24 Ιουνίου 1827 – 24 Ιουνίου 2018… Εκατόν ενενήντα ένα χρόνια πέρασαν από την ημέρα που μια… χούφτα καλόγεροι μαζί με λιγοστά παλικάρια – λαϊκούς κατατρόπωσαν την μέχρι τότε ανίκητη στρατιά τού Ιμπραήμ Πασά, σε μία μάχη που έμελλε να γραφεί με χρυσά γράμματα στην Ιστορία και τον Μοναχισμό! Διότι η περίφημη Μάχη του Μεγάλου Σπηλαίου απέβη καθοριστική για την έκβαση του αγώνα της Παλιγγενεσίας και την απελευθέρωση του Γένους από την τετρακοσιόχρονη δουλεία, αποδεικνύοντας εμπράκτως πως το ευλογημένο ράσο βρίσκεται πάντοτε μάχιμο στο πλευρό του στρατευόμενου λαού!
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Μητρόπολης: “Πιστό στο ιερό χρέος του και συνεχίζοντας την πολυετή παράδοση, το διοικητικό συμβούλιο της Παγκαλαβρυτινής Ενώσεως, σε συνεργασία με τον Ηγούμενο και τη Μοναστική Κοινότητα της σεβάσμιας και ιστορικής Ιεράς Μονής Μεγάλου Σπηλαίου, υπό την αιγίδα και την στήριξη του δήμου Καλαβρύτων, εόρτασε και φέτος την ιστορική εκείνη ημέρα με διήμερο εκδηλώσεων, για την υλοποίηση των οποίων συνεργάστηκαν η Ομοσπονδία Συλλόγων «Ο αρχαίος Κλείτωρ», ο Παγκαλαβρυτινός Σύλλογος Πάτρας, ο Σύλλογος Φίλων Ίππων «Ο Χελμός» και οι πολιτιστικοί σύλλογοι Καλαβρύτων, Λυκούριας, Άνω Κλειτορίας, Καστελίου, Σκοτάνης, Κλειτορίας και Σοπωτού.
Το πρωί τελέστηκε Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου, συμπροσευχομένων των Ηγουμένων των Ιερών Μονών Μεγάλου Σπηλαίου π. Ιερωνύμου, Αγίας Λαύρας π. Ευσεβίου και Παμμεγίστων Ταξιαρχών π. Καλλινίκου, αλλά και πλήθους Ιερέων της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως. Λίγο πριν την Απόλυση, ο σεπτός Ποιμενάρχης μας αναφέρθηκε στο νόημα και το μήνυμα της ημέρας. «Πρέπει να τιμούμε εκείνους που αγωνίστηκαν κάποτε για την ελευθερία μας. Εκείνους που είχαν ηρωικό φρόνημα και όχι το φρόνημα των συγχρόνων αρχόντων που πωλούν και προδίδουν τα πάντα για μια… γραβάτα!», σημείωσε με νόημα ο Σεβασμιώτατος, προσθέτοντας πως «όποιος αγωνίζεται για την πατρίδα και την πίστη του κερδίζει, αλλά όποιος πουλά τα ιερά και τα όσια είναι αχαρακτήριστος…».
Θέλοντας δε να εκφράσει την αγωνία του για τον αποχριστιανισμό και τον αποχρωματισμό της Ελλάδας, είπε: «Σιγά – σιγά λιγοστεύουν οι Χριστιανοί… Σε λίγα χρόνια, αντί για Ιερούς Ναούς και Μοναστήρια, θα έχουμε μιναρέδες και τζαμιά… Κάποιοι αρνούνται τον Χριστό, βεβηλώνουν εκκλησίες, βάφουν τις Ιερές Εικόνες μας, ενώ στις Πορείες Υπερηφάνειας κρεμούν στο σώμα τους Ιερές Εικόνες, περιπαίζοντας τους Αγίους και την Εκκλησία μας. Τέτοια βεβήλωση και όμως, δεν μιλά κανείς! Γι’ αυτό και σας ζητώ να κρατηθείτε καλά από τον Χριστό! Συνδεθείτε και μιλήστε μαζί Του! Μιλήστε με την Παναγία μας και τους Αγίους μας! Μέρα και νύχτα! Κρατήστε την πίστη μας, γιατί μας χρειάζεται. Είναι η σανίδα σωτηρίας μας, είναι η ελπίς των απελπισμένων!».
Και ο Σεβασμιώτατος ολοκλήρωσε με την εξής παραίνεση: «Είμαστε στην ιστορική Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου. Εάν μπορέσετε, πάρτε λίγη από τη… φλόγα των Αγωνιστών, κρατήστε κάτι από αυτούς μέσα σας. Μην δειλιάσετε να δείξετε την αγάπη σας για τον Χριστό! Ακόμα και να σας φυλακίσουν, να σας σταυρώσουν ή να σας θανατώσουν, εσείς θα είστε οι νικητές! Ξεχάστε το σώμα και κρατήστε την ψυχή, διότι αυτή είναι αθάνατη! Όλοι οι άλλοι ξεχνιούνται, οι Μάρτυρες όμως ποτέ! Ζουν στην αιωνιότητα, εκεί όπου είναι η Παναγία μας, στο σπίτι Της Οποίας βρισκόμαστε σήμερα. Αγωνιστείτε, λοιπόν, για τον Χριστό και την Ελλάδα μας! Οι Μοναχοί και οι Αγωνιστές της Μάχης του Μεγάλου Σπηλαίου μάς δίδουν το παράδειγμα. Εμείς το μόνο που πρέπει να κάνουμε, είναι να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους!».
Αμέσως μετά ακολούθησε η εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας από τον κ. Ηλία Μογλενίδη, Διδάκτορα Εκκλησιαστικής Ιστορίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θέμα «Η περίφημη Μάχη του Μεγάλου Σπηλαίου – Οι Μοναχοί αποτελούν την Ηρωική Λεγεώνα των αυτοθυσιασθέντων χάριν του εθνικού καθήκοντος της Επαναστάσεως και τα Ιερά Μοναστήρια τα κέντρα εκπαιδεύσεως των Αγωνιστών της Ορθοδοξίας».
Αναφερθείς στην προσφορά Κλήρου και λαού κατά την Επανάσταση του 1821, ο ομιλητής χαρακτήρισε τους κληρικούς και τους λαϊκούς ως τους πρώτους αντιστασιακούς του αγώνα. «Ράσο και φουστανέλα σχεδόν ταυτίστηκαν. Κλήρος και λαός ενωμένοι βάδισαν αδιάσπαστα για να δημιουργήσουν την ελεύθερη Ελλάδα. Το ιερό ράσο απλώθηκε πάνω από τον μαρτυρικό μας λαό ως οι πτέρυγες του δικέφαλου αετού. Ράσο και φουστανέλα δημιούργησαν την ελληνική σημαία», είπε χαρακτηριστικά.
Και συνέχισε: «Τα μοναστήρια υπήρξαν καταφύγια των αγωνιστών και των προσφύγων. Το σύνθημα ήταν το εξής: ΄΄Όπου Μονή, εκεί ούτε τούρκικη καλύβα. Όπου μοναχοί, εκεί ούτε ίχνος μουσουλμάνων΄΄. Αυτοί είναι οι Μοναχοί του Μεγάλου Σπηλαίου, οι οποίοι θυσιάσθηκαν στον υπέρτατο αγώνα, διότι γνώριζαν ότι για τον Ελληνισμό θυσία και ελευθερία αλληλοπεριχωρούνται. Τα Μοναστήρια υπήρξαν οι κατεξοχήν πνευματικοί χώροι, από τους οποίους ξεπήδησαν φωτεινοί ηγέτες και φλογεροί επαναστάτες. Και συγκεκριμένα, η Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου αποτέλεσε φάρο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Υπήρξε κέντρο αντίστασης κατά των κατακτητών. Παρότι δέχθηκε πολλές επιθέσεις, ποτέ δεν κατακτήθηκε!».
Χαρακτηρίζοντας δε τους Μοναχούς και τα Μοναστήρια ως το πιο πολύτιμο, το πιο σημαντικό και το πιο ανεκτίμητο πνευματικό «οπλικό σύστημα» της πατρίδας μας, κατέληξε καταχειροκροτούμενος με τα εξής λόγια: «Η Αγία μας Εκκλησία, εκτός από Εκκλησία που δίδει καθημερινά την δική της μαρτυρία, αποτελεί και την Εκκλησία του μαρτυρίου και των Μαρτύρων. Άλλωστε, το μαύρο ράσο συνεχίζει και σήμερα την ένδοξη ιστορία του. Οι εχθροί της Ελλάδος γνωρίζουν ότι κάτω από το τιμημένο ράσο κρύβεται η καρδιά της Χριστιανοσύνης του Γένους των Ελλήνων. Χωρίς το ιερό ράσο θα ήταν αδύνατο να ανατείλει η χαρά της λευτεριάς. Οι Ιερές Μονές, ως πανεθνικά κέντρα διέσωσαν το ελληνικό στοιχείο και υπεράσπισαν και διατήρησαν τα θρησκευτικά μας ιδεώδη. Γι’ αυτό, λοιπόν, σε όσους αμφισβητούν τον σημαντικότατο ρόλο της Ορθοδόξου Εκκλησίας στον αγώνα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ένα μόνο έχουμε να τους πούμε: Κάτω τα χέρια από την Εκκλησία!».
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, άπαντες μετέβησαν στο αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής όπου ο άψογος «οικοδεσπότης» Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Κάρμας και η Μοναστική Κοινότητα προσέφεραν στους επισκέπτες μοναστηριακά κεράσματα.
Ακολούθησε η αναπαράσταση της προετοιμασίας και της μάχης του Μεγάλου Σπηλαίου κατά του Ιμπραήμ από τη Διασυλλογική Ομάδα Θεάτρου της Παγκαλαβρυτινής Ενώσεως, με τον υποδυόμενο τον Αρχιστράτηγο της Μάχης να φέρει τα αυθεντικά άρματα του Βασίλη Πετιμεζά τα οποία για πρώτη φορά εξήλθαν από τις προθήκες του Ιστορικού Μουσείου Κειμηλίων της εν λόγω οικογενείας.
Η συγκινητική και καθ’ όλα άψογη εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τη βράβευση του βουλευτού Αχαΐας κ. Ιάσονα Φωτήλα ως απογόνου τής εν λόγω ιστορικής οικογενείας, την τιμητική διέλευση οργανωμένων τμημάτων αρματωμένων φουστανελοφόρων και ιππικού καθώς και με χορούς από χορευτικά τμήματα καλαβρυτινών συλλόγων, που κέρδισαν το αυθόρμητο και ζεστό χειροκρότημα του πολυπληθούς κοινού”.
){kind=link}