“Προσεύχομαι και υπέρ της καταπαύσεως των πολέμων και της παγκοσμίου κρίσεως, της διαφθοράς και της αληθινά πληγωμένης αξιοπρεπείας του ανθρώπου.Αναπέμπομεν δεήσεις και ικεσίας διά την εύρεσιν αξιοπρεπούς λύσεως διά το μεταναστευτικόν πρόβλημα, το οποίον αγγίζει και την Ορθόδοξον Μητρόπολιν, η οποία αγωνίζεται, με την δύναμιν του Σωτήρος Χριστού, μέσα εις τα πλαίσια των δυνατοτήτων της. Προσευχόμεθα υπέρ των Νέων, οι οποίοι είναι το μέλλον της ανθρωπότητος” αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μητρ. Ιταλίας Γεννάδιος στο Χριστουγεννιάτικο μήνυμά του. Αναλυτικά:
Εκλεκτοί και περιπόθητοι αδελφοί
της Ορθοδόξου Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης,
«Μη φοβείσθε»: Μήνυμα Θεικόν, μήνυμα Αγγελικόν, μήνυμα επίκαιρον, μήνυμα υψίστης σημασίας διά τον άνθρωπον, διά τον οποίον εγεννήθη ο Χριστός, ο Σωτήρ της ανθρωπότητος. Μήνυμα χαράς, αγαλλιάσεως, σωτηρίας και ζωής. Μέσα εις την ανάδελφον και αδιάφορον σημερινήν ανθρωπότητα, η οποία μαστίζεται, αλλά και θανατούται με πολλούς τρόπους, ο Άγγελος της αγάπης και της ειρήνης, από το Σπήλαιον και την Φάτνην, ένθα κατεδέχθη να γεννηθή ο Χριστός, διά να σώση τον άνθρωπον και τον αναβιβάση εις τον Θρόνον του, διά να τον κάμη μακάριον και αιώνιον μέσα εις την Βασιλείαν Του, φέρει εις αυτόν την εκπληκτικήν και χαρμόσυνον είδησιν, το δυναμικόν μήνυμα της συνεχίσεως της κατά Χριστόν ζωής: «Μη φοβείσθε». Ολόφωτος, ακτινοβόλος, ως ουράνια και υπερκόσμιος παρουσία, από τον Θεόν απεσταλμένος ο Άγγελος, «ευαγγελίζεται χαράν μεγάλην, ήτις έσται εν παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ … Χριστός, Κύριος».
«Μη φοβείσθε» αδελφοί μου περιπόθητοι, από τους δύσκολους, από τους αδιάφορους, από τους φανατικούς, από τους οργισμένους, από τους ανάδελφους, από τους ασώτους και τους συκοφάντας προδότας, διότι ο Χριστός, ο «Κύριος και Θεός» μας, δεν μας εγκαταλείπει, ουδένα εγκαταλείπει, αλλά όλους θέλει σωθήναι, διότι πάντοτε είναι μαζί μας: «Χαρά μεγάλη … παντί τω λαώ». «Μη φοβείσθε», αφωσιωμένα και ευλογημένα Τέκνα του Οικουμενικού πατριαρχείου και γνήσια και πιστά μέλη της Ορθοδόξου Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης, διότι εγεννήθη ο Θεός ως άνθρωπος εν Βηθλεέμ, εγεννήθη ως «πάσι προσιτός άνθρωπος, ομοίω τον όμοιον καλέσας» (Ακάθιστος Ύμνος). Ήλθε, διά να είναι πάντοτε μαζί μας και εκάλεσεν όλους μας εις την σωτηρίαν και την βασιλείαν του.
Ο Άγγελος του Θεού, ο οποίος ευαγγελίζεται εις τους Ποιμένας το «Μη φοβείσθε», με την λαμπροτάτην ευκαιρίαν της Γεννήσεως του Χριστού, φέρει μήνυμα δυνάμεως, φέρει το μήνυμα της χάριτος, το μήνυμα της ζωής, το μήνυμα της παρουσίας της σωτηρίας εις τον κόσμον, τον Χριστόν, ο Οποίος είναι η μοναδική ελπίς του κόσμου και εις Αυτόν «εδόθη πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης» (Ματθ. 28,18).
«Μη φοβείσθε»: Μιμηθώμεν τους Ποιμένας, οι οποίοι αγάλλονται και χαίρουν «χαράν μεγάλην», ακούοντες την φωνήν του Αγγέλου του Θεού. Το Αγγελικόν μήνυμα νικά την ματαιότητα και την μισαλοδοξίαν. Δέχονται οι Ποιμένες το Σπήλαιον και την Φάτνην: αντί της ύλης και της φιλοδοξίας, τα ανάκτορα και την κοσμικήν εξουσίαν, αναπαύουν μέσα εις τας καρδίας των το «Παιδίον της Βηθλεέμ», και, μάλιστα, τρέχουν διά να προσκυνήσουν και προσφέρουν την λατρείαν των, μη φοβούμενοι τον «βρεφοκτόνον και παιδοκτόνον» Ηρώδην, αλλά και μη δίδοντες σημασίαν εις τας εχθρικάς φήμας κατά του Χριστού. Οι Ποιμένες, με οδηγόν τον αστέρα, ταπεινοί, ευδιάθετοι, απλούστατοι και πιστοί εις τον αναμενομένον Μεσσίαν και Λυτρωτήν, ανατενίζουν με δέος ιερόν το θέαμα και έκπληκτοι θαυμάζουν και τρέχουν να προσκυνήσουν τον Θεάνθρωπον, τον Τελειωτήν της Πίστεως και της Σωτηρίας μας Ιησούν Χριστόν.
Είδον τον απεσταλμένον από τον ουρανόν. Είδον μίαν φωτεινήν πτυχήν του ουρανίου κόσμου. Με τον τρόπον αυτόν της πίστεως και της αληθινής προσκυνήσεως, οι Ποιμένες δεν έδωσαν εις Εκείνον, Όστις άφησε τον ουρανόν και ήλθεν εις την γην ως άνθρωπος δι’ ημάς, μίαν μικράν γωνίαν της καρδίας των, δεν έδωσαν εις Εκείνον, Όστις άφησε την δόξαν Του «παρά τω Πατρί», και έγινε ταπεινός, μίαν δευτερεύουσαν θέσιν, αλλά έδωσαν το κέντρον της καρδίας των, ολόκληρον την ζωήν των.
Ιδού, αδελφοί μου Ορθόδοξοι, το «Μη φοβείσθε» του Αγγέλου, το οποίον ήκουσαν πρώτοι, με χαράν, οι πτωχοί και γενναίοι Ποιμένες, οι οποίοι έτρεξαν με προθυμίαν διά να προσφέρουν την προσκύνησιν και λατρείαν των εις τον «Θεόν ενανθρωπήσαντα», λαμβάνουν την Άνωθεν δύναμιν και την Χάριν του Θεού, γίνονται ήρωες και μάρτυρες του υπερφυσικού γεγονότος της Γεννήσεως, διότι μέσα εις την καρδίαν των κυριαρχεί ο Χριστός, ο οποίος έγινεν ο άξων της ισχύος των και η πυξίς της πορείας της ζωής των, ουδένα φοβούμενοι. Το «μη φοβείσθε» του Αγγέλου του Θεού σώζει κάθε άνθρωπον, ο οποίος προστρέχει με πίστιν και αγάπην εις τον σωτήρα του κόσμου, ακόμη και όταν δεν εύρη ανοικτήν την θύραν. Στενά δρομάκια, απόμερα, χωρίς παλάτια και λεωφόρους, ήτο η πορεία των Ποιμένων. Δεν είναι η Ρώμη ο τόπος της Γεννήσεως του Ιησού Χριστού, η κοσμοκράτειρα, ούτε έρχεται εις τα Ιεροσόλυμα η Παναγία Παρθένος, η οποία «ανέκλινεν αυτόν εν τη Φάτνη». Όμως, εάν εις ένα από τους δύο τόπους ήτο ο τόπος της Γεννήσεως του Κυρίου, οπωσδήποτε θα ήτο, όλως ιδιαιτέρως, δύσκολον να ευρεθούν μέσα εις τας μεγάλας και φημισμένας αυτάς πόλεις, λόγω του επαγγέλματος, αλλά και λόγω του απλού φρονήματος, της ταπεινώσεως και της σεμνότητος αυτών.
Το θαύμα γίνεται και εις αυτό συμπεριλαμβάνονται οι Ποιμένες, οι οποίοι βλέπουν, προσκυνούν και λατρεύουν τον Θεάνθρωπον Σωτήρα Χριστόν. Αμείβεται η προθυμία, η διάθεσις, η καθαρότης της καρδίας, η γενναιότης, το ανεπίληπτον της ζωής, η προσευχή των. Είναι τα δώρα της αγάπης και της ειρήνης, τα οποία οι Ποιμένες προσφέρουν εις τον Φιλάνθρωπον Θεόν. Είναι τα δώρα, τα οποία έκαστος εξ ημών δύναται να προσφέρη εις τον Πανοικτίρμονα Θεόν και Λυτρωτήν του κόσμου.
Εις τας επικινδύνους και απεγνωσμένας αυτάς ημέρας, τας οποίας διερχόμεθα έμφοβοι και αναστατωμένοι, η προσευχή είναι δεξαμενή δυνάμεως και χάριτος, διό και προσεύχομαι αδιαλείπτως, προ της θαυματουργού Εικόνος του Παντοκράτορος, η οποία φυλάσσεται εις τον εν Βενετία ιστορικόν και μεγαλοπρεπέστατον Μητροπολιτικόν Ναόν του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων, υπέρ όλων, οι οποίοι διώκονται και υποφέρουν αδίκως, υπέρ των αιχμαλώτων, φυλακισμένων, αναπήρων, αρρώστων, των εχόντων πάσης ανάγκης.
Προ του Αγίου Θυσιαστηρίου ευρισκόμενος, προσεύχομαι και υπέρ της καταπαύσεως των πολέμων και της παγκοσμίου κρίσεως, της διαφθοράς και της αληθινά πληγωμένης αξιοπρεπείας του ανθρώπου. Αναπέμπομεν δεήσεις και ικεσίας διά την εύρεσιν αξιοπρεπούς λύσεως διά το μεταναστευτικόν πρόβλημα, το οποίον αγγίζει και την Ορθόδοξον Μητρόπολιν, η οποία αγωνίζεται, με την δύναμιν του Σωτήρος Χριστού, μέσα εις τα πλαίσια των δυνατοτήτων της. Προσευχόμεθα υπέρ των Νέων, οι οποίοι είναι το μέλλον της ανθρωπότητος.
Τέλος, παρακαλώ τον Πανάγαθον και Παντοδύναμον Θεόν όπως φωτίση τους Άρχοντας και υπευθύνους, διά να εργασθούν δικαίως και δραστηρίως διά την ειρηνικήν συμβίωσιν των λαών και την προστασίαν των πτωχών, αλλά και να φωτίση και εκείνους, οι οποίοι με τρόπους και μέσα απάνθρωπα σκορπίζουν την καταστροφήν και τον θάνατον, να τους οδηγήση εις τον δρόμον της Χάριτός Του. Η σκέψις και η προσευχη μας διά τα νήπια, τα παιδάκια, όλους ανεξαιρέτως. Όλοι μας ας έχωμεν μέσα εις την καρδίαν μας το Αγγελικόν Μήνυμα: «Μη φοβείσθε», όμως, με άξωνα ενεργείας και πυξίδα πορείας τον εν Σπηλαίω γεννηθέντα και εν Φάτνη ανακλιθέντα Σωτήρα του κόσμου Ιησούν Χριστόν.
Ευχόμενος, με ανυπόκριτον αγάπην, εν Χριστώ γεννηθέντι Σωτήρι ημών Χριστώ, τω ιερωτάτω Κλήρω, τω θεοτίμω λαώ και εις τους λαμπρούς Σνεργάτας – Συνεργάτιδας της Ορθοδόξου Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εις τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας και Επισκόπους των κατά Τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών – Μέλη της Επισκοπικής Συνελεύσεως, εις όλους τους Χριστιανούς, εις τους πιστεύοντας εις τον Δημιουργόν και Κύριον του κόσμου Θεόν, κάθε άνθρωπον αγαθής διαθέσεως και εν ευχαριστεία την Ρωμαιοκαθολικήν Εκκλησίαν, εν τέλει δε ευχόμενος εις όλους τους Ορθοδόξους εν Ιταλία αδελφούς μας, «Καλά χριστούγεννα, ειρηνικά και πανευφρόσυνα» και «Ευλογημένον, γαλήνιον και αίσιον κατά πάντα, με υγείαν και αγαλλίασιν πνευματικήν τον Νέον Χρόνον 2016», διατελώ, όλως πρόθυμος, προς τον Ύψιστον Θεόν ταπεινός ευχέτης.
Εν Βενετία τη 25η Δεκεμβρίου 2015
† Ο Μητροπολίτης
Ο Ιταλίας και Μελίτης Γεννάδιος