ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ: Με τη χαρά της προσμονής και το φως της ελπίδας να φωτίζει τις λευκές λαμπάδες του, ο πιστός λαός πλημμύρισε ασφυκτικά στις εκκλησίες των πόλεων και των χωριών της ακριτικής επαρχίας το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Η Ανάσταση του Χριστού χαρίζει σε όλους ελπίδα, προσδοκία και παρηγοριά.
Ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός στο Πασχαλινό Μήνυμά του, που ανεγνώσθη στους Ιερούς Ναούς της επαρχίας του, ερμηνεύοντας τη σημασία της εορτής, μεταξύ άλλων γράφει· «…Σε μια εποχή γενικευμένης άρνησης και αποστασίας, μέσα από το κενό μνημείο, παρήγορος και ελπιδοφόρος αντηχεί ο αντίλαλος της αγγελικής είδησης ότι «ηγέρθη ο Κύριος, ούκ εστιν ώδε∙ ίδε ο τόπος όπου έθηκαν αυτόν» (Μάρκ. στ΄ 16). Το μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού ανατρέπει τα πάντα∙ η σωτηρία υπερνικά την αμαρτία, η αγάπη εξαφανίζει το μίσος, η ειρήνη συντρίβει την βία, η χαρά εξουδετερώνει την θλίψη, η ελπίδα αντικαθιστά την απόγνωση, το φως διαλύει το σκοτάδι, η ζωή νεκρώνει τον θάνατο, η λαμπρή παρουσία του Αναστάντος ακυρώνει την άρνηση του Θεού. Η Ανάσταση του Κυρίου καταργεί τα αδιέξοδα, φανερώνει δρόμους σωτηρίας, διαψεύδει το ψέμα και τη ματαιότητα του κόσμου, ανοίγει ορίζοντες πίσω και πέραν από τον θάνατο…
»Η Ανάσταση του Χριστού ανατρέποντας τα δεδομένα του κόσμου τούτου, εγκαινιάζει μία νέα πορεία στην ιστορία του ανθρώπου, γι’ αυτό και η πίστη μας σε αυτήν συνεπάγεται «απαρχή άλλης βιοτής», οδηγεί σέ «καινή» ζωή, σε καινούργια ζωή, με συμμετοχή μας στη ζωή του Αναστάντος. Ο Κύριος δεν αναστήθηκε για τον εαυτό Του, για να δείξει τη δύναμή Του, για να πείσει για τη θεότητά Του, διότι Αυτός ο Ίδιος είναι η ζωή∙ αναστήθηκε για μας. Στον 142ο Ψαλμό, ο ιερός Δαβίδ γράφει: «ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με», Κύριε, εσύ είσαι η ζωή μου, δώσε μου ζωή από τη ζωή Σου. Αυτό είναι και το μήνυμα της Λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου: να ζωοποιηθούμε από τις σταγόνες των κρουνών της τετρωμένης πλευράς Του και να λάβουμε την αιώνια ζωή που προσφέρει αφειδώλευτα η Χάρις Του σε όσους το επιθυμούν και μετά πόθου και ιερού φόβου Τον προσεγγίζουν, διότι «Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου, καθώς προείπεν, έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν και μέγα έλεος…
»Η πίστη στην Ανάσταση του Χριστού είναι η μόνη απάντηση στο ερώτημα του κόσμου και του ανθρώπου. Χωρίς αυτήν δεν υπάρχει ερμηνεία του κόσμου, ούτε λόγος να υπάρχουμε, ούτε νόημα και σκοπός της ζωής. Υπάρχει μόνο το σκοτάδι του θανάτου, η κυριαρχία της αμαρτίας. Η Ανάσταση του Χριστού ανασταίνει την ίδια τη ζωή μας, αναδεικνύει την αξία μας, φανερώνει τον αιώνιο προορισμό μας, ομορφαίνει την επίγεια πορεία μας».
Ο Μητροπολίτης το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου αρχικά μετέβη στον Δίλοφο, του τέως Δήμου Τριγώνου, στο Τριεθνές Ελλάδος, Τουρκίας και Βουλγαρίας, όπου παρουσία του Δημάρχου Ορεστιάδος Διαμ. Παπαδοπούλου, του Διοικητού του 21ου Συνταγματος συνταγματαρχου Δημητρίου Τσαφούλη και των λιγοστών κατοίκων του οικισμού τέλεσε την ακολουθία της Αναστάσεως στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίας Τριάδος.
Στη συνέχεια ο Μητροπολίτης προέστη της Αναστασίμου ακολουθίας, του Όρθρου και της Πασχαλινής Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου, παρουσία του Βουλευτού Έβρου Αναστ. Δημοσχάκη, του υπαρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. αντιστρατήγου Πασχ. Συριτούδη, του Δημάρχου Διδυμοτείχου Ρωμ. Χατζηγιάννογλου, του Διοικητού της XVI Μεραρχίας Διδυμοτείχου υποστρατήγου Γεωργίου Βάσιου και πλήθους πιστών.
Την Κυριακή του Πάσχα το πρωΐ ο Μητροπολίτης μετέβη στην Ορεστιάδα και προέστη του Εσπερινού της Αγάπης στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων. Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας ανεγνώσθη στα αγγλικά απο τον π. Μελέτιο Κουράκλη, στα γερμανικά απο τον π. Γεώργιο Αραμπατζή, στα ρουμανικά απο τον π. Διονύσιο Agache, στα βουλγαρικά απο τον π. Νικόλαο Καλφόπουλο, στα τουρκικά απο τον π. Στέφανο Κιοσσέ και στα αραβικά απο τον π. Βενέδικτο Salama.
Το απόγευμα ομοίως ο Μητροπολίτης προέστη του Εσπερινού της Αγάπης στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας στο Διδυμότειχο. Το ευαγγελικό ανάγνωσμα ανεγνώσθη στα αγγλικά απο τον π. Μελέτιο Κουράκλη, στα Βουλγαρικά απο τον π. Αθανάσιο Sultanov, στα ισπανικά απο τον π. Ιερώνυμο Espinosa, στα γεωργιανά απο τον π. Ανδρέα Αϊδινίδη, στα αλβανικά απο τον π. Σπυρίδωνα Ζούπα και στα αραβικά απο τον π. Βενέδικτο Salama.
