Κατά το διήμερο 16 και 17 Ιανουαρίου πανηγύρισε ο ιερός Ναός Οσίου Αντωνίου του Νέου, Πολιούχου Βεροίας.
Όπως κάθε χρόνο με τον όσιο Αντώνιο συμπανηγύρισε και η θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας Παντανάσσης από την Νάουσα. Στον πολυαρχιερατικό εσπερινό, που τελέστηκε το απόγευμα της Δευτέρας, χοροστάτησε και κήρυξε το θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος, συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, Κηφισίας κ. Κυρίλλου, Ελασσώνος κ. Χαρίτωνος και Βεροίας κ. Παντελεήμονος.
Το πρωί της Τρίτης στον όρθρο χοροστάτησε ο Σεβ. Ελασσώνος κ. Χαρίτων ενώ στο πολυαρχιερατικό συλλείτουργο προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Κοζάνης κ. Παύλος.
Στη διάρκεια της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων τέλεσε την εις πρεσβύτερον χειροτονία του μέχρι τούδε Αρχιδιακόνου π. Προδρόμου Γκιρτζαλιώτη, τον οποίον στο τέλος της θείας Λειτουργίας προχείρησε εις Αρχιμανρίτη.
Μετά τη θεία Λειτουργία εψάλησαν τα εγκώμια του Οσίου Αντωνίου ενώ ακολούθησε λιτανία των ιερών λειψάνων εντός του Ναού λόγω των κακών καιρικών συνθηκών.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ
«Μόνον του Χριστού το κάλλος επόθησας από νεότητος, και αυτού τοις ίχνεσιν ασχέτω πόθω κατηκολούθησας».
Με αυτούς τους λόγους, Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς, τίμιον πρεσβυτέριον, Χριστού διακονία, ευλαβέστατε αρχιδιάκονε π. Πρόδρομε, λαέ του Κυρίου ηγαπημένε, περιγράφει ο ιερός υμνογράφος τη ζωή του τιμωμένου σήμερα πολιούχου της Βεροίας, οσίου Αντωνίου του νέου.
Το κάλλος της θείας μορφής του Κυρίου είχε ελκύσει την ψυχή του οσίου από τη νεανική του ηλικία. Σε μία ηλικία, κατά την οποία οι νέοι τέρπονται από το κάλλος της ανθρωπίνης μορφής και ελκύονται από τα τερπνά και ηδέα του κόσμου, από τις απολαύσεις και τις χαρές της ζωής, ξεχνώντας ότι «πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα» και ότι «ως άνθος μαραίνεται και ως όναρ παρέρχεται» η χαρά του κόσμου και η σαρκική ωραιότης, ο όσιος Αντώνιος ελκύετο μόνο από την «ανέκφραστο ηδονή» της θέας του θεανδρικού προσώπου του Κυρίου. Ετέρπετο από την αίσθηση της παρουσίας του. Εφλέγετο η ψυχή του από την επιθυμία να τον ακολουθεί «όπου αν υπάγη». Επυρπολείτο η ύπαρξή του από την αγάπη του για τον Χριστό, και αυτή τον έκανε να υπομένει το ψύχος και τον καύσωνα, την αγρυπνία και τη νηστεία, την εγκράτεια και την άσκηση, να αντιμετωπίζει τους πειρασμούς και τις παγίδες του διαβόλου με γενναιότητα, για να κερδίσει τον Χριστό.
[irp posts=”326070″ name=”Μητρ. Βεροίας: Ας εγκαινιάσουμε τον νέο χρόνο με μετάνοια (ΦΩΤΟ)”]
Ο πόθος του για τον Χριστό και η επιθυμία του να ακολουθεί τον δρόμο τον οποίο Εκείνος μας υπέδειξε με τη ζωή του και τις εντολές του, τον οδήγησε στον ουράνιο νυμφώνα, για να ευφραίνεται βλέποντας διά παντός το άρρητο κάλλος της μορφής του Κυρίου που αγάπησε και στον οποίο από νεότητος αφιερώθηκε, αλλά και να τιμάται και να γεραίρεται και στη γη και στον ουρανό.
Και σήμερα, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία του Χριστού και ιδιαιτέρως η Εκκλησία της Βεροίας πανηγυρίζει πανδήμως τη μνήμη του πολιούχου της, έχουσα εν τω μέσω του περικαλλούς αυτού ναού την ιερά λάρνακα των τιμίων και χαριτοβρύτων λειψάνων του, ίστασαι και συ, αγαπητό μου παιδί, π. Πρόδρομε, ενώπιον του ιερού θυσιαστηρίου, για να λάβεις διά των χειρών του Επισκόπου σου τη θεία Χάρη, η οποία θα σε αναβιβάσει στον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης και θα σε καταστήσει οικονόμο των θείων μυστηρίων.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι και συ, όπως ο πολιούχος μας όσιος Αντώνιος, του οποίου το όνομα έφερες ως λαικός, «του Χριστού το κάλλος επόθησας από νεότητος, και αυτού τοις ίχνεσιν ασχέτω πόθω κατηκολούθησας», αφιερώνοντας τον εαυτό σου και τη ζωή σου στη διακονία του Χριστού και της Εκκλησίας του, εισερχόμενος στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά από τα μαθητικά σου χρόνια, από μαθητής του Γυμνασίου, όπου κάτω από τη σκέπη της Παναγίας και με τις ευχές του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής, π. Παντελεήμονος, συνέχισες και ολοκλήρωσες τις σπουδές σου.
Και διακόνησες την Εκκλησία και τον Επίσκοπό σου με αφοσίωση, με πιστότητα, με ζήλο και με αγάπη. Πληροφόρησες την διακονία σου εν παντί και ήσουν πάντοτε προσεκτικός, συνεπής και υπάκουος. Διακρινόσουν για την τάξη και την ευπρέπεια, με την οποία διακονούσες πάντοτε, ώστε όλα να γίνονται «ευσχημόνως και κατά τάξιν», όπως αρμόζει στον Θεό και στην ευσεβή παράδοση της Εκκλησίας μας, αποτελώντας συγχρόνως με τη στάση και τη συμπεριφορά σου υπόδειγμα και για τους νεωτέρους μοναχούς και διακόνους της Ιεράς μας Μονής και της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
Παράλληλα αγωνιζόσουν να προάγεσαι πνευματικά διά των σπουδών σου, ιδιαιτέρως όμως διά της ταπεινώσεως και της ασκήσεως, αλλά και διά της καθαρότητος της ζωής και της ψυχής σου, την οποία μετά ζήλου επεδίωκες, γνωρίζοντας ότι η πνευματική πρόοδος αποτελεί προϋπόθεση της ευαρέστου διακονίας.
Και τώρα έφθασε η στιγμή για να ακούσεις και συ τη φωνή του Κυρίου «ευ δούλε, αγαθέ και πιστέ, επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω». Έφθασε η στιγμή κατά την οποία θα λάβεις διά της χάριτος του Παναγίου Πνεύματος τον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης. Θα λάβεις διά των χειρών του Επισκόπου σου την ιερά παρακαταθήκη των μυστηρίων της Εκκλησίας για να την φυλάξεις μέχρι της τελευταίας σου αναπνοής, «ότε μέλλεις απαιτείσθαι αυτήν».
Ο Χριστός και η Εκκλησία σού εμπιστεύονται από σήμερα μία υψηλότερη ευθύνη και μία υψηλότερη τιμή από αυτήν του διακόνου που είχες μέχρι σήμερα.
Είμαι βέβαιος ότι έχεις απόλυτη συναίσθηση και της τιμής και της ευθύνης να είσαι λειτουργός του Υψίστου. Να μεταδίδεις τη χάρη του Θεού διά των μυστηρίων της Εκκλησίας. Να ποιμαίνεις τα λογικά πρόβατα, τα οποία θα σού εμπιστευθεί ο Επίσκοπός σου. Είμαι βέβαιος ότι έχεις απόλυτη συναίσθηση ότι η μεγαλύτερη τιμή και ευθύνη, που λαμβάνεις και αναλαμβάνεις σήμερα, απαιτεί μεγαλύτερο αγώνα, μεγαλύτερη προσπάθεια, μεγαλύτερες θυσίες. Απαιτεί περισσότερη ταπείνωση, περισσότερη αυταπάρνηση, περισσότερη άσκηση, περισσότερη μελέτη, περισσότερη προσευχή, περισσότερη αγάπη προς τον Θεό, ώστε να ανταποκριθείς στο υψηλό λειτούργημα που αναλαμβάνεις και τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσεις κατά την επιτέλεσή του.
Μη λησμονείς ποτέ ότι η δύναμη του κληρικού, του ιερέως, είναι η χάρη του Θεού, την οποία λαμβάνει και ανανεώνει διά της λειτουργικής και μυστηριακής ζωής. Το ιερό θυσιαστήριο ας αποτελεί και για σένα την πηγή της δυνάμεως και της παρηγορίας, την αιτία της χαράς και της ψυχικής σου αναπαύσεως. «Μένε εν οις έμαθες και επιστώθης» επί δέκα έτη μέσα στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά και πλησίον μου, και πορεύου εις τη νέα σου διακονία ακολουθώντας αυτή την οδό.
Μη λησμονείς, π. Πρόδρομε, ότι η Εκκλησία περιμένει από σένα που είσαι ένας νέος κληρικός, να ασχοληθείς ιδιαίτερα με τους νέους, που έχουν τόσες πολλές ανάγκες, άλλωστε διαθέτεις την προσήνεια και την απλότητα που χρειάζεται, αλλά πάντοτε με πολλή ευαισθησία και σεβασμό στην προσωπικότητα του κάθε νέου ανθρώπου.
Οι ευχές των συλλειτουργούντων Αγίων Αρχιερέων και οι δικές μου πατρικές ευχές θα σε συνοδεύουν πάντοτε, μαζί με την ευχή του Αγίου Καθηγουμένου και πνευματικού σου πατρός, π. Παντελεήμονος, τις ευχές των πατέρων και των οικείων σου, ιδιαιτέρως του παππού και της γιαγιάς σου, και όλων όσων συμπροσεύχονται σήμερα στη μοναδική αυτή στιγμή της ζωής σου.
Γνωρίζω ότι η γιαγιά σου, η Μαρίκα, στεναχωριέται που δεν θα είσαι συνέχεια μαζί μου, όπως ήσουν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά θα είσαι κάτω από τη σκέπη της Παναγίας και του Τιμίου Προδρόμου, αλλά και τη δική μου πατρική αγάπη.
Και εύχομαι πατρικά να ευαρεστήσεις στον Θεό και διά της ιερατικής σου διακονίας, και διά πρεσβειών του εορταζομένου πολιούχου μας οσίου Αντωνίου και του προστάτου σου Τιμίου Προδρόμου, να αξιωθείς του μισθού των φρονίμων και πιστών οικονόμων του Κυρίου μας κατά την ημέρα της δευτέρας και ενδόξου παρουσίας του και της θέας του αρρήτου κάλλους της μορφής του Κυρίου, τον οποίον από νεότητος επόθησας και κατηκολούθησας.
){kind=link}