ΟΣΙΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ: Πάτερ, αύριο μην κάνετε Λειτουργία. Είναι πολύ επικίνδυνο!
-Σιωπή, σιωπή…
– Γέροντα, σας παρακαλούμε! Η κατάσταση έχει αγριέψει. Κάθε μέρα πέφτουν γύρω μας βόμβες. Φοβόμαστε να βγούμε από το σπίτι. Ανησυχούμε και για σας.
Ατάραχος ο π.Ιερώνυμος άκουγε τους ανθρώπους που τις τελευταίες μέρες κατέφθαναν ανήσυχοι στο Σιμωνοπετρίτικο Μετόχι της Αναλήψεως στον Βύρωνα Αττικής.
Ήθελαν να τον προστατεύσουν, αλλά και να βρουν καταφύγιο στη γαλήνια μορφή του.
-Σωπάστε, σωπάστε… τους έλεγε εκείνος και προσευχόταν μυστικά με τους Χαιρετισμούς του Τιμίου Σταυρού και της Παναγίας. Πίστευε βαθιά στη δύναμη του Χριστού και γι’ αυτό, ποτέ δεν έχανε την ειρήνη του.
1943. Ο Βύρωνας βρίσκεται στο κέντρο των αντιμαχόμενων παρατάξεων.
Τα αγγλικά καράβια από τον Πειραιά βομβαρδίζουν την περιοχή. Ο π.Ιερώνυμος τελεί τη Θεία Λειτουργία. Του είπαν να κλείσει την εκκλησία για λόγους ασφαλείας.
Δεν δέχθηκε. Θέλησε να μείνει πιστός στο καθήκον του.
Έξω από τον Ναό οι οβίδες και τα βλήματα πέφτουν βροχή. Κάποια στιγμή ακούγεται ένας φοβερός κρότος. Έπειτα κι άλλος κι άλλος.
Αρχίζουν να πέφτουν οι πέτρες και οι σοβάδες της εκκλησίας. Ο κόσμος τρομαγμένος ζητά τρόπο διαφυγής και σωτηρίας.
-Μην κουνηθεί κανείς!
Η φωνή του σεβάσμιου λευίτη τους καθηλώνει όλους. Στην Ωραία Πύλη προβάλλει η γαλήνια μορφή του.
– Σας εγγυώμαι ότι δεν πρόκειται ούτε καν να σκονισθείτε! Σε λίγο είναι η ώρα για να κοινωνήσουμε. Θα προσέλθετε όλοι κι έπειτα θα επιστρέψετε ήσυχα στο σπίτι σας.
Πράγματι την ημέρα εκείνη όλοι κοινώνησαν και, όπως ομολογεί αυτόπτης μάρτυρας, «πήγαν στα σπίτια τους χωρίς την παραμικρή σκόνη, παρά το ότι γύρω τους υπήρχαν σωροί από μπάζα που είχαν σωριασθεί».
Και οι ζημιές που έγιναν στον Ναό, επιδιορθώθηκαν μόλις σε δεκαπέντε ημέρες.
Σαν τα μελίσσια συνεργάστηκαν πολλοί άνθρωποι, βοήθησαν με χρήματα αλλά και με προσωπική εργασία και ο Ναός έγινε πιο ωραίος από πρώτα*!
«Μωυσέως μοναχού Σιμωνοπετρίτου, Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης – ο Γέρων της «Αναλήψεως», έκδ.Ι. Μ.Σίμωνος Πέτρας, Άγιον Όρος 1982, σελ. 113-114
