Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ϛ´ 17 – 23 – 17 και καταβάς μετ’ αυτών έστη επί τόπου πεδινού, και όχλος μαθητών αυτού, και πλήθος πολύ του λαού από πάσης της Ιουδαίας και Ιερουσαλήμ και της παραλίου Τύρου και Σιδώνος, οί ήλθον ακούσαι αυτού και ιαθήναι από των νόσων αυτών,
18 και οι οχλούμενοι από πνευμάτων ακαθάρτων, και εθεραπεύοντο· 19 και πάς ο όχλος εζήτει άπτεσθαι αυτού, ότι δύναμις παρ’ αυτού εξήρχετο και ιάτο πάντας. 20 Και αυτός επάρας τους οφθαλμούς αυτού εις τους μαθητάς αυτού έλεγε· Μακάριοι οι πτωχοί, ότι υμετέρα εστίν η βασιλεία του Θεού. 21 μακάριοι οι πεινώντες νύν, ότι χορτασθήσεσθε. μακάριοι οι κλαίοντες νύν, ότι γελάσετε.
22 μακάριοί εστε όταν μισήσωσιν υμάς οι άνθρωποι, και όταν αφορίσωσιν υμάς και ονειδίσωσι και εκβάλωσι το όνομα υμών ως πονηρόν ένεκα του υιού του ανθρώπου. 23 χάρητε εν εκείνη τη ημέρα και σκιρτήσατε· ιδού γάρ ο μισθός υμών πολύς εν τώ ουρανώ· κατά τα αυτά γάρ εποίουν τοις προφήταις οι πατέρες αυτών.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ϛ´ 17 – 23
17 Και όταν κατέβη μαζί με αυτούς από το όρος, εστάθη εις κάποιαν πεδιάδα. Και είχε μαζευθή εκεί πλήθος από μαθητάς του και λαός πολύς από όλην την Ιουδαίαν και από την Ιερουσαλήμ και από την παραλίαν της Τύρου και της Σιδώνος, οι οποίοι ήλθον διά να ακούσουν την διδασκαλίαν του και διά να ιατρευθούν από τας ασθενείας των. 18 Ήσαν δε εκεί και πολλοί, που ηνοχλούντο από πνεύματα ακάθαρτα. Και εθεραπεύοντο. 19 Και όλος ο λαός εζήτει να τον εγγίση· διότι ως Θεάνθρωπος ήτο πηγή χάριτος και δυνάμεως και δεν είχεν ανάγκην να δανεισθή από άλλον ταύτα και η δύναμις αύτή, που έβγαινεν από επάνω του, ιάτρευεν όλους.
20 Και αυτός, αφού εσήκωσε τα μάτια του και τα προσήλωσεν εις τους μαθητάς του, έλεγε· Πανευτυχείς και μακάριοι είσθε σείς οι πτωχοί, που δεν ξιππάζεσθε από τα πλούτη, αλλά εξαρτάτε ταπεινώς τον εαυτόν σας από τον Θεόν και έχετε στηριγμένην την ελπίδα σας εις την πρόνοιάν του. Και είσθε μακάριοι, διότι είναι ιδική σας η βασιλεία του Θεού. 21 Μακάριοι είσθε σείς, που πεινάτε τώρα και υπομένετε καρτερικώς και χωρίς να γογγύζετε τας στερήσεις και τας ανάγκας της πτωχείας, διότι θα χορτασθήτε με τα πνευματικά αγαθά της ουρανίου βασιλείας. Μακάριοι είσθε σείς, που κλαίετε τώρα διά τα αμαρτήματά σας και διά τας δοκιμασίας, που δέχεσθε με ευγνωμοσύνην από τον Θεόν, ο οποίος δι’ αυτών σας παιδαγωγεί, διότι θα γελάσετε και θα χαρήτε κατά την μέλλουσαν ζωήν.
22 Μακάριοι είσθε, όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι και όταν σας αφορίσουν και διακόψουν κάθε θρησκευτικήν και κοινωνικήν σχέσιν μαζί σας και όταν σας υβρίσουν και όταν βγάλουν το όνομά σας ως κακόν και σας διαπομπεύσουν, όλα δε αυτά σας τα κάμουν, επειδή είσθε μαθηταί και πιστοί ακόλουθοι του υιού του ανθρώπου. 23 Χαρήτε κατ’ εκείνην την ημέραν και πηδήσατε από την μεγάλην σας χαράν. Διότι ιδού ο μισθός σας και η ανταμοιβή σας θα είναι μεγάλη εις τον ουρανόν. Διότι και εις τους τιμηθέντας και βραβευθέντας από τον Θεόν προφήτας τα ίδια έκαναν οι πρόγονοι των σημερινών διωκτών σας.
