Πειραιώς Σεραφείμ στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: Καλεί τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να παρέμβει για τον διωγμό στην Ουκρανία!
Του Δημήτρη Βούκια – ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ: Στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ μίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ για την κατάσταση στην Ουκρανική Εκκλησία, τις προκλήσεις της Ορθοδοξίας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι και για αυτό όπως τόνισε είναι σημαντικό να συγκληθεί άμεσα η Πανορθόδοξος Σύνοδος
Διαβάστε παρακάτω την πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση του Σεβαστού Ιεράρχη:
“Το γεγονός της Ουκρανικής κρίσεως και της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, έχουν δημιουργήσει μια παγκόσμια αναστάτωση με πολλά μέτωπα και στον επισιτισμό και στην ενέργεια και γενικότερα… και δυστυχώς σε όλο αυτό το πλαίσιο της αντιπαλότητας και της εχθροπάθειας εργαλειοποιήθηκε και η Αγία μας Εκκλησία.
Αντι λοιπόν η Εκκλησία, η οποία εκ της φύσεως της είναι ειρηνοποιός δύναμη να συμβάλλει στην απομείωση των εντάσεων και των διαφωνειών και των διαιρέσεων γίνεται στα χέρια του κ. Επιφανίου και των συν αυτώ όργανο εμβαθύνσεως της διαιρέσεως και του μίσους, διότι όπως προκύπτει από την αρπαγή Εκκλησιών και θρησκευτικών καθιδρυμάτων από την Ορθόδοξη Εκκλησία του Μητροπολίτη Ονουφρίου και από τις 12.500 των ενοριών που εκείνος διαποιμαίνει, εμβαθύνει την κρίση, την αντιπαλότητα και το μένος.
Δυστυχώς, δύο Ορθόδοξοι λαοί, όπως ο Ρωσικός και ο Ουκρανικός έγιναν θύματα μιας τραγωδίας που είναι ανείπωτη με εκατόμβες θυμάτων και τραγικών καταστάσεων για τις οποίες θα πρέπει να προσευχόμεθα να φωτίσει ο Θεός τους ηγήτορες να παύσουν αυτή την διαμάχη που γίνεται μεταξύ δύο ομοδόξων λαών.
Βέβαια, για να είμεθα δίκαιοι, αντιλαμβανόμεθα όσοι δεν είμεθα λωτοφάγοι ούτε χρήσιμοι ηλίθιοι του συστήματος, ότι η μεγάλη αυτή χώρα της Ρωσικής Ομοσπονδίας εξωθήθηκε σε αυτή την άφρονα ενέργεια, την οποία κακώς βέβαια διέπραξε, αλλά ενθυμούμεθα παρόμοια γεγονότα του 1962 όταν ο τότε γραμματέας της Σοβ. Ενώσεως Νικίτα Χρουστσόφ θέλησε να εγκαταστήσει πυρινικά όπλα στην Κούβα, στα υπογάστρια της Αμερικανής υπερχώρας και την αντίδραση του τότε Προέδρου των ΗΠΑ του μακαρίτη Τζον Κένεντι ο οποίος είχε απειλήσει με πυρηνικό όλεθρο. Κάτι ανάλογο αποπειράθησαν να δημιουργήσουν στην Ουκρανία -στα υπογάστρια της Ρωσικής Ομοσπονδίας σήμερα– οι Ευρωατλαντιστές με την άφρονα πολιτική τους και έτσι έγινε όλη αυτή η δραματική εξέλιξη για την οποία θα έπρεπε να λυπούμεθα.
Μετά από δύο Παγκοσμίους πολέμους το να εξωθείται η ανθρωπότητα σε ένα νέο Παγκόσμιο πόλεμο είναι ανείπωτη τραγωδία και μια αποτυχία των διεθνών οργανισμών και μια απόδειξη ότι δεν πήραμε το ανάλογο μάθημα από τις εκατόμβες αίματος των δύο προηγουμένων παγκοσμίων πολέμων του 20ου αιώνα.
Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι και η Ρωσική Ομοσπονδία δεν είναι άμοιρη ευθυνών για όλη αυτή την κατάσταση διότι μπορεί μεν να παραβιάστηκε η συνθήκη του Μινσκ, να δολοφονήθηκαν 14.000 Ρωσόφονοι στην Ουκρανία και να αποπειράθηκαν οι Ευρωατλαντιστές να συμπνίξουν την Ρωσική Ομοσπονδία στην Αζοφική και Μαύρη Θάλασσα αλλά και εκείνη (Ρωσική Ομοσπονδία) δεν προστάτεψε την Ορθοδοξία γενικότερα.
Ενώ, είχε και έχει την οικονομική, την γεωπολιτική και γεωστρατηγική δύναμη να συμπήξει ένα τόξο Ορθοδόξων λαών που να αποτελεί μια Παγκόσμια δύναμη και να εξαγγέλει τον Ορθόδοξο πολιτισμό, την Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία, την πίστη και την αλήθεια.
Δυστυχώς, εφάνη πολύ κατωτέρα των περιστάσεων και δεν προέβη σε αυτή την ενισχυμένη αντίληψη που θα αποτελούσε και το αντίπαλον δέος στον Ευρωατλαντισμό και σε κάθε άλλη είδους παρέκβαση.
Θα μπορούσε δηλαδή η Ρωσική Ομοσπονδία να έχει συστήσει μια ένωση κρατών με την Ορθόδοξη Ρουμανία, Σερβία, Ελλάδα, Βουλγαρία, Κύπρο και να αποτελεί ένα τεράστιο γεωπολιτικό ανάχωμα στις επιδιώξεις των Ευρωατλαντιστών.
Ταυτόχρονα θα μπορούσε να προστατέψει τον πρώτο Θρόνο της Ορθοδοξίας, που ξέρετε αυτό δεν αλλάζει ότι και να γίνει γιατί, είναι απόφαση του Αγίου Πνεύματος ληφθείσα κατά τας Οικουμενικάς Συνόδους.
Αυτό το γεγονός, των Οικουμενικών Συνόδων δεν παροράται ούτε με πλυθησμιακά κριτήρια, ούτε με οποιαδήποτε γεωστρατηγική, γεωπολιτική αντίληψη. Θα μπορούσε, λοιπόν, να έχει στηριξεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να μην αναζητά το Φανάρι βοήθεια για να επιβιώσει μέσα στην θάλασσα του Ισλαμισμού, του φασιστικού Ισλαμισμού που υπάρχει στην Τουρκία.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι όταν η Αγία Σοφία αυτό το Παλλάδιο των Ορθοδόξων γίνεται τζαμί αδιαμαρτύρητα από τους έχοντες την παγκόσμια ισχύ, τους Ρώσους, όταν η Μονή της Χώρας ακολουθεί την ίδια χώρα και όταν ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου κ. Πεσκόφ ανερυθρίαστα δικαιολογεί την μετατροπή του Πανιέρου Ναού των Ορθοδόξων της Αγίας Σοφίας ως τζαμί λέγοντας το απαράδεκτό “ότι δεν πειράζει, θα μπορούν και οι Ρώσοι περιηγητές να εισέρχονται…”, αντιλαμβάνεστε πόσο τα πράγματα είναι δυσδιάκριτα και τραγικά συγκεχυμένα.
Προσευχή όλων μας είναι να φωτίσει ο Θεός τις ηγεσίες του κόσμου να καταπαύσουν την αντιπαράθεση και τις τραγικές αυτές συμπεριφορές για να επικρατήσει επί γης ειρήνη, αλλά βέβαια η ειρήνη είναι ο Χριστός και χωρίς τον Χριστό όλα γίνονται τραγικά και ανυπόφορα.
Επομένως, η λύση κατά την ταπεινή μου γνώμη και κρίση που μου δίνει το δικαίωμα πλέον να την εκφέρω, η ηλικία μου και τα πολλά χρόνια στην διακονία της Εκκλησίας, είναι η άμεση Σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου, την οποία θα συγκαλέσει με την σοφία που τον διακρίνει και την αγάπη του για την Εκκλησία ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος. Όχι όμως, ως Σύναξη Προκαθημένων γιατί είναι μια καινούρια, μια νεοφανής και μη μαρτυρουμένη από τους Ιερούς Κανόνες διαδικασία, αλλά όλων των διαποιμενόντων, επαρχιούχων Μητροπολιτών της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Οι οποίοι δεν είναι πολλοί, είναι περίπου γύρω στους 900 και αν θεωρείται ότι αυτό είναι δυσχερές παραπέμπω στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο το 451, όπου συγκεντρώθηκαν στην Χαλκηδόνα για την κατάγνωση της αιρέσως του μονοφυσιτισμού 640 Θεοφόροι Πατέρες. Εάν λοιπόν το 451, ήταν δυσχερές με τα μέσα της τότε εποχής να συγκεντρωθούν σε μια περιοχή 640 Επίσκοποι, είναι δυσχερές στο 2022, 900 άνθρωποι να συγκεντρωθούν σε ένα χώρο και να συζητήσουν επί την βάση των Ιερών Κανόνων και τις παραδόσεις της Εκκλησίας και επί των θεμάτων που έχουν δημιουργήσει ένα τρομακτικό και φοβερό διαχωρισμό μεταξύ των Ορθοδόξων;
Αυτή την στιγμή, δέκα Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν αναγνωρίζουν, την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας και δεν τελούν σε κοινωνία με τους κληρικούς α αυτής της δομής. Αυτό δεν πρέπει να μας προβληματίζει;
Αυτή την στιγμή, έγινε δεκτή η Ψευτο-Μακεδονική Εκκλησία των Σκοπίων και αυτή πάλι χωρίς μετάνοια. Διότι, πρόσφατα ο φερόμενος Αρχιεπίσκοπος της κ. Στέφανος είπε το εξής φοβερό: “ότι για τους Έλληνες αποδεχτήκαμε να ονομαζόμεθα για την ευαισθησία που έχουν, Αρχιεπισκοπή Αχρίδος” που και αυτός δεν είναι δόκιμος όρος γιατί ξέρετε η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος ήταν Αρχιεπισκοπή Αχρίδος και πάσης Βουλγαρίας.
Κατά την ουσία των πραγμάτων, “για όλους είμεθα η Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία”, είπε ο κ. Στέφανος.
Και ξέρετε δεν υπάρχει Ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία, ούτε Μακεδονική, ούτε Σερβική, ούτε Ρωσική, ούτε Γαλλική, ούτε Αγγλική, ούτε οτιδήποτε. Υπάρχει Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα, Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ρωσία, Ορθόδοξη Εκκλησία στην Σερβία. Προσδιορίζεται γεωγραφικώς η Εκκλησία γιατί είναι υπερεθνική.
Και μια Εκκλησία που είναι Σώμα Χριστού, μπορεί να ανήκουν πολλά εθνή που κατοικούν σε ένα κράτος.
Συνεπώς, είναι εσφαλμένος και αδόκιμος ο όρος Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία και γίνεται καθαρά για αλυτρωτικές επιδιώξεις, διότι θα σας υπενθυμίσω ότι παρουσιάζονται χάρτες της λεγομένης αλύτρωτης Μακεδονίας μέχρι και την Λάρισα. Την περίφημη Μακεδονία του Αιγαίου. Ένα λοιπόν δημιούργημα της Διεθνούς του Κομμουνισμού, του Στάλιν και του Γιόσιπ Μπροζ Τίτο εμφανίζεται ότι δήθεν είναι Εκκλησία του Χριστού. Και αυτό βέβαια αντιστρατεύει την αληθεια που είναι ο Χριστός.
Για όλα λοιπόν τα θέματα τα οποία τίθενται και για όλα όσα θα προκύψουν, νομίζω ότι η Πανορθόδοξος Σύνοδος είναι η μόνη λύση.
Και θα πω και το εξής: Εφόσον ο Αγιώτατος Οικουμενικός μας Πατριάρχης θεωρεί ότι όλα έγιναν και επισυνέβησαν με πλήρη ταύτιση με την κανονική μας παράδοση και ότι τα πάντα έχουν γίνει όπως αληθώς ο Χριστός και η Εκκλησία του θέλουν, για ποιο λόγο δεν συγκαλεί Πανορθόδοξη Σύνοδο να καταδείξει το δίκαιο και το αληθές των ενεργειών του; Είναι ένα ερώτημα που τίθεται για κάθε λογικό και εχέφρων άνθρωπο. Άρα, νομίζω ότι η λύση του δεινού αυτού προβλήματος και της μεγάλης διασπάσεως είναι η συγκρότηση άμεσα Πανορθοδόξου Συνόδου, η οποία ελεύθερα και αβίαστα θα κατανοήσει τα θέματα και θα διασώσει την ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Πρέπει να σας πω, ότι τα τέσσερα στοιχεία που ενώνουν την Ορθοδοξία είναι:
1) το Κοινό Ποτήριον,
2) τα Δίπτυχα,
3) τα Ειρηνικά γράμματα,
4) η ταυτότητα των ποινών.
Με αυτά ως οδοδείκτες θα βαδίσουμε νομίζω στην τρίτη χιλιετιά επ’ αγαθώ της Οικουμένης αλλά και της φιλτάτης μας Ορθοδοξίας”.