνήσουμε αληθινά και ευεργετικά. Αν δεν ζήσαμε το μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως, μην αποθαρρυνθούμε. Φιλάνθρωπος ο Δεσπότης Χριστός περιμένει με ταπείνωσι να Τον προσκυνήσουμε και αφού καθαρισθούμε, να δεχθούμε τα ουράνια δώρα Του. Και μετά το Πάσχα μπορούμε να επιτύχουμε την καθαρότητάς μας. Αρκεί να μην το αναβάλουμε.

β) Να προσκυνήσουμε την Ανάστασι του Κυρίου μας και τον Αναστάντα με πίστι θερμή και απόφασι ομολογίας.

Μην αφήνουμε τους κράχτες της σατανικής απιστίας, τους θολωμένους και σκοτισμένους πολεμίους του Χριστού να μας προκαλούν με τα φαιδρά και ανόητα κοάσματά τους. Να θλιβώμαστε για τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν στην Ανάστασι. Είναι οι πιο δυστυχισμένες υπάρξεις στη γη. Δεν υπάρχει άλλο γεγονός, σε ολόκληρη την ιστορία του ανθρωπίνου γένους, που να έχει τόσες μαρτυρίες απρόσβλητες και αναντίρρητες, όσο η Ανάστασι του Χριστού.

Πόσοι πολέμησαν την Ανάστασι; Πολλοί και μεγάλοι κατά κόσμον. Που είναι σήμερα; Χάθηκαν. Ο Αναστάς Χριστός, όμως, ζει και θα ζει εις τους αιώνες και θα χαρίζει ζωή και αθανασία.

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί!

Σήμερα, αυτή την ολοφώτεινη, την λαμπρή Κυριακή του Πάσχα, προσκυνούντες την Αγία Ανάστασι του Κυρίου μας, ας προσφέρουμε στον κενό Πανάγιο Τάφο το μεγάλο μας δώρο:

α) Την απόφασι, να μας φωτίζη στη ζώη μας και να μας καθοδηγή το Αναστάσιμο Φως, για να ζούμε αναστημένη ζωή, ζωή που θα μας οδηγήση στην αθανασία, την αφθαρσία, την αιωνιότητα, τον γλυκύ παράδεισο.

β) Την απόφασι, να ομολογούμε ημέρα και νύχτα, με τόλμη και ακατάπαυστα, την Ανάστασι του Χριστού, την θεότητά Του, την αγάπη Του στον αποστάτη άνθρωπο. Παντού και δυνατά να ομολογούμε ότι μόνο ο Χριστός νίκησε τον θάνατο, μόνο Αυτός αναστήθηκε και μόνο Αυτός χαρίζει φως, ζωή αληθινή, ειρήνη, χαρά και σωτηρία. Για να αναστηθή ο καθένας μας προσωπικά, η οικογένειά μας, η νεότης μας, όλη η κοινωνία μας. Το εύχομαι ολόψυχα.

Καλή, αγία και σωτήρια Ανάστασι!

Μετά πατρικών ευχών,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ