Του Γιάννη Παπανικολάου-ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: Όταν είχε γίνει η φρικτή τρομοκρατική ενέργεια στο Μπατακλάν του Παρισιού, στις 13 Νοεμβρίου του 2015, που στοίχισε την ζωή σε 130 ανθρώπους, δηλαδή σε κάποιες δεκάδες περισσότερους από όσους Έλληνες αδελφούς μας βρήκαν φρικτό θάνατο στις πυρκαγιές της Αττικής, το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ  ήταν το πρώτο ελληνικό site που αποκάλυψε και κατήγγειλε την συγκλονιστική αλήθεια:

Ενας καθολικός ιερέας τόλμησε να πει στον λαό, με αληθινό πόνο και με εξαιρετικά διακριτικό και προσεκτικό τρόπο, την φρικτή αλήθεια, αυτήν που συστηματικά μας κρύβουν μέχρι σήμερα όλα τα μεγάλα ΜΜΕ, εν Ελλάδι και παγκοσμίως:

Απηύθυνε από το διαδίκτυο ένα απλό ερώτημα:
Τί τραγουδούσαν όλοι όσοι ήταν μέσα στην συναυλία όταν ξέσπασε η επίθεση;
Kiss the devil: φίλησε τον διάβολο. Και άλλους ακόμη ύμνους στον διάβολο.
Και κατέληγε το καταπληκτικό κείμενο του Γάλλου ιερέα: γίνονται παιχνίδια με τον διάβολο;
Ποια ήταν η στάση της εκκοσμικευμένης Καθολικής Εκκλησίας απέναντι σε αυτόν τον υπέροχο ιερέα της, που ήταν ο μόνος που τόλμησε να αναλάβει τις πνευματικές ευθύνες του και να πει την αλήθεια στον λαό;

Η Εκκλησία ευθυγραμμίστηκε με την λαϊκή κατακραυγή, την κατακραυγή ενός λαού στο μεγαλύτερο ποσοστό άθεου, και αντί να μιμηθεί τον αληθινό ιερέα της, τον εδίωξε και τον εξόρισε! Μα μήπως αυτή δεν ήταν η τύχη και αρκετών Προφητών, όταν τολμούσαν να πουν στον κόσμο την αλήθεια;
Αυτό είναι ένα καθαρό παράδειγμα για το πώς μία «Εκκλησία», που έχει χάσει τον πνευματικό προσανατολισμό της, δεν ενδιαφέρεται για το θέλημα του Θεού ούτε για να πει την αλήθεια στον λαό, αλλά, μέσα στην δίνη της προϊούσας εκκοσμίκευσής της, προσπαθεί απλά να αρέσει στον κόσμο.
Γιατί σας τα γράφουμε όλα αυτά;

Αφορμή παίρνουμε από την περίπτωση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου και από την ανάρτηση στο διαδίκτυο:
«Ζητάμε την καθαίρεση και απομάκρυνση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιου», που έχει ήδη συγκεντρώσει 16.000 υπογραφές.

Ως αιτιολογία αναφέρεται στο ψήφισμα: «Τα κηρύγματα μίσους και η προτροπή σε βιαιοπραγίες δεν έχουν θέση στην Χριστιανική θρησκεία. Ευχές για
να σαπίσουν χέρια, να τρυπήσουν στομάχια και επιθέσεις σε ΛΟΑΤΚΙ άτομα, δεν χωράνε στην Ελληνική κοινωνία.
Με αποκορύφωμα τις πρόσφατες δηλώσεις του για τους πυρόπληκτους και για τον θάνατο τόσων ανθρώπων, είναι επιτακτική ανάγκη η απομάκρυνση του από τους κόλπους της εκκλησίας της Ελλάδος.».

Με λίγα λόγια η αιτιολογία, αν καταλάβαμε καλά, είναι οι φραστικές επιθέσεις του Μητροπολίτη κατά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και η αόριστη αναφορά σε δηλώσεις «για τους πυρόπληκτους και για τον θάνατο τόσων ανθρώπων». Όμως, εάν διαβάσει κανείς ολόκληρη την ανακοίνωση του Μητροπολίτη, η μισή από την οποία είναι αγιογραφικά χωρία περί θεομηνιών και τίποτε περισσότερο, θα δει ότι πουθενά δεν καταφέρεται εναντίον των πυρόπληκτων και τίποτε προσβλητικό δεν γράφει για τον θάνατο τόσων ανθρώπων.

ΛΟΑΤΚΙ
Απλά η κεντρική ιδέα του κειμένου του Αμβροσίου είναι, για να χρησιμοποιήσω ακριβώς τις ίδιες τις λέξεις του, «Όσο περισσότερο οι Έλληνες απομακρύνονται από τό δρόμο του Θεού, τόσο και περισσότερες φυσικές καταστροφές μας περιμένουν!». Και επιρρίπτει το βάρος της πνευματικής κυρίως ευθύνης στον Πρωθυπουργό της χώρας και στην Κυβέρνηση.
Μήπως λοιπόν όσοι ανέβασαν το ψήφισμα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την μνήμη των πυρόπληκτων και των τραγικών θυμάτων, επικαλούμενοι αυτά, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που τους ενδιαφέρει είναι οι επιθέσεις του Αμβροσίου κατά των ΛΟΑΤΚΙ; Ως ερώτημα το θέτουμε.

Διότι πώς, ενώ δηλώνονται ως αποκορύφωμα οι πρόσφατες δηλώσεις του Αμβροσίου, δεν μας αναφέρει το ψήφισμα τί ακριβώς από τις δηλώσεις είναι αυτό που ενοχλεί;
Μα θα πείτε: συμφωνείτε με την ενέργεια και το κείμενο του Μητροπολίτη ή τον παραλληλίζετε με τον διωχθέντα χάριν της αληθείας Γάλλο κληρικό;
Η απάντησή μας είναι ξεκάθαρα όχι. Ο Γάλλος κληρικός είχε πιστεύουμε πολύ μεγαλύτερη διάκριση, προσοχή και ευγένεια.

Πιστεύουμε ότι την ώρα του μεγάλου πόνου θα ήταν προτιμότερα λόγια και έργα παραμυθίας, συμπαράστασης και παρακλήσεως ή τουλάχιστον η σιωπή. Και αφού περάσει κάποιος καιρός και μειωθεί ο αβάστακτος πόνος, να αρχίσουν να λέγονται και οι αλήθειες, αφού πρώτα η αποτίμηση της συμφοράς και των αιτίων της θα μπορούσε να γίνει πιο ψύχραιμα και αντικειμενικά.
Από την άλλη πλευρά όμως, εάν διαβάσουμε την ανακοίνωση Αμβροσίου, θα δούμε ότι επισημαίνει ένα αληθινό, υπαρκτό πρόβλημα: την απομάκρυνση του λαού μας από την πίστη και το ευαγγέλιο, στην οποία πρωτοστατούν οι ιθύνοντες, οι οποίοι και φυσικά έχουν πολύ μεγάλο μερίδιο πνευματικής ευθύνης.

Κάτι ανάλογο δεν μας θύμισε σήμερα και το μήνυμα για την τραγωδία ενός Μητροπολίτη που μόνο για ρητορική μίσους δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει, του Μεσογαίας Νικολάου, ο οποίος είπε: «καιρός να μάθουμε από τα λάθη και τις παραλείψεις μας. Για ο,τι συνέβη δεν φταίει ο Θεός• φταίμε εμείς. Είναι ανάγκη να αναστηθεί στη ζωή μας πρωτίστως η πίστη στον Θεό και στη συνέχεια η σύνεση. Θα μπορούσε κάλλιστα αυτή η τραγική δοκιμασία να μεταστραφεί σε αφύπνιση και αλλαγή πορείας.».

Κραυγές «να καθαιρεθεί ο Αμβρόσιος» ή «σκάσε επιτέλους» δεν κάνουν τίποτε απολύτως, παρά να αναπαράγουν την ίδια ρητορική μίσους, για την οποία κατηγορούν τον Αμβρόσιο.
Λόγοι όπως ο τελευταίος του Μητροπολίτη Μεσογαίας θέτουν το πρόβλημα στην σωστή του βάση.

Δεδομένου όμως ότι πολλοί άνθρωποι και από τον εκκλησιαστικό χώρο, ακόμη και αρχιερείς, άρχισαν να πετροβολούν -με βαριές ενίοτε εκφράσεις- τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο, υπάρχει ορατός ο κίνδυνος η Εκκλησία μας να προσπαθεί απλά να αρέσει στον λαό και στους ιθύνοντές του, και να μην τους λέει την αλήθεια, για να μην τους δυσαρεστήσει. Έτσι δεν θα διακονεί την αλήθεια, αλλά θα ακολουθεί την Καθολική Εκκλησία στο κατήφορο της εκκοσμίκευσης, προσπαθώντας απλά να είναι αρεστή στον κόσμο. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι οι Προφήτες, όπως ο Προφήτης Ηλίας που πρόσφατα εορτάσαμε, δεν φρόντιζαν να αρέσουν στον λαό τους και στους άρχοντές του, αλλά να του λένε την αλήθεια και το θέλημα του Θεού, ακόμη και εάν αυτό είχε ως αποτέλεσμα φοβερό κίνδυνο ή και έναν τραγικό για αυτούς θάνατο.

Μην ξεχνάμε ότι ο μεγαλύτερος άγιος της Εκκλησίας μας, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, αποκαλούσε τον κόσμο που έρχονταν σε αυτόν «γεννήματα οχιών» και τους έλεγε «τί ήλθατε σε εμένα;», αλλά με αυτό τον έλεγχο τον παρηγορούσε, δηλαδή του πρόσφερε πραγματική μετάνοια και τον οδηγούσε σε αλλαγή ζωής. Και το τέλος του Προδρόμου ήταν ο αποκεφαλισμός του από την Ηρωδιάδα.
Φοβόμαστε ότι, εάν ζούσε ο Τίμιος Πρόδρομος σήμερα, είτε θα είχαν αναρτηθεί ψηφίσματα εναντίον του στα facebook για ρητορική μίσους είτε θα βρισκόταν μία Καθολική Εκκλησία να τον αποκεφαλίσει, όπως αποκεφάλισε τον ιερέα της, που τόλμησε να πει την αλήθεια για το Μπατακλάν και να παρακινήσει τον λαό σε πραγματική μετάνοια. Αυτήν την αλήθεια μας επισήμανε και ο Ντοστογιέβσκι με τον Μέγα Ιεροεξεταστή, που καταδίκασε ξανά τον Χριστό και στην θέση του έβαλε τον άνθρωπο, αντί για τον θεανθρωπισμό έβαλε τον ανθρωπισμό, με την έννοια του αντίθεου ουμανισμού.
Η αλήθεια είναι ότι τα 12 σημεία πνευματικής κατάπτωσης, για τα οποία κατηγορεί ο Μητροπολίτης τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνησή του ως υπευθύνους, δεν είναι καθόλου ψεύτικα, αλλά πέρα για πέρα αληθινά.

Δηλαδή οι Κυβερνώντες δεν έχουν καμία πνευματική ευθύνη έναντι του Θεού;
Ο Θεός είναι αγάπη, αλλά, όπως είπε και ο ίδιος ο Χριστός, είναι και η Αλήθεια, η Δικαιοσύνη, η Ζωή.
Χωρίς τον Χριστό δεν υπάρχει ζωή, αλλά μόνο στάκτη και θάνατος.