Πόσοι, αλήθεια, άνθρωποι αγωνιούν χωρίς την πίστη! Τι θα γίνει αύριο; Πώς θα τα βγάλουμε πέρα; Τι θα κάνουμε; “Τι τέξεται η επιούσα”; Ποιους κινδύνους μάς επιφυλάσσει το μέλλον;
Όλα αυτά, διότι λείπει η πίστη. Όταν όμως υπάρχει η πίστη, τότε ο άνθρωπος ζει χωρίς αγωνία, ζει χωρίς δυσκολίες.
Ο πιστός είναι ο άνθρωπος ο ειρηνικός, ο οποίος αναθέτει τον εαυτό του στα χέρια του Θεού. Η πίστη τον πληροφορεί ότι υπάρχει ο Θεός, ότι γνωρίζει ο Θεός και βλέπει τα προβλήματά του και είναι ο Δυνατός, ώστε εκεί που εμείς οι άνθρωποι βλέπουμε αδιέξοδο, να δώσει Εκείνος διέξοδο και μάλιστα διέξοδο πολύ καλή. Όλα αυτά η πίστη τα εμπνέει.
Όταν όμως ο άνθρωπος στερείται αυτής της πίστεως, ζει μέσα σε καθημερινή αγωνία και σε καθημερινή ψυχική ταλαιπωρία και δεν είναι δυνατόν να ησυχάσει.
Το παράδειγμα των αγίων Τριών Παίδων και η απάντηση, που έδωσαν τότε στο βασιλιά Ναβουχοδονόσορα, είναι επίσης εξαίρετη και θαυμαστή.
Τι του απάντησαν; “Έστι γαρ Θεός ημών εν ουρανοίς”. Υπάρχει ο Θεός, “ώ ημείς λατρεύομεν, δυνατός εξελέσθαι ημάς εκ της καμίνου του πυρός της καιομένης, και εκ των χειρών σου, βασιλεύ, ρύσεται ημάς” (Δαν. γ΄ 17). Ο Θεός μας είναι δυνατόν να μας βγάλει μέσα από το πυρ της καμίνου και από τα χέρια σου να μας γλυτώσει.
Όπως και πράγματι έγινε.
Διέλυσε ο Θεός τον καυστικό πειρασμό, τον κυριολεκτικώς καυστικό μέσα στο καμίνι της φωτιάς, όπου ρίχτηκαν οι νέοι εκείνοι. Διότι ακριβώς ήταν οπλισμένοι με το θυρεό της πίστεως (Εφεσ. 6 16). Αυτό συμβαίνει και με κάθε άνθρωπο, ο οποίος έχει αυτή την πίστη, αυτό το θυρεό, τον οποίο προβάλλει εναντίον των πειρασμών, οι οποίοι τον κτυπούν.
Και μπροστά σ’ αυτό το θυρεό, διαλύονται οι πειρασμοί και μένει ο άνθρωπος ειρηνικός μέσα στη ζωή του. Είναι, λοιπόν, σπουδαίο κεφάλαιο η απόκτηση του θυρεού της πίστεως, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στη ζωή μας.
