Του Γιώργου Θεοχάρη
Δεν πρόλαβε να έλθει στο Άγιον Όρος ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τζέφρι Πάιατ και οι διάφορες μυθοπλασίες, και μάλιστα και σε εκκλησιαστικές ακόμη ιστοσελίδες, άρχισαν να δίνουν και να παίρνουν. Μέχρι για «πόλεμο» ΗΠΑ – Ρωσίας στο Άγιον Όρος άρχισαν να μιλούν.
Έγραψε λοιπόν αφελής και ευφάνταστος αρθρογράφος, υπογράφοντας ως «Μελχισεδέκ»:
«Την αλλαγή στρατηγικής επιθυμεί προφανώς και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Δεν είναι τυχαίο πως την πρόσκληση στον κ. Πάιατ να επισκεφθεί το Αγιον Ορος απηύθυνε ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, σε μια προσπάθεια να ανακόψει τις θερμές σχέσεις και το «φλερτ» μονών του Αγίου Ορους με τη Μόσχα.».
Αγνοεί όμως ότι ο Παναγιώτατος σε όλους τους ετεροδόξους που θέλουν να γνωρίσουν βαθύτερα την Ορθοδοξία τους συνιστά να επισκεφθούν τρία μέρη: το Άγιον Όρος, την Καππαδοκία και το Σινά.
Τις συστάσεις αυτές έχει δώσει κατά κόρον στο παρελθόν σε πολλούς επωνύμους, που τον επισκέφθηκαν και του εκδήλωσαν τέτοιο ενδιαφέρον.
Ειδικά την επίσκεψη στο Άγιον Όρος (του οποίου ο Πατριάρχης τυγχάνει θερμότατος λάτρης) την συνιστά τόσο συχνά σε αλλοδαπούς και ημεδαπούς, ετεροδόξους και Ορθοδόξους, που μόνο σκοπιμότητα δεν μπορεί κανείς να υποπτευθεί πίσω από την σύσταση αυτή του κ. Βαρθολομαίου.
Όμως οι φαντασιώσεις και η παντελής άγνοια του αρθρογράφου (κανονικά δεν θα έπρεπε να μας απασχολήσουν τα γραφόμενά του, αλλά το κάνουμε για την αποκατάσταση της αλήθειας) δεν σταματούν εδώ.
Γράφει λοιπόν:
«Καθόλου τυχαία δεν θεωρώ την επίσκεψη του πρέσβη των ΗΠΑ στο Αγιον Ορος. Εχει σημασία, κρύβει συμβολισμούς και ουσία. Προσωπικά, δεν θυμάμαι άλλον πρέσβη των ΗΠΑ να επισκέπτεται μονές της Αθωνικής Πολιτείας είτε επίσημα είτε ανεπίσημα.»
Δυστυχώς δεν γνωρίζει ότι μόλις 2 χρόνια πριν και ο προκάτοχος του Τζἐφρι Πάιατ έχει επισκεφθεί επίσης το Άγιον Όρος.
Μάλλον δεν θα ξέρει ότι το Άγιον Όρος επισκέπτονται και πολλοί άλλοι πρέσβεις, καθώς επίσης ότι στο παρελθόν γίνονταν και οργανωμένες ακόμη επισκέψεις πρεσβευτών.
Δεν τον «έκοψε» ότι το Άγιον Όρος αποτελεί τελικό προορισμό δεκάδων χιλιάδων αλλοδαπών επισκεπτών της χώρας μας κάθε χρόνο, και πολλών Αμερικανών, και φυσικό είναι ο εκάστοτε Πρέσβης οποιασδήποτε χώρας να θέλει να το γνωρίσει, έστω και για καθαρά περιηγητικούς λόγους, όπως το Σούνιο, την Βεργίνα, την Σαντορίνη κ.λπ.
Αλλά ο αρθρογράφος μας συνεχίζει ακάθεκτος και βλέπει πίσω από την επίσκεψη τα εξής:
«Ομως η επίσκεψη του Αμερικανού πρέσβη στα μοναστήρια, ειδικά σε εκείνα που έχουν προνομιακή σχέση με τη Ρωσία, δίνει το στίγμα μιας διαφορετικής πολιτικής στην ευρύτερη περιοχή, που αφορά και τις Ορθόδοξες τοπικές Εκκλησίες και όσους άμεσα ή έμμεσα αναμειγνύονται και εμπλέκονται σε κάποιον βαθμό.».
Μιλά για προνομιακή σχέση της Μονής Βατοπεδίου με την Ρωσία, την οποία προσπαθούν να ανακόψουν οι ΗΠΑ(!), ξεχνώντας ότι το Βατοπέδι το έχει επισκεφθεί στο παρελθόν ο πατέρας Μπους, πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, το επισκέπτεται συχνά ο πρίγκηπας Κάρολος της Αγγλίας, ενώ μεγάλο μέρος της δημοφιλούς αμερικανικής τηλεοπτικής εκπομπής 60 minutes έχει γυριστεί στην Μονή, και ως εκ τούτου είναι φυσικότατο να αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες Αμερικανούς.
Όμως όλα αυτά δεν πτοούν τον αρθρογράφο για να καταλήξει στα συμπεράσματά του, παρότι -ευτυχώς- εκφράζει και μία αδυναμία «ερμηνείας»:
«Ο Τζέφρι Πάιατ στέλνει πολλαπλά μηνύματα με αυτή την επίσκεψη στο Περιβόλι της Παναγίας. Προς το παρόν, δεν μπορώ να ερμηνεύσω με ακρίβεια ποια είναι η στρατηγική και πώς επηρεάζεται από τις γεωπολιτικές εξελίξεις στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Βγαίνουν, πάντως, προφανή συμπεράσματα. Πρώτον, ότι η Αμερική ασχολείται περισσότερο και παρακολουθεί τα ζητήματα που αφορούν την Ορθοδοξία και το Αγιον Ορος άμεσα και όχι μόνο καλλιεργώντας σχέσεις μέσω του Οικουμενικού Πατριαρχείου ή του εκάστοτε Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Δεύτερον, είναι προφανές ότι δεν είναι και το πιο ευχάριστο να υπάρχουν αυτές οι σχέσεις συγκεκριμένων Αγιορειτών, που έχουν ανοίξει ευθεία γραμμή με τη Μόσχα, μη τηρώντας καν τα προσχήματα.».
Όλα αυτά έπλασε στο μυαλό του ο καλός αρθρογράφος μας, όλα, εκτός από το αυτονόητο:
Τον εσωτερικό πόθο ή έστω και την απλή περιέργεια ενός ανθρώπου να γνωρίσει έναν άγνωστο για αυτόν ιστορικό και πολυφημισμένο τόπο, που διακρίνεται όχι μόνο για τις ομορφιές του, αλλά και για την πνευματικότητά του.
