Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας: Η κριτική προς τον Αρχιεπίσκοπο και την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας οφείλει να είναι αυστηρή, σκληρή, ανελέητη.
Το επιβάλει η ιστορία του θεσμού και ο κεντρικός του ρόλος στην ομογένεια της Αυστραλίας.
Απόλυτη οφείλει να είναι η διαφάνεια του Οργανισμού εξαιτίας του εκκλησιαστικού, πολιτικού και οικονομικού ρόλου του.
Ερωτήσεις οφείλει να απευθύνει ο τύπος, τα μέλη της εκκλησίας, κάθε Αυστραλός πολίτης, από τη στιγμή που η Αρχιεπισκοπή παρεμβαίνει στο δημόσιο διάλογο και διαχειρίζεται έστω και ένα δολάριο από τα χρήματα των πολιτών.
Αυτό όμως που τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι μια εκστρατείας δολοφονίας χαρακτήρα με στόχο την εξόντωση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Δεν υπάρχει γκεμπελική, μακαρθική ή σταλινική μέθοδος και μέσο (διαλέξτε κατά τα γούστα σας) που να μην έχει επιστρατευτεί για να πληγεί το κύρος και η υπόληψη του στην ομογένεια και στην Ελλάδα.
Η σφοδρότητα των επιθέσεων δείχνει ότι έχουν ξεπεραστεί τα κίνητρα που τις πυροδότησαν. Αν υποθέσουμε ότι υπήρξε ένας αρχικός στόχος, αυτός έχει βουλιάξει σε ένα βούρκο συκοφαντιών, ύβρεων και ρατσιστικού παραληρήματος.
«Η μνησίκακη κριτική δεν θέλει αυτό που διατείνεται ότι θέλει, αλλά χρησιμοποιεί το κακό ως βάση για να λοιδορεί», έγραφε ο Μαξ Σέλερ.
Ακόμη και ο χειρότερος φανατικός κάνει μια προσπάθεια ελέγχου και περιορισμού των ζημιών που προκαλούν οι πράξεις του. Εδώ ο πόλεμος είναι ολοκληρωτικός.
Ο Μακάριος πρέπει να συντριβεί με κάθε κόστος. Μάλιστα οι επίδοξοι συκοφάντες είχαν βρει και τον διάδοχο, ο οποίος μέσα στη φιλοδοξία του ξέχασε ότι ενθρονίσεις και εκθρονίσεις αρχιερέων κάνει η Σύνοδος και όχι μια ομάδα εμπαθών και διαβολικών προσώπων.
Δεν υπάρχει θεσμός της ομογένειας που να μην έχει υπονομευτεί σε αυτή την προσπάθεια.
Εκείνοι που όσο κρατούσαν την κουτάλα έβλεπαν ένα κόσμο όμορφο κι αγγελικά πλασμένα τώρα στριμωγμένοι στο περιθώριο καταγγέλουν την «διεφθαρμένη εκκλησία», το «τουρκόσπορο Πατριαρχείο», την «ασύδοτη Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας», τις «ψόφιες συλλογικότητες της ομογένειας», τον «πουλημένο τύπο».
Σε αυτόν τον λυσσασμένο πόλεμο δεν διστάζουν να λοιδορήσουν και να εξευτελίσουν ανθρώπους, να προσβάλουν υπολήψεις, να παραβιάσουν κάθε αυστραλιανό νόμο για την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Για όλες αυτές τις περιπτώσεις η Αρχιεπισκοπή ΟΦΕΙΛΕΙ να απευθυνθεί στη δικαιοσύνη όπως έχει κάνει πολλές φορές και στο παρελθόν. ΟΦΕΙΛΕΙ να χρησιμοποιήσει κάθε νόμιμο και συμφωνημένο από τους πολίτες αυτής της χώρας μέσο, για να σταματήσει αυτή την αθλιότητα.
Καθώς η υποκρισία αυτή την περίοδο ίπταται σε νέα ύψη, θα βρεθούν, για μια ακόμη φορά κι αυτοί που θα μας πουν «δεν καταλαβαίνουμε τι λέτε. Ποιοι τα κάνουν αυτά, ποιους προσβάλλουν».
Ο μόνος διάλογος που είναι δυνατός με αυτόν τον οχετό που χρησιμοποιεί τη γλώσσα που γνώρισε τη μεγαλύτερη δόξα της στη ναζιστική Γερμανία είναι μέσω της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.
Διάλογος μεταξύ του θύτη και του θύματος δεν γίνεται να υπάρξει. (Και οι πέτρες γνωρίζουν τις απίστευτες ανώνυμες χυδαιότητες που έχουν γραφτεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για ανθρώπους που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους όχι στην Αρχιεπισκοπή ή τον Αρχιεπίσκοπο αλλά για να βοηθήσουν τους πιο ευάλωτους από τους συνανθρώπους μας).
Το «πουλημένο μέσο μας», που μέχρι χθες δεν ήταν πουλημένο, αλλά «με σωφροσύνη στήριζε με ΚΟΣΤΟΣ κάθε θετική προσπάθεια που γινόταν για το καλό της ομογένειας από όπου κι αν προερχόταν, ακόμη και στις ΕΠΟΧΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΟΛΩΣΗΣ», αυτό, λοιπόν, το πουλημένο στον Αρχιεπίσκοπο ή στην Κοινότητα ή στην ΑΧΕΠΑ -όλα τα έχουμε ακούσει- μέσο που μείωσε τις εκδόσεις του από τρεις σε μία πριν από μερικούς μήνες για να μπορέσει να συνεχίσει να υπάρχει και να στηρίζει την μεταπολεμική γενιά των ηλικιωμένων και κουρασμένων μεταναστών, αυτό το μέσο που δεν μπορεί να συντηρήσει μισή ιστοσελίδα και που οι διαφημίσεις που βρίσκονται στις σελίδες του είναι καθρέφτης των πόρων του, αυτό το μέσο που ΟΛΟΙ γνωρίζουν τη σχέση του εκδότη του με την Αρχιεπισκοπή τα τελευταία ΔΕΚΑ χρόνια (και που ήταν κάποτε ΤΕΤΡΑ-ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ), στάθηκε ΠΑΝΤΑ απέναντι σε όλους τους εκβιαστές και τους εκβιασμούς.
Από τα πολλά που γράφτηκαν αυτή την περίοδο θα σταθούμε σε τρία γιατί και τον τρόπο που διοικεί ο Μακάριος φωτογραφίζουν και τον τρόπο που κάνουν και έκαναν τις δουλειές τους οι συκοφάντες αποκαλύπτουν.
Το πρώτο αφορά τις εγκαταστάσεις της μονής του «Άξιον Εστί» στη Μελβούρνη. Φωτογραφίες που δείχνουν εγκατάλειψη και φθορά έκαναν τον γύρο του διαδικτύου για να «καταγγελθεί η αδιαφορία του Μακάριου».
Υπάρχει λογικός άνθρωπος που θα δει τις φωτογραφίες και θα πιστέψει ότι αυτά έγιναν τον τελευταίο χρόνο; Δεν υπάρχουν άνθρωποι που ζουν στην περιοχή που ξέρουν σε ποια κατάσταση ήταν η μονή εδώ και χρόνια;
Έγραψε κανείς ότι το έργο συντήρησης της Μονής έχει ξεκινήσει; Ποιος το έχει αναλάβει και με ποια κριτήρια; Αναφέρθηκε ότι την αποκατάσταση της μονής θα κάνει το Andronas Conservation Architecture;
Δηλαδή το αρχιτεκτονικό γραφείο που είχε αναλάβει, μεταξύ άλλων, τον Αγγλικανικό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου στη Μελβούρνη, τον Καθολικό Καθεδρικό ναό του Αγίου Πατρικίου της Μελβούρνης και την Πολιτειακή Βιβλιοθήκη της Βικτώριας.
Το Αρχιτεκτονικό Γραφείο που έχει υποβάλλει πρόταση για να συμμετάσχει σε μέρος της αποκατάστασης της Παναγίας των Παρισίων. Ενοχλούν οι προδιαγραφές που θέτει η διοίκηση Μακάριου, ενοχλούν γιατί δείχνουν πως θα γίνονται τα πράγματα από εδώ και πέρα.
Το δεύτερο που θα σταθούμε είναι ο ισολογισμός της Βασιλειάδας στη Νέα Νότια Ουαλία που κανείς από τους καταγγέλλοντες δεν κατάφερε να «διαβάσει» σωστά.
Σύμφωνα λοιπόν με την «ανάγνωση» των φωστήρων «μέχρι το προτελευταίο οικονομικό έτος ο Οργανισμός παρουσίαζε έλλειμα γύρω στο ένα εκατ. δολάρια οι οποίες εκτοξεύθηκαν κατά το οικονομικό έτος 2018-19.
Έλα όμως που το οικονομικό έτος τελειώνει στις 30 Ιουνίου (2019) και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ενθρονίστηκε μια μόλις μέρα πριν, στις 29 Ιουνίου, άρα είναι σαφές ότι το χρέος είναι αδύνατον να δημιουργήθηκε κατά την περίοδο της διοικήσεως του. Δηλαδή για να το πούμε πιο ξεκάθαρα: ο Μακάριος δεν δημιούργησε το έλλειμα αλλά βρήκε ένα έλλειμα ύψους 11.569,351 στη Βασιλειάδα του Σύδνεϋ. Και προσπαθεί να εξυγιάνει την κατάσταση δίχως να εκθέσει τα πρόσωπα του παρελθόντος, τα οποία είναι υπεύθυνα.
Το τρίτο είναι τα ενοίκια που η Βασιλειάδα στη Βικτώρια υποτίθεται ότι κατέβαλε προς την Αρχιεπισκοπή. Χωρίς να γίνει κανένας έλεγχος, κανένα ερώτημα ως πως το ποιος συμφώνησε τα ποσά αυτά και σε ποια περίοδο, ποιος τα εισέπραξε και ποιος τα διαχειρίστηκε… Είναι απολύτως εξακριβωμένο από την εφημερίδα μας ότι επί διοικήσεως Μακαρίου η Αρχιεπισκοπή τα μόνα χρήματα που έχει εισπράξει είναι το νόμιμο ενοίκιο ύψους 1,850.000 δολ. Αλλά οι γνωστοί διαστρεβλωτές της αληθείας μας λένε ότι και για τα προηγούμενα χρόνια ο Μακάριος φταίει. Αυτός φαίνεται από την Εσθονία κανόνιζε το ύψος των ενοικίων και των τρόπο που θα εκδαπανηθούν τα χρήματα.
Είναι βέβαιο ότι η αυτή η εκστρατεία δολοφονίας χαρακτήρα έχει αποτύχει.
Στις δύο μεγάλες εκδηλώσεις που έγιναν την περίοδο της πανδημίας, μία στο Πίκτον και μία την Αγία Αικατερίνη, παρά τους αυστηρούς περιορισμούς, η ομογένεια ΓΥΡΙΣΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ στους συκοφάντες και συνεχίζει να αγκαλιάζει τον Αρχιεπίσκοπο.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στο Πίκτον παραβρέθηκε ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας ΝΝΟ, Χάρης Δανάλης, ότι στην «Εθνική Επιτροπή» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση συμμετέχει ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, Μπιλ Παπαστεργιάδης.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο Αρχιεπίσκοπος χαίρει εκτιμήσεως από όλο τον πολιτικό κόσμο και τους θρησκευτικούς αρχηγούς της χώρας μας.
Πρόσφατα η Πρωθυπουργός της ΝΝΟ κ. Berejeklian όταν έμαθε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είναι στο κτίριο της Βουλής, διέκοψε τις εργασίες της και τον επισκέφθηκε για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της στη στάση του Αρχιεπισκόπου σχετικά με τον κορωνοϊό.
Το ίδιο έκανε και ο Υπουργός Πολυπολιτισμικών Υποθέσεως κ. Lee, ένω η ίδια η Κυβερνήτρια της ΝΝΟ προχθές τον επισκέφθηκε στην Αρχιεπισκοπή.
Μπορεί το έργο του Αρχιεπισκόπου να είναι στα πρώτα του βήματα, μπορεί να βρίσκεται σε εξέλιξη μια εκστρατεία δολοφονίας χαρακτήρα, αλλά η προσωπικότητα του είναι αρκετή για να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη των σημαντικότερων θεσμικών παραγόντων της ευρύτερης ομογένειας και της αυστραλιανή Πολιτείας. Και αυτό φαίνεται ότι το έχει επιτύχει.
Η προσπάθεια των εκβιαστών να παρασύρουν την ομογένεια μέσα στα βούρκο που βουλιάζουν οι ίδιοι απέτυχε. Νεωτεριστές, μετριοπαθείς ή συντηρητικοί, παράγοντες και «απλοί πολίτες», ένθερμοι πιστοί ή αδιάφοροι, ηλικιωμένοι μετανάστες και φοιτητές, κληρικοί και λαϊκοί, έδωσαν το παρόν σε όλες του τις δραστηριότητες, έδειξαν με την παρουσία τους τι πραγματικά πιστεύουν για το Μακάριο αλλά και για όσους ΥΠΟΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ όλης της Ομογένειας. Όποιος γνωρίζει τις «φυλές» της ομογένειας, τα συμφέροντα ή τα ιδανικά της, ΒΛΕΠΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ.
Κυρίως, ο κόσμος που δεν έχει συμφέροντα…
Πηγή: «ο Κόσμος»
