Είναι οι λογισμοί που πολλές φορές δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα…

Του π. Εφραίμ Παναούση

Είναι οι λογισμοί που πολλές φορές δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα. Είσαι μια χαρά, ήρεμος, αναπαυμένος και ξαφνικά από το πουθενά, έρχεται ένας λογισμός και σε αναστατώνει.

Και ξαφνικά έρχεται κι άλλος και άλλος και γίνεσαι σπηλιά από ληστρικούς λογισμούς.

Αδιέξοδο… Τι να κάνω. Πως να το αντιμετωπίσω;

Να τα δούμε λίγο με τη σειρά;

Πρώτα πρώτα θυμίσου ότι είσαι κινούμενος στόχος. Πάει να πει είσαι εύκολο θύμα των πειρασμικών λογισμών που το ταγκαλάκι όπως έλεγε ο Όσιος Παίσιος δηλαδή ο διάβολος με αυτούς σε πετροβολεί και με πρόγραμμα και χωρίς αυτό και όπου σε βρεί.

Μια σκέψη, μία προσβολή εύκολα εκτοξεύεται και σε βρίσκει.

Είσαι χωματένιος. Ο Διάβολος ξέρει τις αδυναμίες, τις ροπές, και τις εκμεταλεύεται με το πιο επιδέξιο τρόπο.

Εδώ τώρα θέλουμε προσοχή…. Οι Πατέρες της Εκκλησίας, μας αφήσανε λόγο κρυστάλλινο για τούτες τις ώρες. Μας είπαν δηλαδή ότι δεν είναι αμαρτία αυτό το πρώτο ξάφνιασμα του λογισμού, μα το ύστερα απ΄αυτό. Δηλαδή ο διάλογος – η συγκατάθεση στο λογισμό.

Οσο αφήνουμε το λογισμό απ έξω από τα θυρόφυλλα της καρδιάς μας, αυτό δεν συνιστά αμαρτία.

Να μην δίνουμε σημασία στους λογισμούς, να μην φοβόμαστε, να μην χάνουμε το κουράγιο μας. Τότε λοιπόν ο λογισμός, ενώ ξεκίνησε να μας αιχμαλωτίσει γίνεται αφορμή να αναζητήσουμε τη θαλπωρή της αγάπης του Θεού. Να προσευχηθούμε, να αναπαυθούμε, να ησυχάσουμε…

Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τα πουλιά να πετούν πάνω από το κεφάλι μας. Μπορούμε όμως να τους απαγορεύσουμε να κάνουν φωλιά πάνω στα κεφάλια μας, θα πεί χαριτωμένα ο Όσιος Γερο-Παίσιος.