Το Χαλέπι ήταν και αυτό –όπως η Θεσσαλονίκη, το Κιρτζαλί, η Μοσούλη και το Κιρκούκ–, στα «σύνορα της καρδιάς» του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Με αυτά τα νεοοθωμανικά «νάματα» μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά νέων στην Τουρκία, ανάμεσα στους οποίους και ο αστυνομικός Μεβλούτ Μερτ Αλτιντάς, από τη Σόκια της Σμύρνης.

«Το Χαλέπι είναι τουρκικό. Εδώ και 900 χρόνια είναι μια τουρκομανική πόλη, μόλις πριν από 90 χρόνια ήταν μια δική μας πόλη. Ο δολοφόνος Άσαντ σκοτώνει και δολοφονεί τα αδέλφια μας στο Χαλέπι. Οι χριστιανοί Ρώσοι, ως νέοι σταυροφόροι, δολοφονούν μουσουλμάνους στη Συρία». Αυτά είναι τα συνθήματα που επικρατούν στη νεοοθωμανική τουρκική κοινωνία μέχρι σήμερα.

Αυτά τα συνθήματα εκφωνούσαν στους λόγους τους ο Ερντογάν και οι συν αυτώ, μέχρι τις 27 Ιουνίου οπότε έστειλε την επιστολή συγγνώμης στον Πούτιν και τη Ρωσία, για το αεροσκάφος που είχαν καταρρίψει τουρκικά F-16 στις 24 Νοεμβρίου 2015.

Ο Ερντογάν άλλαξε ρότα και στράφηκε προς τους δολοφόνους της Ρωσίας για να αποτρέψει τη δημιουργία του κουρδικού διαδρόμου στη βόρεια Συρία. Πώς; Παίρνοντας άδεια από τη Μόσχα για να εισβάλει στη Συρία, στο πλαίσιο της επιχείρησης Ασπίδα του Ευφράτη.

Έκτοτε ο Ερντογάν μέρα με τη μέρα έρχεται πιο κοντά με τον Πούτιν και τη Μόσχα, και απομακρύνεται από την Ουάσιγκτον και από τη Δύση. Έκτοτε ο Ερντογάν εγκατέλειψε την παλιά του ρητορική, υιοθετώντας μια άλλη αντιδυτική αυτή τη φορά ρητορική.

Αλλά, μπορεί ο Ερντογάν να εγκατέλειψε την παλιά ρητορική, δεν την εγκατέλειψε, όμως, ο λαός, η νεολαία, ο Μεβλούτ Μερτ Αλτιντάς. Κατά την άποψή μου, κανείς δεν βρίσκεται πίσω από τον δράστη, παρά μόνο ο ίδιος ο Ερντογάν.

Η πολιτική και η ρητορική του είναι αυτά που όπλισαν του χέρι του δράστη προκαλώντας ένα ακόμα πλήγμα στη διεθνή εικόνα και στο κύρος της Ρωσίας, αφού όταν σκοτώνεις έναν πρέσβη είναι σαν να σκοτώνεις την ίδια τη Ρωσία, τον ίδιο τον Πούτιν.

Όσο για το αν η δολοφονία αυτή επηρεάζει την ρωσοτουρκική προσέγγιση, μια πρώτη προσέγγιση λέει «όχι», καθώς και ο Ερντογάν και ο Πούτιν έχουν επενδύσει πολλά σε αυτήν. Ο μεν Ερντογάν τη διαφύλαξη της ενότητας της Τουρκίας, ο δε Πούτιν τον προσπορισμό σοβαρών γεωπολιτικών κερδών από την απομάκρυνση της Τουρκίας από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τη Δύση.

Το πρώτο κέρδος είναι το Χαλέπι το οποίο έπεσε αφότου η Τουρκία «πούλησε» εκείνους που μέχρι προχθές εξόπλιζε, για να κερδίσει την Αλ Μπαμπ και να αποτρέψει τη δημιουργία του Κουρδικού Διαδρόμου και την έξοδό τους στη Μεσόγειο, που θα οδηγήσει νομοτελειακά στην ομοσπονδοποίηση της Τουρκίας.

Ένα είναι σίγουρο, ότι έχουμε να δούμε πολλά επεισόδια, προσεχώς.