Αδικία είναι η συνήθεια να βλέπει κανείς τους νόμους με υπεροψία. Αδικία είναι η περιφρόνηση των νόμων, και καταπάτηση του δικαίου.
Αδικία είναι η εναντίωση στο θείο θέλημα. Είναι ενέργεια για να επικρατήσει το κακό, ο πόλεμος, η ταραχή, η κακοδαιμονία, η βασιλεία του πονηρού.
Η αδικία είναι ανοσιούργημα κι αυτόν που την εργάζεται τον καθιστά ακάθαρτο μπροστά στον Θεό. Η αδικία είναι αποκρουστική στα μάτια του Θεού, καθώς προσβάλλει το πρώτο των θείων χαρακτηριστικών που είναι η θεία δικαιοσύνη. Είναι δε μητέρα κάθε κακίας, αφού μέσα στην αδικία κρύβεται διαμιάς η κακία.
Η αδικία είναι πράξη ψυχής που δεν συντάσσεται με τον Θεό αλλά με τον πονηρό. Η αδικία φανερώνει ψυχή που δεν έχει καμιά επαφή των συναισθημάτων με τη λογική, ούτε βέβαια μπορεί να κυριαρχήσει πάνω στα πάθη και τις επιθυμίες της. Η αδικία κρίνει προς το συμφέρον και όχι προς το δίκαιο. Αποδίδει το δίκαιο σ’ αυτούς που αδικούν και το αφαιρεί απ’ αυτούς που δικαιούνται να το λάβουν.
Η αδικία γεμίζει τη γη με θρήνους και ο στεναγμός των αδικημένων ανεβαίνει μέχρι τον ουρανό. Η αδικία, η οποία δεν έχει έλεος και οικτιρμούς, δεν δειλιάζει μπροστά σε τίποτα. Συνθλίβει τις καρδιές των αδικημένων και κάνει από τα μάτια τους να τρέχουν πηγές δακρύων. Δεν ελεεί τον ορφανό και δεν λυπάται την χήρα. Πάντοτε αδυσώπητη και ανελέητη, επιβάλλει τις θελήσεις της και εκτελεί τις αποφάσεις της. Η τυραννία της είναι σκληρή ∙ όπου δεν επικρατεί, κυριαρχεί ο στεναγμός και ο πόνος.
Η αδικία αρνείται τον Θεό και δεν υπολογίζει το κράτος της δύναμής Του. Η εικόνα της προκαλεί φρίκη και τρόμος καταλαμβάνει αυτούς που την αντικρύζουν. Είναι δύσμορφη και αποτρόπαιη και η όψη της μοιάζει με αρχαία ερινύα. Όπου κι αν εμφανισθεί , απομακρύνεται απ’ εκεί η ειρήνη, η χαρά και η ευθυμία. Η παρουσία της προμηνύει καταιγίδα και η φωνή της αναγγέλει την καταστροφή. Απ’ όπου κι αν περάσει, η ερήμωση γίνεται ολοκληρωτική.
Η αδικία είναι ο κακός δαίμονας που αφαιρεί την ευτυχία από τους ανθρώπους.
Πηγή: «Το γνώθι σαυτόν
ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ»
ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ
