Η Τουρκία προχωρά με γρήγορους ρυθμούς στο μεγαλεπήβολο εξοπλιστικό της πρόγραμμα υλοποιώντας το στόχο της για την ανάδειξή της ως περιφερειακή δύναμη και φυσικά στην κυριαρχία της και στο χώρο του Αιγαίου.
Ένα από τα προγράμματα που αφορούν άμεσα την Ελλάδα και πιο ειδικά το ΠΝ είναι αυτό της προμήθειας των νέων τορπιλών Mk. 48 Mod 6AT (όπως αποκαλύπτει και το περιοδικό ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ)
Αυτό έγινε γνωστό ύστερα από την ανακοίνωση της αμερικανικής υπηρεσίας αμυντικής συνεργασίας DSCA ( Defense Security Cooperation Agency) του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ στην οποία αναφέρεται η καταρχήν έγκριση εκ μέρους των αμερικανικών αρχών της πώλησης 48 τορπιλών Mk. 48 Mod 6AT για τον εξοπλισμό των νέων της υποβρυχίων Type 214 (T-214TN AIP) 6 εκ των οποίων πρόκειται να προμηθευτεί σύντομα.
Παράλληλα στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται η προμήθεια κανίστρων αποθήκευσης και μεταφοράς, κεφαλών ασκήσεων, δεξαμενών καυσίμων ασκήσεων και λοιπού εξοπλισμού και εργαλείων περισυλλογής επιφανείας. Στο πρόγραμμα εντάσσεται επίσης η αναβάθμιση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων συντήρησης και των υπηρεσιών επιμελητείας.. Το κόστος της πώλησης ανέρχεται στα 170 εκατ. δολάρια.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της DSCA, η Τουρκία που έχει «σημαντική εμπειρία στη συντήρηση και υποστήριξη προηγμένων τορπιλών και ειδικότερα των Mk. 46 Mod. 5A(S)W και Mk. 54 Lightweight Torpedo (LWT) διαθέτει ικανή υποδομή που θα απαιτήσει ελάχιστες αναβαθμίσεις».
Ο συνδυασμός βέβαια των τουρκικών Type 214TN και των συγκεκριμένων τορπιλών μόνο ως άκρως επικίνδυνος μπορεί να εκτιμηθεί αν όχι θανατηφόρος. Η Mk48 είναι ένα όπλο το οποίο πολλοί χαρακτηρίζουν ως τον AMRAAM της θάλασσας καθώς πρόκειται για όπλο τεχνολογικής αιχμής στην κατηγορία του :
Έχει μέγιστη ακτίνα δράσης 38 χλμ. με ταχύτητα 102 χ.α.ω(!) (55 κόμβους) ή 50 χλμ. με ταχύτητα 74 χ.α.ω. Κανένα σύστημα προειδοποίησης που βρίσκεται σε φρεγάτα του ΠΝ δεν μπορεί να αποφύγει την προσβολή του από ένα τέτοιο όπλο. Είναι σαν επιχειρεί ένα Phalanx να καταρρίψει ένα υπερηχητικό Brahmos…
Μάλιστα το σύστημα καθοδήγησης της τορπίλης συνίσταται από μια διάταξη σόναρ διάταξης φάσης 2D που επιτρέπει στην τορπίλη να εκτελεί αυτόνομη έρευνα και προσβολή του σκάφους επιφανείας. Μάλιστα η Mk. 48 Mod 6AT είναι σχεδιασμένη για να εκρήγνυται κάτω από την καρίνα του σκάφους έτσι ώστε αυτή να σπάει κυριολεκτικά στη μέση με αποτέλεσμα την γρήγορη βύθισή του.
Ταυτόχρονα διατηρείται και η επιλογή καθοδήγησής της από το σύστημα ελέγχου πυρός του υποβρυχίου μέσω ενσύρματης ζεύξης οπτικών ινών.
Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα κορυφαίο επιθετικό όπλο και ακριβώς για αυτό το λόγο το αμ4ερικανικό Ναυτικό έχει εξοπλίσει με αυτό τα υποβρύχιά του, των κλάσεων Ohio, Seawolf-, Los Angeles και Virginia. Και τώρα η Τουρκία πρόκειται να φέρει τη συγκεκριμένη τορπίλη στο Αιγαίο φροντίζοντας πριν ακόμη από την ναυπήγηση των υποβρύχιων για τον εξοπλισμό τους..
Στην Ελλάδα αντίθετα και χωρίς καν να έχουμε παραλάβει τα υποβρύχια πλην ενός, το εξοπλίζουμε ή θα τα εξοπλίσουμε με τις «αρχαίες» SUT και SST-4.
Η αντιστοιχία είναι ακριβώς η δία εάν πετούσαμε F-35 χρησιμοποιώντας βλήματα Sparrow! Και όμως είναι ακριβώς ΄έτσι. Το ελληνικό πρόγραμμα προμήθεια βαρέων τορπιλών ύψους 140 εκατ. € για την προμήθεια 51 τορπιλών ξεκίνησε το 2001 και ουδέποτε τέλειωσε.
Έτσι τα υποβρύχια του ΠΝ και όχι μόνο τα Type 214 αλλά και τα υπόλοιπα παραμένουν πρακτικά άοπλα απέναντι σε ένα τουρκικό υποβρυχιακό Στόλο ο οποίος βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη.
Πιο συγκεκριμένα το τουρκικό Ναυτικό διαθέτει 14 υποβρύχια εκ των οποίων τα τέσσερα είναι 209/1400 GUR, τέσσερα τύπου 209/1400 Preveze και έξι τύπου 209/1200 Atilay. Παράλληλα το τουρκικό Ναυτικό έχει υπό παραγγελία 6 υποβρύχια Type 214 (T-214TN AIP) με το χρονοδιάγραμμα των παραδόσεων να ξεκινά μετά από 3 έως 4 χρόνια. Επιπρόσθετα έχουν εγκριθεί δύο προγράμματα εκσυγχρονισμού ένα για δύο υποβρύχια κλάσης Atilay τα Doganay S 351 και Dolunay S-352 και ένα για τα τέσσερα κλάσης 209/1400 Gur
