Ι.Μ.ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου πολιούχου Βεροίας επί τη εορτή της Αγίας Ιερουσαλήμ και των τέκνων αυτής.
Κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας ο Μητροπολίτης τέλεσε την εις Πρεσβύτρερον χειροτονία και την εις Αρχιμανδρίτη χειροθεσία του Ιεροδιακόνου π. Θεοδοσίου Μπούσκα, αδελφού της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά και Θεολόγου.
Παρατίθεται η ομιλία του Μητροπολίτη
«Και βασάνοις θλιβόμενοι και πυρί δαπανώμενοι και ποιναις και μάστιξι συντριβόμενοι … ουκ ηρνήσασθε Χριστόν, αθλοφόροι τετράριθμοι».
Με αυτές τις λέξεις περιγράφει ο ιερός υμνογράφος το μαρτύριο αλλά και το μεγαλείο των τεσσάρων εορταζομένων σήμερα αγίων της πόλεώς μας, της αγίας ενδόξου οσιομάρτυρος Ιερουσαλήμ και των τριών τέκνων της, των αγίων μαρτύρων Σεκένδου, Σεκενδίκου και Κηγόρου.
Οι διώκτες τους τούς υπέβαλαν σε ποικίλα βασανιστήρια, προκειμένου να τούς αναγκάσουν να αρνηθούν την πίστη τους στον Χριστό. Όμως εκείνοι, αν και ήταν νέοι στην ηλικία, αν και γνώριζαν ότι η εμμονή τους στην πίστη θα τούς οδηγούσε στο μαρτύριο και στον θάνατο, δεν δειλίασαν. Επανέλαβαν με την επιλογή τους τους λόγους του ιδρυτού της τοπικής μας Εκκλησίας, πρωτοκορυφαίου αποστόλου Παύλου: «πέπεισμαι ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή … ούτε τις κτίσις ετέρα δυνήσεται ημάς χωρίσαι από της αγάπης του Χριστού».
Σε αυτή την αγάπη του Χριστού, που τροφοδοτούσε την πίστη τους και την απόφασή τους να μαρτυρήσουν για τον Χριστό, έγκειται το μεγαλείο των αγίων που τιμούμε σήμερα, και αυτή δίδει το μέτρο της αληθινής αγάπης που οφείλουμε να έχουμε όλοι μας προς τον Χριστό, διότι αυτή είναι η πραγματική αγάπη, είναι η αγάπη που ζητά ο Χριστός από όλους μας ανεξαιρέτως, εάν θέλουμε να είμαστε και να ονομαζόμαστε γνήσιοι μαθητές του.
Και μπορεί η δική μας πίστη και η δική μας αγάπη στον Χριστό να μην δοκιμάζεται με την αντοχή μας στους διωγμούς ή στο μαρτύριο, κρίνεται όμως και αξιολογείται, όταν αυτές αμφισβητούνται από τους γύρω μας και εμείς εμμένουμε σε αυτές. Όταν η πίστη και η αγάπη μας στον Χριστό γίνονται αιτία χλευασμών και σχολίων από τους ανθρώπους που μάς περιβάλλουν και όμως εμείς δεν διστάζουμε να ομολογούμε την πίστη μας και να αποδεικνύουμε την αγάπη μας στον Θεό.
Κρίνεται και αξιολογείται και από πιο απλά και πιο καθημερινά πράγματα. Κρίνεται και αξιολογείται από τα έργα μας. Εάν τα έργα μας αποδεικνύουν την πίστη και την αγάπη μας στον Χριστό, τότε αυτές πράγματι υφίστανται και είναι γνήσιες.
Εάν πράγματι πιστεύουμε και αγαπούμε τον Χριστό τότε η αναστροφή μας μέσα στον κόσμο είναι σύμφωνη με το θέλημα και τις εντολές του, διότι απόδειξη της αγάπης μας στον Χριστό είναι η τήρηση των εντολών του και απόδειξη της πίστεώς μας είναι η απόλυτη ανάθεση της ζωής μας στα χέρια του Θεού.
Με αυτή την πίστη και αυτή την αγάπη πιστεύω ότι προσέρχεσαι και συ σήμερα, για να λάβεις από των χειρών του Επισκόπου σου τον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης και να καταστείς διά της χάριτος του Παναγίου και τελεταρχικού Πνεύματος ιερεύς του Υψίστου και οικονόμος των θείων μυστηρίων.
Ο δεύτερος βαθμός της ιερωσύνης είναι, όπως γνωρίζεις, πολύ ανώτερος και πολύ υψηλότερος του πρώτου βαθμού, του βαθμού του διακόνου. Διότι ο διάκονος διακονεί, ενώ ο ιερεύς με τη χάρη του Θεού τελειοί τα ιερά μυστήρια, μεταδίδει τη χάρη και την ευλογία του Θεού στους ανθρώπους, αγγίζει με τα χοϊκά του χέρια το Σώμα του Κυρίου, έχει χρέος και ευθύνη να οδηγεί τους ανθρώπους στη σωτηρία. Και εάν ο ιερεύς καλεί τους πιστούς να κοινωνήσουν Σώμα και Αίμα Χριστού «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης», είναι αυτονόητο ότι πρώτα ο ίδιος πρέπει να διαθέτει περίσσευμα φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης.
Την αναγκαιότητα της αγάπης προς τον Χριστό, μιας αγάπης που υπερβαίνει κάθε ανθρώπινη αγάπη, τονίζει ο ίδιος ο Κύριος μας με το τριπλό ερώτημά του στον απόστολο Πέτρο, πριν να του εμπιστευθεί τη διαποίμανση των ανθρώπων.
Αυτή την αγάπη ζητά ο Χριστός και από σένα όχι μόνο για σήμερα, που θα λάβεις τη χάρη της ιερωσύνης, αλλά σε όλη σου τη ζωή. Διότι η αγάπη στον Χριστό δεν είναι συναίσθημα, αλλά είναι τρόπος ζωής. Αγάπη είναι η τήρηση των εντολών, όπως το λέει και ο ίδιος ο Χριστός: «Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνος εστίν ο αγαπών με». Και η τήρηση των εντολών του Χριστού εκφράζεται με την ταπείνωση και την υπακοή στον Επίσκοπο και στην Εκκλησία. Και η ταπείνωση και η υπακοή στις εντολές του Θεού είναι αυτές που θα σε βοηθήσουν ώστε να διατηρείς την ψυχή και το σώμα σου καθαρά από του κόσμου και από της αμαρτίας, και έτσι να προσεγγίζεις τω αγίω Θυσιαστηρίω «ακαταγνώστως και απροσκόπτως» και να έχεις ακόμη τον Χριστό «ενοικούντα και μένοντα» στην ψυχή σου. Διότι μόνο με τη δική του παρουσία στην ψυχή σου και με ακλόνητη την αγάπη σου προς τον Χριστό θα μπορέσεις να αντιμετωπίσεις και τις δυσκολίες που θα συναντήσεις στην ιερατική σου διακονία, η οποία δεν είναι μόνο τιμή και χάρη, αλλά και σταυρός και ενίοτε μαρτύριο.
Όμως στη διακονία σου δεν θα είσαι μόνος. Θα σε συνοδεύουν οι πατρικές ευχές και οι προσευχές μου, όπως και οι ευχές των πατέρων και της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά και της Ιεράς μας Μητροπόλεως, που συμπροσεύχονται σήμερα κατά τη χειροτονία σου, καθώς και οι ευχές των γονέων, των οικείων και των φίλων σου και όλων των παρισταμένων στη μεγάλη αυτή ημέρα της ζωής σου.
Όλα αυτά τα χρόνια που ήσουν διάκονος, η υπακοή και η επιμέλεια που έδειξες, η προθυμία και η συνέπειά σου σε ό,τι σου ανετίθετο, αλλά και ο ζήλος σου για τη μελέτη, προκειμένου να ολοκληρώσεις τις προπτυχιακές σπουδές σου στη Θεολογική Σχολή, και η επιθυμία σου να τις συνεχίσεις σε μεταπτυχιακό επίπεδο, μάς δίδουν την ελπίδα και τη βεβαιότητα ότι και στο εξής θα συνεχίσεις με ανάλογο ζήλο και διάθεση αλλά και με ταπείνωση να διακονείς την Εκκλησία και την Ιερά μας Μητρόπολη, ως πρεσβύτερος πλέον, ώστε να σε αξιώσει ο Θεός, διά πρεσβειών και των εορταζομένων αγίων, της αγίας Ιερουσαλήμ και των τέκνων της, αγίων Σεκένδου, Σεκενδίκου και Κηγόρου, του οσίου Αντωνίου του νέου, και του προστάτου οσίου Θεοδοσίου του κοινοβιάρχου, αλλά και του Γέροντος Θεοδοσίου της Βηθανίας, να αποδειχθείς πιστός και άξιος οικονόμος των μυστηρίων του Θεού, για να ακούσεις και συ κατά την ημέρα της κρίσεως το «είσελθε, δούλε πιστέ και αγαθέ, εις την χαράν του Κυρίου σου».
Για να δείτε τις φωτογραφίες πατήστε τον σύνδεσμο ΕΔΩ
