13 Μαρτίου 1966 (Το θαυμαστό όνειρο μιας μοναχής)
ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ: «Σεβαστή μου Μητέρα, Ευλογείτε! Είδα στον ύπνο μου πως πήγα στην Εκκλησία να σας βρω, κι εκεί, βλέπω την πόρτα του Ιερού να είναι ανοιχτή.
Για μια στιγμή, βλέπω ένα χέρι, και ένοιωσα μέσα μου ότι θα ήταν ο Άγιος Εφραίμ. Δεν πρόλαβα να τελειώσω την σκέψη μου, και Να!
Ο Άγιος Εφραίμ με τα τρία παλικάρια! Έτσι, όλοι μαζί με ακολούθησαν και με ύφος αυστηρό και με χειρονομία, σαν να με μάλωνε, μου είπε:
«Μα τι έχεις εσύ πάλι και κάνεις έτσι; Να κάνεις μετάνοιες, να κάνεις μετάνοιες, να κάνεις μετάνοιες», είπε τρεις φορές και όταν πήγα να του φιλήσω το χέρι, έκανε και ο ίδιος μετάνοιες στρωτές, αλλά έκανα κι εγώ. Και τότε του είπα:
«Εσείς Άγιε μου, είσαστε Άγιος, και να μην κάνετε μετάνοιες».
Εκείνος μου απάντησε τότε κάτι, που δεν το θυμάμαι. Τότε γονάτισα μπροστά του και του είπα:
«Άγιε μου τι να κάνω για να σωθώ;» Και μου είπε ο Άγιος:
«Να ακούτε την Γερόντισσα, να την σέβεστε και να μην την στεναχωρείτε». Πρόσθεσα τότε κι εγώ:
«Η Μητέρα σας αγαπά πάρα πολύ Άγιε Εφραίμ». Και ο Άγιος πρόσθεσε:
«Το ξέρω, το ξέρω». Και είπα:
«Άγιε μου, θέλετε να δείτε την μητέρα; Είναι στην κουζίνα». Και ο Άγιος είπε:
«Θα πάμε όλοι μαζί». Εννοούσε τα τρία παλικάρια. Πρώτος πήγαινε ο Άγιος και ακολουθούσαμε όλοι εμείς. Όταν φθάσαμε έξω από την κουζίνα, μας λέγει ο Άγιος:
«Μπείτε, εγώ θα σας κάνω έκπληξη». Μπήκαμε στην κουζίνα και τα παλικάρια, ένα-ένα, σας χαιρέτισαν, σας φίλησαν το χέρι και συζητούσαν μαζί σας, σαν να σας ήταν γνωστοί.
Τα πρόσωπα τους έλαμπαν πάρα πολύ αλλά και η ψυχή τους! Όταν το είδα την πρώτη φορά, φορούσαν ρούχα πολιτικά.
Τώρα τα είδα με λευκούς χιτώνες. Η ηλικία τους θα ήταν 19-20 χρονών. Τότε, σηκώθηκε το ένα από τα παιδιά αυτά και είπε:
«Πάω να σημάνω Απόδειπνο». Και του είπα:
«Έχετε σημάνει άλλη φορά;». Και μου απάντησε:
«Πολλές φορές έχω σημάνει».
Και μετά απ” αυτά ξύπνησα!»
από το βιβλίο: «Οπτασίαι και Θαύματα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εφραίμ του Θαυματουργού» – Γ΄τόμος (Έκδοση Ι.Μ. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου – Όρος Αμώμων Αττικής).
