ΚΑΤΟΥΝΑ ΑΙΤΩΛΙΑΣ: Οι εικόνες του παλαιού κοιμητηρίου της Κατούνας, όπου τάφοι άνοιξαν και βρίσκονται στον αέρα εξαιτίας καθίζησης, σοκάρουν και θλίβουν!
Εκτός από τις εικόνες που βλέπει κανείς, όμως, την τοπική εκκλησία και κοινωνία φαίνεται πως έχει σοκάρει και η αδράνεια των τοπικών φορέων Ακτίου-Βόνιτσας. Εξάλλου, αυτή η ιστορία κρατάει περίπου 3-4 χρόνια, από τότε, δηλαδή, που πρωτοεμφανίστηκε ένα ρήγμα, αλλά μάλλον δεν έγιναν προσπάθειες να επισκευαστεί ο αγωγός που περνάει από κάτω του. Απεναντίας, όπως φαίνεται, μπαζώθηκε από πολλούς τόνους μπάζα, με συνέπεια την σημερινή κατάσταση.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, θέση στο ζήτημα πήρε και η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας δια του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Κελεπούρη, πρόεδρου του εκκλησιαστικού συμβουλίου του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Κατούνας.
Σε επιστολή του προς τον Δήμαρχο, τους αντιδημάρχους Ακτίου – Βονίτσης και τον πρόεδρο του τοπικού διαμερίσματος Μεδεώνος (Κατούνας), ζητά «να προβούν άμεσα στις απαραίτητες νόμιμες ενέργειες προς αποκατάσταση των φθορών στο παλαιό Κοιμητήριο της Τ.Κ. Κατούνας ενορίας Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου Κατούνας, όπως αρμόζει σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία, η οποία τιμά και σέβεται το ανθρώπινο πρόσωπο».
Χαρακτηρίζει το θέαμα ως «εικόνες καταστροφής που σπάνια βλέπουμε να συμβαίνουν σε καιρό ειρήνης, οι οποίες προσβάλλουν την μνήμη των κεκοιμημένων αδελφών μας, των αγαπημένων μας προσώπων αλλά προσβάλουν και εμάς τους ίδιους, διότι αφήνουμε να επικρατεί μια τέτοια κατάσταση, η οποία θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο. Μήπως αδιαφορούμε ότι εκεί βρίσκονται τα νεκρά σώματα των συγγενών μας, τα οποία αξίζουν τιμής και φροντίδας, όπως κάθε ανθρώπινο σώμα, δημιούργημα του Θεού; Κηδεύω σημαίνει φροντίζω», τονίζει με πόνο, αλλά και προσπαθώντας να νουθετήσει τους τοπικούς άρχοντες ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος.
Η επιστολή
Εν Κατούνη τη 1η Φεβρουαρίου 2021
Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες της θλιβερής κατάστασης που επικρατεί στο παλαιό Κοιμητήριο της Τ.Κ. Κατούνας του Δήμου Ακτίου – Βόνιτσας.
Η υποχώρηση του εδάφους και οι φθορές που έχουν προκληθεί στα μνήματα δημιουργούν εικόνες καταστροφής που σπάνια βλέπουμε να συμβαίνουν σε καιρό ειρήνης. Προσβάλλουν τη μνήμη των κεκοιμημένων αδελφών μας, των αγαπημένων μας προσώπων αλλά προσβάλλουν και εμάς τους ίδιους διότι αφήνουμε να επικρατεί μια τέτοια κατάσταση, η οποία θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο. Μήπως αδιαφορούμε ότι εκεί βρίσκονται τα νεκρά σώματα των συγγενών μας, τα οποία αξίζουν τιμής και φροντίδας, όπως κάθε ανθρώπινο σώμα, δημιούργημα του Θεού;
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας δεν μεριμνά μόνο, ώστε τίποτα να μη λείψει στον φθαρτό κόσμο για την κατά Χριστόν προκοπή μας. Το ενδιαφέρον και η αγάπη της φανερώνεται και κατά την εκδημία μας από αυτόν τον κόσμο. Όλα αυτά φαίνονται στην υπέροχη και κατανυκτικότατη Νεκρώσιμη Ακολουθία, στα Ιερά μνημόσυνα, και γενικώς στις ευχές της Εκκλησίας μας υπέρ των κεκοιμημένων.
Κηδεύω, σημαίνει φροντίζω.
Η τελευταία φροντίδα για τον άνθρωπο που πεθαίνει είναι συνδεδεμένη με τις ψυχικές ανάγκες του ανθρώπου και αντανακλά μακρινή εκκλησιαστική παράδοση. Δείχνει όμως και τον σεβασμό και την τιμή προς την ιερότητα του σώματος έστω κι αν αυτό είναι νεκρό.
Η Εκκλησία μας λοιπόν υιοθέτησε την φροντίδα των νεκρών, όχι μόνο επειδή αγαπά τον άνθρωπο και τιμά το ανθρώπινο σώμα, αλλά και επειδή το πανάγιο Σώμα του Κυρίου και Θεού μας δέχθηκε όμοιες φροντίδες από τους δύο σεμνούς και επίσημους κηδευτές Του, τον Ιωσήφ και τον Νικόδημο.
Το σώμα του ανθρώπου, σύμφωνα με την θεολογία της Εκκλησίας μας, αποτελεί εικόνα του Θεού, ναός του Αγίου Πνεύματος. Είναι το ίδιο σώμα που ο Υιός και Λόγος του Θεού προσέλαβε, έπαθε για εμάς, σταυρώθηκε και αναστήθηκε! Το σώμα μας αποτελεί την «ωραιότητα» και το «κάλλος» της ανθρώπινης φύσης μας, που τώρα είναι φθαρτό και σπέρνεται στη γη, αλλά κατά την κοινή Ανάσταση «προσδωκώανάστασιν νεκρών» θα ντυθεί την αφθαρσία και την αθανασία της θεότητας. Γι’ αυτό το περιβάλλουμε με τιμή και σεβασμό, το στολίζουμε με λουλούδια, το λιβανίζουμε, το προσκυνούμε, το λιτανεύουμε, καίμε καντήλι και κεριά στον τάφο του.
Με αυτές τις προϋποθέσεις και με ιεροπρέπεια φροντίζουμε τους νεκρούς μας, αλλά μεριμνούμε και για τον τόπο που θα κηδευτούν. Όπως οι δύο σεμνοί κηδευτές του Κυρίου μας, ο Άγιος Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας και ο Άγιος Νικόδημος ο κρυφός μαθητής, που τόλμησαν και έδειξαν την αγάπη τους και την φροντίδα τους για την ταφή Εκείνου του Ξένου, «που δεν είχε πού την κεφαλήν κλίναι» και φρόντισαν τον τόπο όπου θα τεθεί το σώμα Του έτσι και εμείς πρέπει φροντίζουμε τους τάφους των κεκοιμημένων δηλαδή τα κοιμητήρια!
Επομένως οι Δήμοι, οι οποίοι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (1 και 2 του Α.Ν.582/1968 σε συνδυασμό με την Υπουργική Απόφαση Α5/1210/1978 – ΦΕΚ Β-424/10-5-1978) έχουν την αποκλειστική αρμοδιότητα για την ίδρυση νέων κοιμητηρίων ή την επέκταση των παλαιών καθώς και την συντήρησή τους, θα πρέπει να δείχνουν και τον ανάλογο σεβασμό, ευλάβεια, και αγάπη στον τόπο όπου βρίσκονται οι κεκοιμημένοι αδερφοί μας.
Παρακαλούμε τον κ. Δήμαρχο και τους υπευθύνους Αντιδημάρχους του Δήμου Ακτίου – Βόνιτσας καθώς και τον Πρόεδρο της Τ.Κ. Κατούνας, όπως προβούν άμεσα στις απαραίτητες νόμιμες ενέργειες προς αποκατάστασης των φθορών στο παλαιό Κοιμητήριο της Τ.Κ. Κατούνας ενορίας Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου Κατούνας, όπως αρμόζει σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία η οποία τιμά και σέβεται το ανθρώπινο πρόσωπο.
Διά του Εκκλησιαστικού συμβουλίου
Ο Πρόεδρος
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Κελεπούρης
katounanews.blogspot.com
-120x86.jpg)
