Επιμέλεια: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ: Στον Ιερό Ναό της Κοινότητος Ρέϊνε, πλησίον της Ναζαρέτ, λειτούργησε την Κυριακή του Παραλύτου ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ο οποίος στο κήρυγμα του αναφέρθηκε στην Ανάσταση του Χριστού, στο φόβο σε όλο τον πλανήτη εξαιτίας του κορωνοϊού, αλλά και τις εχθροπραξίες που έλαβαν χώρα.
Αναλυτικά το ανακοινωθέν:
Τήν Κυριακήν, 10ην/23ην Μαίου 2021, ο Μακαριώτατος Πατήρ ημών καί Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ελειτούργησεν επί τή εορτή τής Κυριακής τού Παραλύτου εις τόν Ιερόν Ναόν τής Κοινότητος Ρέϊνε, πλησιοχώρου τής πόλεως Ναζαρέτ.
Κατά τήν Κυριακήν αυτήν η Εκκλησία έχει εις τήν μνήμην αυτής τήν παρά τού Κυρίου θεραπείαν τού παραλύτου, ο οποίος έκειτο παράλυτος τριάκοντα καί οκτώ έτη καί «ουκ είχεν άνθρωπον, ίνα βοηθήση αυτόν νά εμβή πρώτος εις τό ύδωρ τής Προβατικής κολυμβήθρας καί ο οποίος τή δυνάμει καί τώ λόγω τού Κυρίου ήρε τόν κράββατον αυτού καί περιεπάτει», (Ιω. 5. 1-15).
Επί τώ εορταζομένω γεγονότι τούτω, ο Μακαριώτατος διελθών πρώτον από τήν Μητρόπολιν τής Ναζαρέτ, προεξήρξε θείας Λειτουργίας εις τόν Ιερόν Ναόν τής Κοινότητος Ρέϊνε, συλλειτουργούντων Αυτώ τών Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Ναζαρέτ κ. Κυριακού, Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου καί τού Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων ως τού ηγουμένου τής Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως τού Σωτήρος εν Θαβώρ καί τού Γέροντος Καμαράση Αρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου καί Αραβοφώνων Πρεσβυτέρων, εν οίς ο Πρεσβύτερος π. Συμεών, Προϊστάμενος τού Ναού τούτου, ψαλλούσης τής χορωδίας τής ενορίας καί μετεχόντων πιστών αυτής.
Εις τό Κοινωνικόν τής θείας Λειτουργίας ωμίλησεν ο Μακαριώτατος διά τής κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού:
Επί τή Προβατική κολυμβήθρα, άνθρωπος κατέκειτο εν ασθενεία, καί ιδών σε Κύριε εβόα Άνθρωπον ουκ έχω, ίνα, όταν ταραχθή τό ύδωρ, βάλη με εν αυτώ εν ώ δέ πορεύομαι, άλλος προλαμβάνει με, καί λαμβάνει τήν ίασιν, εγώ δέ ασθενών κατάκειμαι, καί ευθύς σπλαγχνισθείς ο Σωτήρ, λέγει πρός αυτόν Διά σέ άνθρωπος γέγονα, διά σέ σάρκα περιβέβλημαι, καί λέγεις άνθρωπον ουκ έχω; άρόν σου τόν κράββατον καί περιπάτει. Πάντα σοι δυνατά, πάντα υπακούει, πάντα υποτέτακται, πάντων ημών μνήσθητι, καί ελέησον Άγιε, ως φιλάνθρωπος.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί,
Η Χάρις τού αγίου Πνεύματος, τού Πνεύματος δηλονότι τού ιατρού τών ψυχών καί τών σωμάτων, Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, συνήγαγε πάντας ημάς εν τώ ιερώ τούτω τόπω τής πόλεως ημών Ρένε, ίνα εν Πασχαλίω χαρά καί αγαλλιάσει εορτάσωμεν τό θαύμα τής θεραπείας τού Παραλύτου ανθρώπου, τού επί τριάκοντα καί οκτώ έτη αναμένοντος τήν ίασιν εκ τής ασθενείας αυτού.
Τό μυστήριον τής θείας εν Χριστώ Οικονομίας εις ένα καί μόνον σκοπόν απέβλεπεν, εις τήν θεραπείαν, δηλαδή τήν σωτηρίαν τών ψυχών καί τών σωμάτων ημών τών ανθρώπων εκ τής ασθενείας, δηλονότι τής αμαρτίας, ως εναργέστατα διατυπώνει τούτο ο υμνωδός λέγων: «Διά σέ άνθρωπε, άνθρωπος γέγονα, διά σέ σάρκα περιβέβλημαι καί λέγεις άνθρωπον ουκ έχω;», λέγει Κύριος.
Εις τήν σημερινήν ευαγγελικήν περικοπήν τής θεραπείας τού Παραλύτου διακρίνομεν καί θαυμάζομεν τήν δύναμιν τής υπομονής καί τής ελπίδος. Ο επί τριάκοντα καί οκτώ έτη ασθενών άνθρωπος δέν κατελήφθη από απελπισίαν, διότι αντλούσε δύναμιν καί ελπίδα από τήν πίστιν του εις τόν ελεήμονα Θεόν. «Τά αδύνατα παρ ανθρώποις δυνατά παρά τώ Θεώ εστιν», (Λουκ. 18,27) λέγει Κύριος. Λέγομεν δέ τούτο, διότι τόν Παράλυτον άνθρωπον εθεράπευσεν ουχί ο Άγγελος, ο οποίος κατά καιρόν κατέβαινεν εν τή κολυμβήθρα καί εταράσσετο τό ύδωρ (Ιωάν. 5,4), αλλά ο τών Αγγέλων Δεσπότης Χριστός, ως επισημαίνει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Κατέβαινεν άγγελος τοίνυν εις τήν κολυμβήθραν καί ετάρασσε τό ύδωρ καί είς εθεραπεύετο. Κατήλθεν ο τών Αγγέλων Δεσπότης εις τόν Ιορδάνην [ποταμόν] καί ετάραξε τό ύδωρ καί τήν Οικουμένην άπασαν εθεράπευσε».
Κατά δέ τόν άγιον Κύριλλον Ιεροσολύμων, η παρουσία τού Χριστού εν μέσω τών ανθρώπων είναι σωτηριώδης, δηλονότι θεραπευτική. Άς ακούσωμεν τού αγίου Πατρός λέγοντος: «Όπου άν φανή Ιησούς, εκεί καί η σωτηρία, κάν τε γάρ ίδη τελώνην καθήμενον επί τού τελωνείου, τούτον απόστολον ποιεί καί ευαγγελιστήν κάν τε μετά νεκρών ταφή, νεκρούς εγείρει καί τυφλοίς μέν τό βλέπειν χαρίζεται, κωφοίς δέ τό ακούειν. Καί τάς κολυμβήθρας περιέρχεται, ου τάς οικοδομάς ζητών, αλλά τούς νοσούντας ιατρεύων».
Εάν ο Θεός Λόγος, Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εν τή ενσαρκώσει καί ενανθρωπήσει Αυτού εκ τών αγνών αιμάτων τής αειπαρθένου καί Θεοτόκου Μαρίας διά Πνεύματος αγίου εφάνη εν τοίς ουρανοίς καί τή επιγείω οικουμένη τώρα πλέον διά τής τριημέρου Αυτού ταφής τής εν τώ Άδη Καθόδου καί τής ενδόξου καί νικηφόρου Αναστάσεως Αυτού εφάνη καί εν τοίς καταχθονίοις ως λέγει καί ο υμνωδός άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: «Ότε κατήλθες πρός τόν θάνατον η ζωή η Αθάνατος, τότε τόν Άιδην ενέκρωσας τή αστραπή τής Θεότητος ότε δέ καί τούς τεθνεώτας εκ τών καταχθονίων ανέστησας πάσαι αι δυνάμεις τών επουρανίων εκραύγαζον. Ζωοδότα Χριστέ ο Θεός ημών δόξα Σοι».
Η Ανάστασις τού Χριστού, αγαπητοί μου αδελφοί, ανήγγειλεν τήν μετάβασιν ημών εκ τού θανάτου εις τήν ζωήν, τήν ελευθερίαν, δηλονότι εκ τής δουλείας τής αμαρτίας, ως κηρύττει ο μακάριος Παύλος: «ο γάρ νόμος τού πνεύματος τής ζωής εν Χριστώ Ιησού ηλευθέρωσέ με από τού νόμου τής αμαρτίας καί τού θανάτου», (Ρωμ. 8-2).
Ερμηνεύων τόν Παύλειον τούτον λόγον, ο μέν Θεοδώρητος λέγει «νόμος τής αμαρτίας» σημαίνει «τής αμαρτίας η δυναστεία», ο δέ άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας λέγει: «αμαρτίας καί θανάτου νόμον τό σαρκικόν ονομάζει φρόνημα, πρός πάν είδος φαυλότητος [= πονηρού έργου] αποφέρον ημάς».
Κατά τόν άγιον Κύριλλον Ιεροσολύμων ο Ιησούς επέλεξε τόν κατακείμενον παραλυτικόν, διότι «είχε αμαρτιών πολύ φορτίον καί νόσου πολυχρόνιον αλγηδόνα ου μόνον τό σώμα, αλλά καί τήν ψυχήν», διά τούτο είπεν αυτώ, «θέλεις υγιής γενέσθαι;» (Ιωάν. 5,6). Καί προσθέτει ο ιερός ημών Πατήρ Κύριλλος λέγων: «Επειδή γάρ εκ πίστεως η σωτηρία, διά τούτο ήκουσεν [ο παραλυτικός] τό θέλεις, ίνα τό θέλειν επαγάγη=[επιφέρη] τήν ενέργειαν. Τούτο μόνου τού Ιησού τό ρήμα αρχιατρών γάρ ουκ έστιν αισθητών [=διά τών αισθήσεων αντιληπτόν]. Οι γάρ τά αισθητά [=τά ψυχικά] νοσήματα θεραπεύοντες ου δύνανται πάσιν λέγειν θέλεις υγιής γενέσθαι; Ιησούς δέ καί τό θέλειν χαρίζεται καί τό πιστεύειν λαμβάνει καί τήν δωρεάν αμισθί = [χωρίς πληρωμήν] χαρίζεται».
Τό ιστορικόν, δηλονότι τό πραγματικόν γεγονός τής θεραπείας τού παραλυτικού κατέδειξεν αφ ενός μέν τήν υπερφυά δύναμιν τού Θεανθρώπου Χριστού, διότι εθεράπευσε ανίατον νόσημα καί αφ ετέρου τήν φιλανθρωπίαν Αυτού, διότι, ως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος: «τόν μάλιστα άξιον όντα ελέους καί ευεργεσίας του, [τόν παραλυτικόν] πρό τών άλλων είδεν ο κηδεμών καί φιλάνθρωπος [=Χριστός].
Πράγματι, ο Παραλυτικός έτυχε τού ελέους καί τής ευεργεσίας τού Χριστού, διότι ούτος επέδειξεν «εις τόν Θεόν μετάνοιαν καί πίστιν τήν εις τόν Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν», (Πράξ. 20,21), κατά τό κήρυγμα Αυτού «μετανοείτε καί πιστεύετε εν τώ ευαγγελίω», (Μάρκ. 1,15). Μέ άλλα λόγια, η μετάνοια θεωρείται πραγματική, όταν αύτη συνοδεύηται μέ τήν πίστιν πρός τόν αναστάντα Χριστόν, ως τόν Λυτρωτήν καί Σωτήρα ημών, ως τήν μόνην οδόν, διά τής οποίας οδηγούμεθα ασφαλώς πλησίον τού Θεού. «Εγώ ειμι η οδός καί η αλήθεια καί η ζωή ουδείς έρχεται πρός τόν Πατέρα, ει μή δι εμού», λέγει Κύριος, (Ιωάν. 14,6).
Ημείς αγαπητοί μου αδελφοί, καλούμεθα νά αντιμετωπίζωμεν τάς παντοίας δοκιμασίας τής ζωής μας, αλλά καί τάς ασθενείας μας, έχοντες ως υπόδειγμα τόν Παραλυτικόν άνθρωπον, τόν επί τριάκοντα καί οκτώ έτη έχοντα εν τή ασθενεία αυτού (Ιωάν. 5,5). Μετά δέ τού υμνωδού δεηθώμεν τού ιατρού τών ψυχών καί τών σωμάτων ημών λέγοντες:
«Τήν ψυχήν μου Κύριε, εν αμαρτίαις παντοίαις, καί ατόποις πράξεσι, δεινώς παραλελυμένην, έγειρον τή θεϊκή σου επιστασία, ώσπερ καί τόν Παράλυτον, ήγειρας πάλαι, ίνα κράζω σεσωσμένοςοικτίρμον δόξα, Χριστέ, τώ κράτει σου». Αμήν. Χριστός Ανέστη!
Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ηκολούθησε δεξίωσις καί παρετέθη τράπεζα μετά προσφωνήσεων αμοιβαίων, τού Μακαριωτάτου προσφωνούντος ως έπεται:
«Δεύτε πάντα τά έθνη γνώτε τού φρικτού μυστηρίου τήν δύναμιν Χριστός γάρ ο Σωτήρ ημών ο εν αρχή Λόγος εσταυρώθη δι ημάς καί εκών ετάφη καί ανέστη εκ νεκρών τού σώσαι τά σύμπαντα, Αυτόν προσκυνήσωμεν»
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Εντιμότατε Πρόεδρε τής Εκκλησιαστικής Επιτροπής ,
καί σεβαστά μέλη,
Ευχαριστούμεν τώ αγίω Τριαδικώ Θεώ, τώ αξιώσαντι ημάς συνεορτάσαι μεθ υμών σήμερον Κυριακή τετάρτη από τού Πάσχα τήν εορτήν τών εορτών, τής Αναστάσεως δηλονότι τού Θεού καί Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Τό γεγονός τής εκ νεκρών Αναστάσεως τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού επαναλαμβάνεται εν τώ μεγάλω μυστηρίω τής θείας Ευχαριστίας, δηλαδή τής θείας Λειτουργίας, κατά τήν οποίαν καλούμεθα, ίνα μέτοχοι γενώμεθα τού σώματος καί τού αίματος τού Αναστάντος Χριστού.
Η αγία τού Χριστού Εκκλησία καί δή η Εκκλησία τών Ιεροσολύμων διεφύλαξε διά μέσου τών αιώνων, αφ ενός μέν τήν παρακαταθήκην τήν καλήν, (Β΄ Τιμ. 1,14) τουτέστιν τήν Αποστολικήν ημών πίστιν καί παράδοσιν καί αφ ετέρου δέ τήν ενότητα τών μελών τού σώματος τής Εκκλησίας, ως καί τήν Ρωμαιορθόδοξον ταυτότητα ή καλλίτερον ειπείν Al intima αυτών.
Αυτό τό έτος καί διά δευτέραν φοράν εορτάζομεν τό Πάσχα εν μέσω προκλήσεως καί οδυνηρών καταστάσεων. Λαοί καί έθνη δοκιμάζονται από τόν φόβον, τήν αβεβαιότητα καί τά τραύματα, τά οποία επέφερεν η πανδημία τού covid 19, αλλά καί τό πύρ τών εχθροπραξιών. Παρά ταύτα, τό ενυπόστατον καί ανέσπερον φώς τής Αναστάσεως τού Χριστού λάμπει, καί τούτο διότι «Ιησούς Χριστός χθές καί σήμερον ο αυτός καί εις τούς αιώνας», (Εβρ. 13,8) κηρύττει ο θείος Παύλος. Αψευδής μαρτυρία τού γεγονότος τούτου είναι ο κενός τάφος τού Αναστάντος Σωτήρος ημών Χριστού, αλλά καί η αγία ημών Εκκλησία, τό εν τώ κόσμω ζών Σώμα τού Χριστού, η οποία κατέστη ο φύλαξ τού κενού μνημείου αλλά καί ο διαπρύσιος κήρυξ τού χαροποιού καί ελπιδοφόρου μηνύματος «Χριστός Ανέστη»!
Τούτο ακριβώς τό μήνυμα «Χριστός Ανέστη» ενεστάλαξε εις τάς καρδίας τών Χριστιανών τής αγίας Γής τήν δύναμιν καί τό θάρρος πρός αντιμετώπισιν τού θανάτου, τής καταστροφής, τής καταπιέσεως, τής δουλείας καί τού φόβου, αλλά καί τής αβεβαιότητος, ακουόντων πάντοτε εις τάς προτροπάς τού μακαρίου Παύλου λέγοντος: «Γρηγορείτε, στήκετε εν τή πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε πάντα υμών εν αγάπη γινέσθω» (Α΄Κορ. 16, 13-14).
Αυτής τής εν Χριστώ αγάπης τήν κοινωνίαν διεδηλώσαμεν καί ημείς, κλήρος καί λαός ,εν τή θεία Λειτουργία εν τώ μυστηρίω δηλονότι τής θείας ευχαριστίας σήμερον.
Εν κατακλείδι δέ διαβεβαιούμεν υμάς, αγαπητοί μου αδελφοί, ότι τό Rum Orthodox Πατριαρχείον Ιεροσολύμων αποτελεί τήν κιβωτόν, τήν πνευματικήν τε καί φυσικήν, τήν οποίαν «κατεσκεύασεν ο Κύριος καί ουχί άνθρωπος εις σωτηρίαν τών οικούντων εν αυτή», (Εβρ. 11,7).
Χριστός Ανέστη. Έτη πολλά καί ευλογημένα».
